Αν πήγαιναν τα εμβόλια οι ντελιβεράδες, η χώρα θα ήταν covid free εδώ και καιρό.
Πήγε τους καφέδες, είπε να πάρει 5 δόσεις από το καλό το εμβόλιο, να του βρίσκονται για μια ώρα ανάγκης.
Να παραγγέλνεις φρέντο καπουτσίνο με άρωμα αμυγδάλου, σόγιας και καρύδας και δώρο μια δόση Pfizer ίσα για τα νεφρά.
Ενώ μηνύσεις πέφτουν στα σχολειά από γονείς που θέλουν να πάνε τα παιδιά τους χωρίς τεστ.
Και καταλήψεις εννοείται και μανούρα και άντε να βγει άκρη, σε μια εκπαιδευτική διαδικασία που είναι πάντα ηρωική, για όλους τους συμμετέχοντες. Ο καθένας βρίσκει το δικό του επικό ρόλο.
Μετά το σχολείο ή το Πανεπιστήμιο, ο κόσμος μπαίνει στην αγορά εργασίας και τότε αντιλαμβάνεται πως οι δυσκολίες του χειρότερου σχολικού περιβάλλοντος είναι παιδική χαρά μπροστά στη γυμνή πραγματικότητα των εργασιακών σχέσεων.
Όλοι κόπτονται για το 8ωρο, που στέκει εκεί φάρος, ίσα ίσα για να τον παρακάμπτουν. Καμία νομοθετική ρύθμιση δεν θα κάνει καλύτερες ή χειρότερες τις εργασιακές συνθήκες. Όλα παίζονται στην προσφορά και ζήτηση εργασίας και αναλόγως της εξειδίκευσης και ο μισθός, που δεν είναι πάντα αυτός που φαίνεται.
Από εκεί και πέρα οι εκτεταμένοι έλεγχοι στην αγορά εργασίας, θα είναι αυτοί που θα διασφαλίσουν αν τηρούνται οι όποιοι θεσμοθετημένοι κανόνες.
Και αυτό είναι κάτι που απαιτεί καταρχάς πολιτική βούληση, σχέδιο και ζητούμενα, κάτι που μάλλον μοιάζει με...
όνειρο θερινής νυκτός, προερχόμενο μάλιστα από χειμώνα με διπλή covid και μια θεωρητική ανάπαυλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου