Του Ηλία ΝταλούμηΗ Ελλάδα σήμερα έχει μια μοναδική πρωτιά. Διαθέτει τα καλύτερα άρματα στον κόσμο, τα Leopard 2HEL, που είναι κατάλληλα μόνο για παρέλαση! Ως λαός θα πρέπει να νιώθουμε εξαιρετικά υπερήφανοι γι’ αυτή μας την επιτυχία. Μια πολύ μεγάλη επιτυχία που κοστίζει 1 δισεκατομμύριο 745 εκατομμύρια ευρώ! Έτσι λοιπόν όταν σε λίγες μέρες δούμε τα Leopard 2HEL να παρελαύνουν σε άψογους σχηματισμούς στη Θεσσαλονίκη, θα πρέπει να νιώσουμε υπερήφανοι για το μεγάλο μας κατόρθωμα…
Τίποτα από τα παραπάνω δεν αποτελεί υπερβολή. Και 1,745 δισ. ευρώ κοστίζουν. Και τα καλύτερα άρματα στον κόσμο είναι. Και μόνο για παρέλαση κάνουν, αφού ως τώρα, που ολοκληρώνονται οι παραδόσεις τους, δεν έχουμε παραγγείλει (προσοχή! Παραγγείλει, όχι παραλάβει) τα πυρομαχικά τους. Γιατί ένα άρμα μάχης χωρίς πυρομαχικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εντυπωσιακό όχημα παρέλασης.
Ολιγωρία
Η ιστορία είναι δέκα χρόνων παλιά, όταν αποφασίστηκε το πρόγραμμα των νέων αρμάτων να «σπάσει» στα δύο άρματα και πυρομαχικά- προκειμένου να εμφανιστούν μικρότερα τα κόστη. Η σύμβαση των αρμάτων υπογράφτηκε το Μάρτιο του 2003. Τότε ξεκίνησε και η διαδικασία για τα πυρομαχικά. Πέρασε ένας χρόνος, έγιναν εκλογές, άλλαξε κυβέρνηση, όμως τίποτα δεν έγινε. Η αδράνεια παρέμεινε και με την κυβέρνηση της ΝΔ.
Έτσι μόλις τον Απρίλιο του 2005 εκδόθηκε η Αίτηση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος. Ήταν όμως λειψή καθώς δεν ζητούσε και οικονομική προσφορά. Πέρασε άλλος ένας χρόνος και με τον ανασχηματισμό του Μαρτίου του 2006, κυριολεκτικά, ακυρώθηκαν όλα! Χρειάστηκε να περάσουν δύο σχεδόν χρόνια, να φτάσουμε στον Ιανουάριο του 2008, οπότε και υπογράφτηκε η Αρχική Έγκριση Προμήθειας (ΑΕΠ) για 84.720 βλήματα επιχειρήσεων και 14.647 βλήματα ασκήσεων. Το κόστος των πρώτων ήταν 366.176.104 ευρώ, ενώ των δεύτερων 29.294.743 ευρώ. Ένα μήνα αργότερα, στις 28 Φεβρουαρίου 2008, το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε την προμήθεια κι αποφάσισε αυτή να γίνει με διακρατικές συμφωνίες.
Μία με την Γερμανία και μία με τις ΗΠΑ. Είχε αποφασιστεί το 60% των επιχειρησιακών βλημάτων να είναι DM63 της γερμανικής Rheinmetall και τα υπόλοιπα, 40% να είναι Μ830Α1 της αμερικανικής ATK. Αυτά των ασκήσεων θα ήσαν σε αναλογία 50-50 από κάθε εταιρεία. Τέτοιοι διαχωρισμοί είναι συνηθισμένοι.
Τα γερμανικά, DM63, είναι βλήματα κινητικής ενέργειας, ενώ τα αμερικανικά, Μ830Α1, χημικής ενέργειας. Η διαφορά τους έγκειται στον τρόπο με τον οποίο καταστρέφουν τα άρματα του αντιπάλου. Όσοι πίστεψαν ότι τα 170 Leopard 2HEL θα αποκτούσαν -έστω και με καθυστέρηση- τα πυρομαχικά τους, απλώς πλανήθηκαν πλάνην οικτράν. Όπως αποδείχτηκε τόσο στο ΥΕΘΑ όσο και στη ΓΔΑΕΕ, αγνοούσαν κάποια πολύ βασικά πράγματα.
Συμπαραγωγή
Πίστευαν ότι οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και των ΗΠΑ θα υποχρέωναν(!) τη Rheinmetall και την ΑΤΚ, αντίστοιχα, να υπογράψουν συμβάσεις συμπαραγωγής με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ). Κάτι τέτοιο όμως ήταν, και είναι, αδύνατον να γίνει. Καμία κυβέρνηση δε μπορεί να υποχρεώσει ιδιωτικές εταιρείες να κάνουν συμβάσεις συμπαραγωγής με εταιρείες άλλων χωρών, επειδή θα γίνει μια διακρατική συμφωνία.
Στην προκειμένη περίπτωση θα έπρεπε τα ΕΑΣ (σε στενότατη φυσικά συνεργασία με τη ΓΔΑΕΕ), πριν αποφασιστεί οποιαδήποτε διακρατική συμφωνία, να έχουν συμφωνήσει τη συμπαραγωγή με τις κατασκευάστριες. Όταν αυτό γινόταν, τότε θα έπρεπε να προχωρήσουν στις διακρατικές συμφωνίες.
Aβαντάζ για Τουρκία
Η ΤΟΥΡΚΙΑ, θέλοντας να αντιμετωπίσει τα ελληνικά Leopard, έσπευσε το Νοέμβριο του 2005 να προμηθευτεί 298 μεταχειρισμένα Leopard 2A4 με κόστος 365 εκατ. ευρώ. Ένα μήνα αργότερα παράγγειλε στη Rheinmetall 15.000 βλήματα DM63. Απαίτησαν, και πέτυχαν, ταχύτατες παραδόσεις. Έτσι άρματα και πυρομαχικά παραδόθηκαν ταυτόχρονα. Η αιτία ήταν απλή: όλα τα τουρκικά Leopard εντάχθηκαν σε μονάδες της Ανατολικής Θράκης… Οι Τούρκοι δηλαδή ανέτρεψαν το πλεονέκτημα που είχαμε στον Έβρο με τα Leopard 2HEL και Leopard 2A4. Στη συνέχεια, με διακρατική συμφωνία, παραγγέλθηκαν 10.000 στην ΑΤΚ και μέσω ΝΑΤΟ (για πιστοποίηση) άλλα τόσα στην ισραηλινή ΙΜΙ. Αμφιβάλλει κανείς για το ορθόν των πράξεών τους;
Είμαστε ακόμα στα προσχέδια του διαγωνισμού
ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ του ΥΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ άρχισαν να «διαρρέουν» ότι θα ακύρωναν τις διακρατικές συμφωνίες λόγω άρνησης συμπαραγωγής από τις εταιρείες. Να σημειωθεί ότι είχε ρητά αναφερθεί στην ελληνική πλευρά, από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας, ότι δεν μπορούσαν να δεσμεύσουν, σε θέματα ποσοστών συμπαραγωγής, την ΑΤΚ και τη Rheinmetall αντίστοιχα.
Οι διακρατικές συμφωνίες είναι αποτελεσματικές σε θέματα πιστοποίησης, διασφάλισης ποιότητας κ.λπ. Όμως για να καταλάβουν οι... αρμόδιοι όλα αυτά τα μάλλον αυτονόητα, χρειάστηκε να περάσουν έξι περίπου μήνες (!) κι άλλοι τέσσερις, για να αποφασίσει το ΚΥΣΕΑ, το Δεκέμβριο του 2008, την ακύρωση. Γεγονός, βεβαίως, πρωτόγνωρο για διακρατικές συμφωνίες.
Φυσικά γίναμε ρεζίλι, ενώ τα Leopard -που εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει να παραλαμβάνονται- έμεναν χωρίς πυρομαχικά… Η εγκληματική αμέλεια και η ανεπίτρεπτη άγνοια του ΥΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ, σαφώς και δεν τους πτόησε και αμέσως εξήγγειλαν διεθνή διαγωνισμό.
Φυσικά δε βιάστηκαν καθόλου. Έως σήμερα δεν έχει προκηρυχτεί τίποτα! Μόνο κάποια προσχέδια διαγωνισμού κυκλοφορούν στους διαδρόμους μεταξύ ΓΕΣ και ΥΕΘΑ… Να σημειωθεί ότι από την υπογραφή της σύμβασης ως την παραλαβή των πρώτων βλημάτων θα απαιτηθούν τουλάχιστον δύο χρόνια. Εν τω μεταξύ θα απολαμβάνουμε τα εξαιρετικά Leopard 2HEL στις παρελάσεις…
ΠΗΓΗ: ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Η ιστορία είναι δέκα χρόνων παλιά, όταν αποφασίστηκε το πρόγραμμα των νέων αρμάτων να «σπάσει» στα δύο άρματα και πυρομαχικά- προκειμένου να εμφανιστούν μικρότερα τα κόστη. Η σύμβαση των αρμάτων υπογράφτηκε το Μάρτιο του 2003. Τότε ξεκίνησε και η διαδικασία για τα πυρομαχικά. Πέρασε ένας χρόνος, έγιναν εκλογές, άλλαξε κυβέρνηση, όμως τίποτα δεν έγινε. Η αδράνεια παρέμεινε και με την κυβέρνηση της ΝΔ.
Έτσι μόλις τον Απρίλιο του 2005 εκδόθηκε η Αίτηση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος. Ήταν όμως λειψή καθώς δεν ζητούσε και οικονομική προσφορά. Πέρασε άλλος ένας χρόνος και με τον ανασχηματισμό του Μαρτίου του 2006, κυριολεκτικά, ακυρώθηκαν όλα! Χρειάστηκε να περάσουν δύο σχεδόν χρόνια, να φτάσουμε στον Ιανουάριο του 2008, οπότε και υπογράφτηκε η Αρχική Έγκριση Προμήθειας (ΑΕΠ) για 84.720 βλήματα επιχειρήσεων και 14.647 βλήματα ασκήσεων. Το κόστος των πρώτων ήταν 366.176.104 ευρώ, ενώ των δεύτερων 29.294.743 ευρώ. Ένα μήνα αργότερα, στις 28 Φεβρουαρίου 2008, το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε την προμήθεια κι αποφάσισε αυτή να γίνει με διακρατικές συμφωνίες.
Μία με την Γερμανία και μία με τις ΗΠΑ. Είχε αποφασιστεί το 60% των επιχειρησιακών βλημάτων να είναι DM63 της γερμανικής Rheinmetall και τα υπόλοιπα, 40% να είναι Μ830Α1 της αμερικανικής ATK. Αυτά των ασκήσεων θα ήσαν σε αναλογία 50-50 από κάθε εταιρεία. Τέτοιοι διαχωρισμοί είναι συνηθισμένοι.
Τα γερμανικά, DM63, είναι βλήματα κινητικής ενέργειας, ενώ τα αμερικανικά, Μ830Α1, χημικής ενέργειας. Η διαφορά τους έγκειται στον τρόπο με τον οποίο καταστρέφουν τα άρματα του αντιπάλου. Όσοι πίστεψαν ότι τα 170 Leopard 2HEL θα αποκτούσαν -έστω και με καθυστέρηση- τα πυρομαχικά τους, απλώς πλανήθηκαν πλάνην οικτράν. Όπως αποδείχτηκε τόσο στο ΥΕΘΑ όσο και στη ΓΔΑΕΕ, αγνοούσαν κάποια πολύ βασικά πράγματα.
Συμπαραγωγή
Πίστευαν ότι οι κυβερνήσεις της Γερμανίας και των ΗΠΑ θα υποχρέωναν(!) τη Rheinmetall και την ΑΤΚ, αντίστοιχα, να υπογράψουν συμβάσεις συμπαραγωγής με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ). Κάτι τέτοιο όμως ήταν, και είναι, αδύνατον να γίνει. Καμία κυβέρνηση δε μπορεί να υποχρεώσει ιδιωτικές εταιρείες να κάνουν συμβάσεις συμπαραγωγής με εταιρείες άλλων χωρών, επειδή θα γίνει μια διακρατική συμφωνία.
Στην προκειμένη περίπτωση θα έπρεπε τα ΕΑΣ (σε στενότατη φυσικά συνεργασία με τη ΓΔΑΕΕ), πριν αποφασιστεί οποιαδήποτε διακρατική συμφωνία, να έχουν συμφωνήσει τη συμπαραγωγή με τις κατασκευάστριες. Όταν αυτό γινόταν, τότε θα έπρεπε να προχωρήσουν στις διακρατικές συμφωνίες.
Aβαντάζ για Τουρκία
Η ΤΟΥΡΚΙΑ, θέλοντας να αντιμετωπίσει τα ελληνικά Leopard, έσπευσε το Νοέμβριο του 2005 να προμηθευτεί 298 μεταχειρισμένα Leopard 2A4 με κόστος 365 εκατ. ευρώ. Ένα μήνα αργότερα παράγγειλε στη Rheinmetall 15.000 βλήματα DM63. Απαίτησαν, και πέτυχαν, ταχύτατες παραδόσεις. Έτσι άρματα και πυρομαχικά παραδόθηκαν ταυτόχρονα. Η αιτία ήταν απλή: όλα τα τουρκικά Leopard εντάχθηκαν σε μονάδες της Ανατολικής Θράκης… Οι Τούρκοι δηλαδή ανέτρεψαν το πλεονέκτημα που είχαμε στον Έβρο με τα Leopard 2HEL και Leopard 2A4. Στη συνέχεια, με διακρατική συμφωνία, παραγγέλθηκαν 10.000 στην ΑΤΚ και μέσω ΝΑΤΟ (για πιστοποίηση) άλλα τόσα στην ισραηλινή ΙΜΙ. Αμφιβάλλει κανείς για το ορθόν των πράξεών τους;
Είμαστε ακόμα στα προσχέδια του διαγωνισμού
ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ του ΥΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ άρχισαν να «διαρρέουν» ότι θα ακύρωναν τις διακρατικές συμφωνίες λόγω άρνησης συμπαραγωγής από τις εταιρείες. Να σημειωθεί ότι είχε ρητά αναφερθεί στην ελληνική πλευρά, από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας, ότι δεν μπορούσαν να δεσμεύσουν, σε θέματα ποσοστών συμπαραγωγής, την ΑΤΚ και τη Rheinmetall αντίστοιχα.
Οι διακρατικές συμφωνίες είναι αποτελεσματικές σε θέματα πιστοποίησης, διασφάλισης ποιότητας κ.λπ. Όμως για να καταλάβουν οι... αρμόδιοι όλα αυτά τα μάλλον αυτονόητα, χρειάστηκε να περάσουν έξι περίπου μήνες (!) κι άλλοι τέσσερις, για να αποφασίσει το ΚΥΣΕΑ, το Δεκέμβριο του 2008, την ακύρωση. Γεγονός, βεβαίως, πρωτόγνωρο για διακρατικές συμφωνίες.
Φυσικά γίναμε ρεζίλι, ενώ τα Leopard -που εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει να παραλαμβάνονται- έμεναν χωρίς πυρομαχικά… Η εγκληματική αμέλεια και η ανεπίτρεπτη άγνοια του ΥΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ, σαφώς και δεν τους πτόησε και αμέσως εξήγγειλαν διεθνή διαγωνισμό.
Φυσικά δε βιάστηκαν καθόλου. Έως σήμερα δεν έχει προκηρυχτεί τίποτα! Μόνο κάποια προσχέδια διαγωνισμού κυκλοφορούν στους διαδρόμους μεταξύ ΓΕΣ και ΥΕΘΑ… Να σημειωθεί ότι από την υπογραφή της σύμβασης ως την παραλαβή των πρώτων βλημάτων θα απαιτηθούν τουλάχιστον δύο χρόνια. Εν τω μεταξύ θα απολαμβάνουμε τα εξαιρετικά Leopard 2HEL στις παρελάσεις…
ΠΗΓΗ: ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου