ΔΙΕΘΝΗ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛέητα ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Για να τον θυμάται με αγάπη!

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Αποχωρώντας από το υπουργείο Εξωτερικών, ο Νίκος Κοτζιάς αμόλησε τα περί επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια για να κάνει τη φιγούρα του. 

Το παρουσίασε δηλαδή ως ένα ακόμη από τα πολλά επιτεύγματα της θητείας του. Γι’ αυτό το έκανε· όχι για να αφήσει ένα αποχαιρετιστήριο «δωράκι» στον διάδοχό του στο υπουργείο, ώστε να τον θυμάται με ευγνωμοσύνη. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός του, έστω και αν ο περιστασιακός πανικός στην Αθήνα από την ανακίνηση του τουρκικού casus belli φάνηκε σαν καψώνι σχεδιασμένο στα μέτρα του Τσίπρα. Ούτε βεβαίως είχε επίγνωση ο Κοτζιάς της ειρωνείας ότι μια προστριβή με τους Τούρκους για την αιγιαλίτιδα ζώνη θα ήταν ένα πρώτης τάξεως βάπτισμα του πυρός για τον διάδοχό του, ο οποίος μέχρι προχθές αναρωτιόταν δημοσίως, ο αστοιχείωτος, αν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα...

Το γεγονός, πάντως, ότι ένα τόσο ευαίσθητο θέμα όσο η επέκταση της αιγιαλίτιδας ο Κοτζιάς το μεταχειρίζεται σαν ένα φτερό, που το φοράει στο καπέλο του και καμαρώνει (με τη συνήθη μεγαλαυχία του το ονομάζει μάλιστα «πρώτη διεύρυνση της ελληνικής κυριαρχίας μετά την προσάρτηση των Δωδεκανήσων»...), μας δίνει το μέτρο της εγωπάθειας του ανδρός και της έφεσής του προς την υπερβολή. Προσωπικώς, επιτρέψτε μου να το πω, μου θυμίζει την καλή μου γιαγιά και τη σοφή συμβουλή της ότι είναι καλύτερα να μην μπλέκεις καθόλου με τρελούς. Χίλιες φορές με βλάκες (είναι αναπόφευκτο, άλλωστε, με τόσο πολλούς τριγύρω), αλλά με τρελούς ποτέ! 

Το λέω σκεπτόμενος τον Αλέξη, τα όσα έχει να υποστεί και τα οποία του αξίζουν απολύτως...

Υπόθεση εργασίας, εμπνευσμένη από τα πρόσφατα ελληνοτουρκικά. Μέχρι τώρα, όποτε είχαμε ένταση με την Τουρκία, ο Κοτζιάς λειτουργούσε λογικά και ο Καμμένος εμπρηστικά, ο πρώτος έσβηνε τη φωτιά και ο δεύτερος τη φούντωνε. Αυτό μπορούσε να συμβαίνει, επειδή Καμμένος και Κοτζιάς λειτουργούσαν επί ίσοις όροις, ως υπουργοί υπό τον πρωθυπουργό. Τώρα που ο Κοτζιάς έφυγε από τη μέση και το υπουργείο του ανέλαβε προσωπικώς ο πρωθυπουργός, σε περίπτωση αναζωπύρωσης της έντασης στα ελληνοτουρκικά...

 

 ο Καμμένος θα τολμήσει ξανά το ίδιο παιχνιδάκι;  

Θεωρητικώς το θέτω...

Μπακαλιάρος μυρωδάτος

Λόγω της έφεσης και προς τις τέχνες και τα γράμματα (ζωγράφος και ποιητής, δρομεύς και δισκοβόλος, σαν Ενδυμίων εύμορφος ο Ιάνθης Αντωνίου κ.λπ.), ο Κοτζιάς σερβίρει πάντα καλούς μπακαλιάρους όταν μιλάει. Ξεχώρισα, ωστόσο, έναν κοινότατο και τετριμμένο, από τους διάφορους που εκστόμισε στη ομιλία του. Εναν μπακαλιάρο που τον αναμασούν οι πάντες ανεξαιρέτως στην πολιτική, όταν θέλουν να γλείψουν το κοινό τους, ότι «το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι ο πολιτισμός της».

Και ιδίως, θα προσέθετα εγώ, ο έξυπνος τρόπος με τον οποίο αναδεικνύει αυτό τον πολιτισμό, φέρνοντάς τον σε σύγκριση με τη μίζερη αθλιότητα του Υπαρκτού Ελληνισμού. Εχω στον νου μου τη φωτογραφία που μου έστειλε φέτος το καλοκαίρι ένα φίλος. Είναι από τον Πόρο και δείχνει έναν ξεχειλισμένο από τα σκουπίδια κάδο: σακούλες σχισμένες, χαρτοκιβώτια αναποδογυρισμένα και τα σκουπίδια ένα βουνό γύρω από τον κάδο – θέαμα οικτρό, που σε κάνει να φαντάζεσαι την αποτρόπαια μπόχα. Ομως, επάνω από τον κάδο, υψώνεται περήφανα μια τεράστια πινακίδα με φωτογραφίες από τα αξιοθέατα της Πελοποννήσου και την εξής επιγραφή, γραμμένη στην τουριστική αρχαιοελληνική γραμματοσειρά και σε υπέροχα αγγλικά: «Welcome to region of Peloponnese a mythical destination – Mythical Peloponnese»...