Πείτε με εμμονικό, αλλά για όλα τα δεινά που ζούμε, δεν ρίχνω το φταίξιμο στον Αλέξη, αφού τόσος ήταν… τόσος είναι.
Εκεί που ρίχνω το φταίξιμο είναι στα εκατομμύρια αλαφιασμένα ζαγάρια που τον ψήφισαν για να μας σώσει.
Αγνοώντας
τις ενδείξεις, τις κραυγές κινδύνου, τις προειδοποιήσεις, και την
αγωνία κάποιων νηφάλιων σκεπτόμενων ανθρώπων, που είχαν καταλάβει περί
τίνος πρόκειται από τότε που ο Σύριζας πάλευε να πιάσει το 3%.
Και
όταν λέω ζαγάρια δεν εννοώ αποκλειστικά κάποιους ημιμαθείς συνέλληνες,
που δεν είχαν ανοίξει βιβλίο ή εφημερίδα στη ζωή τους.
Όχι… υπήρξαν και
άφθονοι, κατά τα άλλα φυσιολογικοί, άνθρωποι, φίλοι, συνάδελφοι,
συγγενείς, που τυφλώθηκαν από τις χάντρες του Αλέξη και τα μπιχλιμπίδια
του Μπαρουφάκη (του γκουρού της χρεοκοπίας), και πίστεψαν ότι όντως αυτό
το θλιβερό τσούρμο άεργων, κατ’ επίφαση επαναστατών, «επαγγελματιών»
αφισοκολλητών, θα μας οδηγούσε στην οικονομική (και όχι μόνο) ανάνηψη.
Ακόμη
θυμάμαι ομηρικές συζητήσεις με φίλους κ.ά. (πριν τους κόψω οριστικά την
καλημέρα), όπου προσπαθούσα να τους δώσω να καταλάβουν πως ο βασιλιάς
τους είναι γυμνός, αλλά τίποτα…
Εκεί αυτοί… κολλημένοι στη ψευδεπίγραφη ουτοπία που τους πλάσαρε το «γελαστό παιδί».
Μιλάμε
για άτομα, που τα ίδια ήταν από χίλιες πλευρές σαφώς πιο μορφωμένα, πιο
πετυχημένα, και πολύ πιο καταρτισμένα από τους περισσότερους
πρωτοκλασάτους συριζαίους, που όμως θεωρούσαν ότι ο Αλέξης, τον οποίο
ούτε για κλητήρα σε αποθήκη δεν θα εμπιστευόντουσαν αν δεν ήταν γνωστός
πολιτικός, αξίζει να γίνει πρωθυπουργός!
Ένας ανερμάτιστος,
αλαζονικός και αυθάδης ημιμαθής, που δεν εργάστηκε ποτέ, που ανάθεμά με
αν σπούδασε πραγματικά, και που το έπαιζε άφθαρτος κομμουνιστής, χωρίς
όμως να έχει διαβάσει Μαρξ, ή κι αν τον διάβασε αμφιβάλλω αν κατάλαβε
τίποτα…
Αυτόν επέλεξε ο κόσμος για να τον οδηγήσει, σε μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της νεότερης ιστορίας μας!
Και τώρα;
Τώρα, με τις 7 πληγές του Φαραώ Τσίπρα να μας χτυπάνε καθημερινά από παντού, τι κάνουμε;
Τι
κάνουμε τώρα που η γύμνια του συγκεκριμένου είναι πλέον πασιφανής ακόμη
και στο πιο τυφλό (διορισμένο ως μετακλητό) κομματόσκυλο;
Πως
βγαίνουμε από την άβυσσο στην οποία μας οδήγησαν οι αδαείς συριζαίοι
τσιρκολάνοι, με την στιβαρή υποστήριξη των «πσαικαζμένων» ηλίθιων του
συγκαμένου;
Πως γλιτώνουμε από αυτό το συνονθύλευμα ιδεοληπτικών
αριστερών απατεώνων, που αγκαλιά με τους τριτοκλασάτους πασόκους που
έσπευσαν στον Σύριζα, και τώρα τρώνε με δέκα μασέλες πουλώντας
«επανάσταση», μας σκοτώνουν κυριολεκτικά;
Πως ξεπλένονται τόσοι νεκροί; Τόσα αθώα αγγελούδια;
Ειλικρινά
δεν γνωρίζω. Οι εκλογές είναι μια λύση, αλλά και πάλι οι λυσσασμένοι
συριζαίοι θα υπονομεύουν καθημερινά (αυτό μόνο ξέρουν να κάνουν καλά)
όποια κυβέρνηση προκύψει.
Και άντε ξανά μανά καθημερινές διαδηλώσεις, μολότοφ, λαϊκά δικαστήρια κλπ. κλπ.
Οπότε;
Τι κάνουμε; Παραδεχόμαστε ότι η Ελλάδα τελείωσε, και ότι μια ζωή θα
πορευόμαστε ασθμαίνοντας και κουτσαίνοντας, έρμαια στις ορέξεις των
λαϊκιστών;
Ποιος ξέρει; Θα δούμε…
Αυτό που ξέρω είναι ότι
μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας, μόνοι μας ψηφίσαμε την καταστροφή, όσο
κι αν σιγοντάριζαν τον Αλέξη ως χρήσιμο ηλίθιο οι εταίροι μας στην ΕΕ, ο
Σόρος, οι Μασόνοι, ή δεν ξέρω ‘γω ποιοι άλλοι.
Το έγκλημα, όσο
καλοσχεδιασμένο ή πολύπλοκο κι αν είναι, πάντα έχει έναν φυσικό
αυτουργό, και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτός είναι...
ο λαός, που ψήφισε
τον δήμιό του.
Ο οποίος δήμιος τον ζάλισε στην αρχή με χάντρες,
στη συνέχεια τον αποκοίμισε με διάφορα αφηγήματα δήθεν σύγκρουσης, τον
φόρτωσε στα χαράτσια, προσπάθησε να του απαγορεύσει ακόμη και να
ενημερώνεται ή να μιλάει, και σήμερα τον κατηγορεί ότι ο ίδιος φταίει
που καίγεται και πνίγεται μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα.
Με τον
άλλοτε περήφανο Πάνο να μας λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι φταίει το
ΝΑΤΟ που καήκαμε, ή που πλημμυρίσαμε, αφού δεν μας αφήνει να καθαρίσουμε
τα φρεάτια…
Τα θέλαμε και τα πάθαμε… βοήθειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου