Του ΠΕΤΡΟΥ ΛΑΖΟΥ
Κάποτε η Αριστερά είχε το "Θείον Βρέφος"
της. Σήμερα διαθέτει και το νήπιο της, πια. Ένα νήπιο ετών 44,
κακέκτυπο του πρωτότυπου βρέφους, το οποίο, όπως όλα τ'αντίγραφα-μαϊμού, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, με τρομερά βλαβερές
συνέπειες, για τον τελικό χρηστή.
Ο "τελικός χρήστης" όμως, είμαστε όλοι
όσοι κατοικούμε σε αυτήν τη δόλια χώρα και το ανεύθυνο,
σαραντατετράχρονο "Νήπιο της Αριστεράς", είναι ο εκλεγμένος πρωθυπουργός
της...
Όταν, το βράδυ της Δευτέρας 23 Ιουλίου, ο
Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε στις οθόνες των τηλεοράσεων, κατά τη
σύσκεψη-παρωδία στο Συντονιστικό, ήταν προφανές ότι κάτι δεν πήγαινε
καλά. Κάτι παραπάνω από προφανές, ίσως.
Λίγο η απειροελάχιστα "σφιγμένη" κίνηση,
λίγο τα πιο διεσταλμένα από συνήθως μάτια, πολύ περισσότερο η γενική
απουσία, από την φωνή και το ύφος, της γνωστής "σιγουριάς του κυρίαρχου
του παιχνιδιού", έδειχναν πως κάτι πήγαινε πολύ στραβά.
Τότε, κανείς δεν υποψιάστηκε την
αλήθεια. Όλοι θεώρησαν ότι αυτή η ασυνήθιστη εικόνα οφειλόταν στην
γενικευμένη αναστάτωση που είχε προκληθεί, στις πολλές αδιευκρίνιστες
παραμέτρους που υπήρχαν.
Δυστυχώς, λίγες ώρες μόλις αργότερα,
έμελλε να μάθουμε ότι η "αδύναμη" εικόνα του κυρίου Τσίπρα, προερχόταν
από το σοκ για το μέγεθος της τραγωδίας και από τον προβληματισμό του
για τη διαχείριση της κρίσης.
Μιας κρίσης της οποίας το μέγεθος, ήξερε ΗΔΗ πολύ
καλά. Διότι, ακόμη και αν δεχθούμε πως την ώρα της σύσκεψης-παράστασης
δεν γνώριζε για την ύπαρξη νεκρών, είναι αδύνατον να πειστεί λογικός
άνθρωπος ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε αντιληφθεί το μέγεθος της τραγωδίας
που βρισκόταν μπροστά του. Όλα τα μέσα μιλούσαν από νωρίς για
περισσότερους από 10 νεκρούς και το ΚΕΕΛΠΝΟ δεχόταν αίτημα για 40
(ΣΑΡΑΝΤΑ) νεκρικούς σάκους, είναι δυνατόν να μην έχει καταλάβει;
Αν πράγματι δεν είχε αντιληφθεί το
μέγεθος της κατάστασης πάντως, πρόκειται περί βαρύτατης περίπτωσης
έλλειψης αντίληψης (για να το πούμε κομψά). Οπότε το καλύτερο που έχει
να κάνει, και για τον ίδιο και για τη χώρα, είναι να παραιτηθεί.
Σοβαρά! Ας ασχοληθεί με άλλα
επαγγελματικά πεδία, πιο ελπιδοφόρα για καριέρα. Π.χ. με αυτό του
αχθοφόρου σε λιμάνια. Αλλά μόνο σε λιμάνια. Στα τραίνα δεν θα του το
συνιστούσα διότι, εάν είναι αυτή η έκταση της αντίληψης του, θα
μπερδεύεται. Δεν θα μπορεί να καταλάβει ποιο έρχεται και ποιο φεύγει...
Πέρα από τον σαρκασμό και την πλάκα
όμως, το ότι ήξερε με τι βρισκόταν αντιμέτωπος ο μηχανισμός που διοικεί,
δεν πρέπει ν’ αμφισβητείται. Κανείς εκλεγμένος ή "εκλεγμένος"
πρωθυπουργός, καμίας χώρας, δεν είναι βλάκας. Όχι, ΤΟΣΟ βλάκας!
Το πρόβλημα ήταν (και είναι) ότι δεν
είχε βρεθεί ποτέ ξανά στη ζωή του, μπροστά σε κάτι τόσο μεγάλο, κάτι
τόσο ακραίο, κάτι τόσο απαιτητικό από πλευράς ικανοτήτων. Ο Αλέξης
Τσίπρας δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ στη ζωή του καταστάσεις που να μην
λύνονται με μία καλή "κωλοτούμπα", μ’ έναν ψευτοτσαμπουκά ή μ’ ένα
"παραμύθι".
Γι’ αυτό και επέλεξε σαν τρόπο
αντιμετώπισης της κρίσης τον μόνο που μπορούσε να σκεφθεί: την
επικοινωνιακή διαχείριση. Δηλαδή επέλεξε να εφαρμόσει ένα μικρό μόνο
μέρος, από τη συνολικά αναγκαία λύση.
Με αποτέλεσμα να ζούμε δέκα ημέρες τώρα,
όσα ζούμε. Τα οποία, αν δεν ήταν τόσο τραγικά, τόσο προσβλητικά προς
τους πολίτες και δεν είχαν τόσο μεγάλο κόστος αίματος, θα ήταν απίστευτα
κωμικά. Κωμικά μέχρι (ποταμούς) δακρύων.
Δυστυχώς όμως, χάρη στην κυβέρνηση αυτήν (και όχι μόνο), αυτή την φορά, τα δάκρυα προηγήθηκαν του γέλιου...
Κατά την κυβέρνηση, βασική αιτία και μοναδική υπεύθυνη για την τραγωδία και τις δεκάδες των θυμάτων, η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση!
Αυτή η αιτιολόγηση δόθηκε από μία κυβέρνηση η οποία διοικείται από έναν
πολιτικό μηχανικό του ΕΜΠ! Είπαμε, όλα αυτά θα ήταν απίστευτα γελοία,
αν δεν ήταν ΤΟΣΟ τραγικά!
Ας το δεχθούμε, όμως. Μηχανικοί εξειδικευμένοι και με τεράστια εμπειρία στα πολεοδομικά, διαφωνούν ΚΑΘΕΤΑ! Το ίδιο οι ειδικοί στην Πολιτική Προστασία! Όλοι με ατράνταχτα επιχειρήματα! Αλλά, για χάρη της ανάλυσης, ας το δεχθούμε!
Φταίει η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, λοιπόν! Σύμφωνοι!
Ολόκληρος ο κυβερνητικός μηχανισμός,
ξεκινώντας από το μέγαρο Μαξίμου και φτάνοντας μέχρι τον θυρωρό της
Περιφέρειας Αττικής, δεν ήταν ενήμερος για αυτήν την άναρχη και
αυθαίρετη δόμηση;
Μήπως τα κυβερνητικά στελέχη ήρθαν από
κάποιον άλλον πλανήτη στις 22 Ιουλίου 2018 και δεν είχαν ιδέα τι γίνεται
στη χώρα με τ' αυθαίρετα;
Δεν έχει την ευθύνη η (εκάστοτε) κυβέρνηση να προστατεύσει τους πολίτες;
Δεν όφειλε η (παρούσα) κυβέρνηση να έχει
εκπονήσει συγκεκριμένα σχέδια για τέτοιες καταστάσεις; Και για την
Ανατολική Αττική και για ολόκληρη τη χώρα; Και τα σχέδια αυτά να
λαμβάνουν πλήρως υπόψη τους την (εξοργιστικών διαστάσεων) πολεοδομική
αυθαιρεσία; Ώστε να μην θρηνήσουμε θύματα;
Τα ερωτήματα πάμπολλα και αναπάντητα.
Εκτός εάν κάποιος θεωρεί ως απάντηση το "Ψάχνω και δεν βρίσκω σοβαρά
λάθη" ή το "Επιχειρησιακά έγιναν όλα άψογα"! Ή την παραδοχή Σκουρλέτη
περί ΠΙΘΑΝΩΝ λαθών, ΕΝΝΕΑ ημέρες ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ!
Το μόνο βέβαιο πάντως, είναι πως δεν
αποτελεί απάντηση η υπενθύμιση στους πολίτες του νεαρού της ηλικίας του
πρωθυπουργού. Αυτή το μόνο που πέτυχε, είναι να γιγαντώσει ακόμη
περισσότερο την οργή και την αγανάκτηση...
Πραγματικά, είναι αδύνατον να μην αναρωτηθεί κανείς, ΠΟΣΟ τυχερή
έχει σταθεί η χώρα τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Ειδικά αν λάβουμε
υπόψη μας ότι βρίσκεται υπό την ηγεσία του σαραντατετράχρονου νήπιου και
"του επιτελείου του".
Ο πραγματικός προβληματισμός όμως,
πρέπει να είναι άλλος. Με τούτα κι εκείνα, όλα αυτά που τόσο σκληρά
βιώσαμε τις τελευταίες μέρες και νύχτες, μας έχει διαφύγει ένα
σημαντικότατο σημείο:
Τι θα μπορούσε να συμβεί στη δόλια χώρα,
αυτόν τον μήνα που διανύουμε; Διότι, αν δεν το γνωρίζετε, ιστορικά οι
μεγαλύτερες πυρκαγιές στην Ελλάδα, ξεσπούν τον Αύγουστο!
Ας ευχηθούμε λοιπόν όλοι, ο Αύγουστος του 2018 ν’ αποτελέσει την εξαίρεση στον κανόνα. Διαφορετικά…
Πόσο καιρό, νομίζετε ότι μπορεί να διαρκέσει μια μεγάλη τύχη;
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου