Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ
Μέσα στην παραζάλη της μνημονιακής μπίχλας και στασιμότητας, του
θανάσιμου έλους που κοντεύει να καταπιεί στο παρελθόν, το παρόν και το
μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, θεωρείται δύσκολο να ερμηνευτεί η
ταχύτητα των πολιτικών μεταβολών. Σύμμαχοι γίνονται εχθροί σε χρόνο
μηδέν.
Πριν ανοιγοκλείσουν τα μάτια του μέσου τηλεθεατή δελτίου ειδήσεων ο εις εθνοσωτήρ εγγράφεται εις το κόμμα του εταίρου για να... εταιρίσει (στη νεοελληνική να «τακιμιάσει») στη συνέχεια με το κόμμα του παράλλου και έπειτα από την παρέλευση ελαχίστων μηνών να αποχωρήσει καταγγέλλοντας «αυταρχικό τρόπο διοίκησης της συλλογικής προσπάθειας» και να ιδρύσει δικό του κόμμα - μέχρι να επιστρέψει στο αρχικό του, το οποίο θα του δώσει μεγαλύτερες προοπτικές επανεκλογής. Και μόνο η περιγραφή και η προσπάθεια κατανόησης τέτοιας κομματικής γυροβολιάς μπορεί να μπερδέψουν ακόμα και τους ισχυρότερους λύτες πολιτικών σταυρολέξων - αν δεν γνωρίζουν ότι κάθε κοινωνικό ρεύμα και άνεμος που φυσάει δεν αξίζουν τίποτα αν δεν μπορούν να φουσκώσουν την τσέπη των φιλόδοξων πολιτευτών.
Το ίδιο συμβαίνει και με την ιδεολογία, τα ιδεολογήματα, τις κοσμοθεωρίες, τα δόγματα, τις θέσεις και τις «αρχές» που εμπνέουν τους λαμπρούς εκπροσώπους μας στο Κοινοβούλιο. Απαντες είναι «Μαρξιστές» με το Μ κεφαλαίο, διότι έχουμε να κάνουμε με την ιδεολογία του αξέχαστου Αμερικανού κωμικού ηθοποιού Γκράουτσο Μαρξ, που είπε: «Αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σας κάνουν, έχω κι άλλες».
Βλέπεις...
τον Α που είναι φουλ στον δωδεκαθεϊσμό λες και βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με τον Ερμή, που κάνει βάρδια στο Κ.ΕΠΙΚ. (Κέντρο Επικοινωνιών) του Ολύμπου. Μετά δηλώνει ότι είναι χριστιανός και αρχίζει δημόσια να επιδεικνύει το ταλέντο του στην... ευσέβεια, στις γονυκλισίες, στο σταυροκόπημα, και θα έλεγε και μπόλικα Τεριρέμ αν η φωνή του δεν ομοίαζε με κάτι ανάμεσα σε ύαινα και κόρακα. Τέλος, ο πάλαι ποτέ δωδεκάθεος και νεοφώτιστος χριστιανός αρχίζει και σου μιλάει με πάθος για την ανάγκη ανέγερσης τζαμιού εις τας Αθήνας.
Ετσι ακριβώς εκδηλώνονται οι παρενέργειες από το λυσσώδες, απελπισμένο κυνήγι του παρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου