"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Συνειδητή επιλογή η εκτέλεση του ομογενούς.



Υπάρχουν ορισμένοι τύποι που αν δεν συμφωνείς μαζί τους σε αποκαλούν εθνικιστή. 


Είναι συνήθως, τύποι που υποστήριξαν πολιτικές ιδέες που κατέρρευσαν με γδούπο, δημιούργησαν τα γκουλάγκ και αναπαρήγαγαν τις αντιλήψεις ολοκληρωτικών καθεστώτων.
 

Είναι οι ίδιοι που το 1922 παρότρυναν στο μέτωπο τους Έλληνες στρατιώτες να μην πολεμούν, δήθεν στο όνομα της ειρήνης αλλά στην ουσία να προσφέρουν υπηρεσία στο οκτωβριανό καθεστώς που συμμάχησε με τον Κεμάλ.


Επειδή ασχολήθηκα με το θέμα του ομογενούς που δολοφονήθηκε στους Βουλιαράτες, θα ήθελα να επισημάνω επιγραμματικά τα εξής:
 

1.-Δεν πιστεύω ότι αυτό που αποκαλείται ελληνική κοινωνία σήμερα συγκροτεί έθνος. Έθνος είναι ένα σύνολο ανθρώπων με κοινή γλώσσα, αίσθηση κοινής καταγωγής, κοινό πολιτισμό, κοινή, κατά το δυνατόν, θρησκεία και κοινή αίσθηση συμφέροντος. Στην Ελληνική κοινωνία, τίποτε απο αυτά δεν συντρέχει. Επι, πλέον, απο τότε που η Ελλάδα έγινε εθνικό κράτος, συρρικνώθηκε ο πάλαι ποτέ ελληνισμός, και ό,τι θετικό τον χαρακτήριζε διαχρονικά.
 

2.-Οι Έλληνες πολίτες, το ελάχιστο που διεκδικούν απο το κράτος τους- και το πληρώνουν ακριβά γι αυτό,- είναι να τους προστατεύει και να διασφαλίζει στοιχειώδεις κανόνες αξιοπρεπούς βίου. Δεν τους παρέχει τίποτε απο αυτά.
 

3.-Δεν έχει σημασία τι έκανε ο ατυχής ομογενής. Δέχομαι την αλβανική εκδοχή. Σύμφωνα με αυτήν επρόκειτο περί ενός ψυχασθενούς που στα καλά καθούμενα άνοιξε πυρ κατά των Αλβανών αστυνομικών και διέφυγε στα βουνά. Οι Αλβανοί ενεργοποίησαν τις ειδικές δυνάμεις τους για να καταδιώξουν έναν- και μοναδικό- άνθρωπο. Κατά την εξέλιξη της επιχείρησης “παρακολούθησε”- καθ ομολογίαν του- τα γεγονότα και το ελληνικό ΥΠΕΞ. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθεί ο νεαρός ομογενής. Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα:
 

-Τι θα πει το ελληνικό ΥΠΕΞ παρακολούθησε τα γεγονότα; Τα ΥΠΕΞ σε τέτοιες περιπτώσεις παρακολουθούν τα γεγονότα ωσάν να είναι ποδοσφαιρικός αγώνας ή παρεμβαίνουν κατά τα διεθνή διπλωματικά ειωθότα για να διασφαλίσουν τη ζωή των υπηκόων ή ομογενών τους;
 

-Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αδύνατη, επιχειρησιακά, η σύλληψης ενός ανθρώπου που καταδιώκεται σαν αγρίμι απο ισχυρές ειδικές δυνάμεις. Γιατί το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν διασφάλισε, σε συνεργασία με τις αλβανικές αρχές, τη δυνατότητα σύλληψης αντί της εκτέλεσής του;
 

-Στην Αλβανία όποιος παρανομεί και καταδιώκεται, εκτελείται;
 

-Ο Αλβανός πρωθυπουργός αναρωτήθηκε γιατί η Ελλάδα διαμαρτύρεται και μιλά για την απώλεια ζωής ενός ψυχασθενούς. Οι συνήθεις ευαίσθητοι σε τέτοιους χαρακτηρισμούς γιατί δεν βρήκαν μια λέξη να πουν για το απάνθρωπο σχόλιο του Αλβανού πρωθυπουργού;
 

-Σκοτώθηκε ένας άνθρωπος απο ισχυρές ειδικές δυνάμεις. Δεν έχει σημασία τι ήταν, απο εθνικής απόψεως. Που είναι οι...


 ευαίσθητοι σε τέτοια φαινόμενα αναρχοαυτόνομοι να καταγγείλουν την κρατική καταστολή του Αλβανικού κράτους; 


Η εκτέλεση ήταν συνειδητή επιλογή. 

Το γιατί είναι σαφές.

Δεν υπάρχουν σχόλια: