Ούτε
σε ένα ούτε σε δύο αλλά σε 10 προβλήματα κλιμακούμενης δυσκολίας
απάντησε ο Γιώργος Κοτσοβόλης, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο στον Διεθνή
διαγωνισμό Μαθηματικών που διεξήχθη από τις 22 έως τις 28 Ιουλίου στο
Μπλαγκόεβγκραντ της Βουλγαρίας. Έναν διαγωνισμό που παραλίγο να χάσει
λόγω οικονομικών δυσκολιών καθώς το Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) για πρώτη
φορά αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει την αποστολή στην γείτονα χώρα. Ευτυχώς
ο Δήμος Ιωνίας κάλυψε τα έξοδα συμμετοχής του Γιώργου, που μάλιστα
κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το χρυσό μετάλλιο στον
συγκεκριμένο διαγωνισμό, γεγονός μοναδικό στην ιστορία του ΕΚΠΑ.
Αλλά πως τα καταφέρνει κάθε φορά;
Όπως μας λέει, ρόλο σε τέτοιους διαγωνισμούς παίζουν εξίσου τόσο οι δυνατότητες του μυαλού όσο και η πολύωρη εξάσκηση. Ο ίδιος έχει μελετήσει αμέτρητα βιβλία μαθηματικών, ωστόσο στον IMC ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρκετά προετοιμασμένος. Οι φοιτητές διαγωνίζονται επί δύο ημέρες σε 10 συνολικά προβλήματα, κλιμακούμενης δυσκολίας τα οποία δεν εμπεριέχονται ίδια σε κάποια γενικότερη ασκησιολογία. «Υπάρχει ένα γενικό πλαίσιο ύλης με θέματα ανάλυσης, γραμμικής άλγεβρας, θεωρίας αριθμών, συνδυαστικής, γεωμετρίας και απειροστικού λογισμού αλλά και πάλι δεν είναι εύκολο να πέσει κάτι που έχεις συναντήσει ξανά», μας εξηγεί.
Ο Γιώργος δεν περίμενε να πάρει το χρυσό για δεύτερη φορά αλλά το ονειρευόταν και όπως λένε, αν μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το κάνεις.
Τι είναι αυτό όμως που του αρέσει στα μαθηματικά;
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ποτέ δεν μπορείς να έχεις μια πλήρη εικόνα των πραγμάτων ή να καταλάβεις κάτι πλήρως γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίζεις να διαβάζεις. Όσο συνεχίζεις να το ψάχνεις όμως δημιουργούνται όλο και νέα ανοίγματα. Το δικό μου αγαπημένο κομμάτι στα μαθηματικά είναι τα θεωρητικά μαθηματικά, δηλαδή έρευνα και αφηρημένες δομές, που μου προσφέρουν μια ηρεμία και εσωτερική ισορροπία» και συμπληρώνει: «δεν χρειάζεται να ξέρουν όλοι μαθηματικά στην κοινωνία. Ίσως όμως έκανε καλό στους ανθρώπους η νοοτροπία που διδάσκουν τα μαθηματικά».
Ο ίδιος μαθηματικός έγινε χάρη...
σε έναν καθηγητή του στο λύκειο, που του έδωσε κάποιες κατευθύνσεις. Ωστόσο δεν θέλει να γίνει εκπαιδευτικός αλλά, όπως λέει, να παράγει μαθηματικά και να μαθαίνει όσο μπορεί. Μπορεί όμως να επιβιώσει με αυτό κάποιος στην Ελλάδα;
«Οι έλληνες έχουμε πολλούς καλούς μαθηματικούς και δεν το λέω επειδή έχουμε ιστορική παράδοση με τον Ευκλείδη και Αρχιμήδη. Παρόλα αυτά πολλά καλά μυαλά διαπρέπουν σε πανεπιστήμια της Αμερικής καθώς στην Ελλάδα δεν έχουμε θέσεις για κάποιον που ασχολείται με τα θεωρητικά μαθηματικά, σε αντίθεση με τα εφαρμοσμένα. Επιπλέον εκεί βρίσκουν καλύτερο επίπεδο σπουδών αλλά και αποκατάσταση αμέσως μετά».
Το International Mathematics Competition (ΙMC), είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος μαθηματικός διαγωνισμός για φοιτητές και οργανώνεται από το University College London. Διεξάγεται από το 1994 με τη συμμετοχή κορυφαίων Πανεπιστημίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Η αφρόκρεμα των φοιτητών του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετέχουν εδώ και περίπου 10 χρόνια.
Αλλά πως τα καταφέρνει κάθε φορά;
Όπως μας λέει, ρόλο σε τέτοιους διαγωνισμούς παίζουν εξίσου τόσο οι δυνατότητες του μυαλού όσο και η πολύωρη εξάσκηση. Ο ίδιος έχει μελετήσει αμέτρητα βιβλία μαθηματικών, ωστόσο στον IMC ποτέ δεν μπορείς να είσαι αρκετά προετοιμασμένος. Οι φοιτητές διαγωνίζονται επί δύο ημέρες σε 10 συνολικά προβλήματα, κλιμακούμενης δυσκολίας τα οποία δεν εμπεριέχονται ίδια σε κάποια γενικότερη ασκησιολογία. «Υπάρχει ένα γενικό πλαίσιο ύλης με θέματα ανάλυσης, γραμμικής άλγεβρας, θεωρίας αριθμών, συνδυαστικής, γεωμετρίας και απειροστικού λογισμού αλλά και πάλι δεν είναι εύκολο να πέσει κάτι που έχεις συναντήσει ξανά», μας εξηγεί.
Ο Γιώργος δεν περίμενε να πάρει το χρυσό για δεύτερη φορά αλλά το ονειρευόταν και όπως λένε, αν μπορείς να το ονειρευτείς μπορείς και να το κάνεις.
Τι είναι αυτό όμως που του αρέσει στα μαθηματικά;
Σύμφωνα με τον ίδιο, «ποτέ δεν μπορείς να έχεις μια πλήρη εικόνα των πραγμάτων ή να καταλάβεις κάτι πλήρως γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίζεις να διαβάζεις. Όσο συνεχίζεις να το ψάχνεις όμως δημιουργούνται όλο και νέα ανοίγματα. Το δικό μου αγαπημένο κομμάτι στα μαθηματικά είναι τα θεωρητικά μαθηματικά, δηλαδή έρευνα και αφηρημένες δομές, που μου προσφέρουν μια ηρεμία και εσωτερική ισορροπία» και συμπληρώνει: «δεν χρειάζεται να ξέρουν όλοι μαθηματικά στην κοινωνία. Ίσως όμως έκανε καλό στους ανθρώπους η νοοτροπία που διδάσκουν τα μαθηματικά».
Ο ίδιος μαθηματικός έγινε χάρη...
σε έναν καθηγητή του στο λύκειο, που του έδωσε κάποιες κατευθύνσεις. Ωστόσο δεν θέλει να γίνει εκπαιδευτικός αλλά, όπως λέει, να παράγει μαθηματικά και να μαθαίνει όσο μπορεί. Μπορεί όμως να επιβιώσει με αυτό κάποιος στην Ελλάδα;
«Οι έλληνες έχουμε πολλούς καλούς μαθηματικούς και δεν το λέω επειδή έχουμε ιστορική παράδοση με τον Ευκλείδη και Αρχιμήδη. Παρόλα αυτά πολλά καλά μυαλά διαπρέπουν σε πανεπιστήμια της Αμερικής καθώς στην Ελλάδα δεν έχουμε θέσεις για κάποιον που ασχολείται με τα θεωρητικά μαθηματικά, σε αντίθεση με τα εφαρμοσμένα. Επιπλέον εκεί βρίσκουν καλύτερο επίπεδο σπουδών αλλά και αποκατάσταση αμέσως μετά».
Το International Mathematics Competition (ΙMC), είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος μαθηματικός διαγωνισμός για φοιτητές και οργανώνεται από το University College London. Διεξάγεται από το 1994 με τη συμμετοχή κορυφαίων Πανεπιστημίων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Η αφρόκρεμα των φοιτητών του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών συμμετέχουν εδώ και περίπου 10 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου