ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Oι δύο στρατιωτικοί και η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ

Από τον  Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Οι προπάτορές μας της αρχαιότητας είχαν εξάρει πολύ το μέτρο, διότι και τότε ήταν είδος εν ανεπαρκεία. Τα πάθη μας, που κατέλυαν κάθε είδους μετριοπάθεια, φαίνονται στη νιοστή δύναμη στους εμφύλιους πολέμους. Οι Eλληνες ενθουσιαζόμαστε εύκολα, απογοητευόμαστε εύκολα, αγαπάμε με πάθος, μισούμε με πάθος. Από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο έως τον 20ό αιώνα βγάζαμε τα μάτια μας και σκοτώναμε τα αδέρφια μας με ζέση και αγριότητα, που κάνουν τα θηρία του ζωικού βασιλείου να μοιάζουν άγγελοι δικαιοσύνης, αφού αυτά πράττουν το κακό μόνο για την επιβίωση ή σε άμυνα.

 

Στη διάρκεια της κομμουνιστικής χωριστικής ανταρσίας υπήρξαν εκατέρωθεν περιστατικά αγριότητας που ξεπερνούν την πιο νοσηρή φαντασία, συχνά με αιτίες φτηνές, ταπεινές. Αυτή η έλλειψη μέτρου υπάρχει όμως και σε μικρότερα ζητήματα, που φτάνουν στα όρια του κωμικοτραγικού.

Δεν υπήρξε Ελληνας με ψυχή, που να μη χάρηκε στην είδηση της απελευθέρωσης των δύο ομήρων στρατιωτικών μας. Το μυαλό και η καρδιά όλων μας πήγαν στις μανάδες τους, που ανήμερα της Παναγίας θα έβλεπαν ελεύθερα τους γιους τους, και δεν υπάρχει Ελληνίδα μάνα που να μην έχει απευθυνθεί σε αυτήν, που σκέπει όλο το έθνος, για τα παιδιά της.
 

Ποιος, πώς και γιατί βοήθησε στην απελευθέρωσή τους θα το επιβεβαιώσουμε στο άμεσο μέλλον και θα τοποθετηθούμε με ευθύτητα και ακεραιότητα.  

Αν μετά το αμερικανικό μαστίγωμα και τον ανελέητο οικονομικό πόλεμο που εξαπέλυσε ο Τραμπ είναι η αρχή μια αλλαγής πολιτικής του Ερντογάν, στο πλαίσιο της οποίας άρχισε από τους δύο Ελληνες να απελευθερώνει τους δυτικούς ομήρους που αρπάζει το κράτος-συμμορία, τότε οφείλουμε στους Γιάνκηδες την ευτυχή κατάληξη. 

Αν από πίσω κρύβεται συναλλαγή, τουτέστιν έγινε τράμπα με την παύση των νόμιμων μουφτήδων και εκλογή αντί για διορισμό των νέων, τότε τα πράγματα είναι δυσοίωνα. Εάν έχει δε και οποιαδήποτε σχέση με την τύχη των εννέα Κούρδων, προσέξτε, όχι των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών, των εννέα Κούρδων που, υποτίθεται, σχεδίαζαν επίθεση κατά του Ερντογάν στην Ελλάδα και βρίσκονται εδώ, τότε τα πράγματα είναι άσχημα και το πολιτικό μήνυμα στον εχθρό τραγικό. Γι’ αυτά όμως ας περιμένουμε. Είθε να αποδειχθεί πως ο Πολέτι των Πρεσπών, ο Κοτζιάς, έγινε Κελεσίδης, αλλά χλομό το κόβω, μετά το ΣΝΟΦίτικο άγος της κυβέρνησης.

 

Το μέτρο χάθηκε πάντως στην επιστροφή και την υποδοχή. Και δεν αναφέρομαι στα αυτονόητα. Πολύ καλά έκαναν και έστειλαν το πρωθυπουργικό αεροπλάνο. Αυτοί που πάνε τσάρκες με ελικόπτερα και αεροπλάνα επιχειρηματιών ας το βουλώσουν. Πολύ καλά έκαναν και πήγαν ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ, αντιστράτηγος, Κωνσταντίνος Φλώρος, ας μάθει να γράφει τους στρατιωτικούς βαθμούς το γραφείο του πρωθυπουργού, και ο Κατρούγκαλος από την κυβέρνηση.

 

Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία οφείλει να δείχνει πως με κάθε τρόπο ενδιαφέρεται για το προσωπικό, ειδικά μετά την πολύμηνη κράτηση στελεχών στα χέρια ενός ισλαμοφασιστικού καθεστώτος. Δεν ξέρω όμως ποιος σκέφτηκε το άγημα των στρατονόμων, αλλά το υποψιάζομαι και δεν νομίζω να φοράει στολή.
 

Ακόμη και ο κ. ανθυπολοχαγός και ο υπαξιωματικός, που βρέθηκαν αίφνης τιμώμενοι σε αυτή την παράξενη τελετή, που δεν προβλέπει κανένας κανονισμός, πρέπει να ένιωσαν τεράστια έκπληξη, διότι δεν γύριζαν νικητές από κάποια μάχη ή αιχμάλωτοι έπειτα από κάποια μάχη που έδωσαν, αλλά απελευθερωμένοι από μια αιχμαλωσία, για το χρονικό της οποίας θα πρέπει οι αρμόδιοι να ερευνήσουν πλέον και να αποδοθούν ευθύνες.

Αν κάνω λάθος και στα 27 χρόνια που πέρασαν από την απόλυσή μου άλλαξαν οι στρατιωτικοί κανονισμοί, ας μας το πουν. Πάντως, τώρα που τα δύο στελέχη μας γύρισαν στην πατρίδα και μπορούν να μιλήσουν αρμοδίως χωρίς να φοβούνται τους αρπαγείς τους...

 ας γίνει μια σοβαρή ΕΔΕ και ας αποδοθούν οι τυχόν ευθύνες, αν υπάρχουν, σε όλους όσους πρέπει, και βλέπουμε αν χρειάζονται αγήματα και ταρατατζούμ ή κάτι άλλο...