ΣΥΡΙΖΟΤΣΑΡΛΑΤΑΝΑΔΙΚΟ: Οι «neocons» του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ακόμη και τώρα ο Νίκος Παρασκευόπουλος, ο τ. υπουργός Δικαιοσύνης, παλεύει να καταλάβει γιατί ενόχλησαν τόσο πολύ οι απόψεις που παρουσίασε σε συνέντευξη του την Κυριακή. Τιμά την ελληνική σημαία, δηλώνει, πιστεύει όμως ότι καλό είναι να αποποινικοποιηθεί το κάψιμό της· άλλωστε, πιστεύει ότι «η ηθικοκοινωνική αποδοκιμασία των προσβολών της θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική». Επίσης συμφωνεί με την ήπια αντιμετώπιση των αναρχικών: «Αν ήταν σκληρότερη θα ήταν σκληρότερα και τα επεισόδια», λέει, υπονοώντας ότι όσο ηπιότερη είναι η Αστυνομία τόσο ηπιότεροι θα γίνονται και οι βάνδαλοι, ώσπου κάποια στιγμή, χωρίς στολές οι αστυνομικοί, χωρίς κουκούλες και μολότοφ οι αναρχικοί, ντυμένοι με πέπλα στολισμένα με ανοιξιάτικους ανθούς, θα χορεύουν αγκαλιασμένοι, με υπόκρουση «Let the sun shine» από το «Hair». Τέλος, σχολιάζοντας την πρόσφατη εκδρομή στο Καστελλόριζο, που έγινε για τη σύσφιγξη σχέσεων μεταξύ βετεράνων της πλατείας Συντάγματος, ο τέως υπουργός κρίνει ότι, αν η Χρυσή Αυγή κάνει βήματα για εκδημοκρατισμό, πρέπει να στηριχθεί από το πολιτικό σύστημα.

Το εξοργιστικό με την περίπτωση Παρασκευόπουλου δεν είναι η παντελής απουσία πραγματισμού, αλλά ότι πηγαίνει και ένα βήμα παρακάτω· δηλαδή εξιδανικεύει τον ιδεαλισμό, με την κοινή έννοια του όρου. Οπως συμβαίνει και με πολλούς άλλους ομοϊδεάτες του, ο τ. υπουργός Δικαιοσύνης συγχέει το κάλλος των αξιών που ενστερνίζεται με τη δύναμή τους. Πιστεύει ότι αρκεί να λάμψουν αυτές οι αξίες· το φως τους θα καταυγάσει τα σκότη στις ψυχές των ανθρώπων και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. (Για τον λόγο αυτό, φαντάζομαι ότι έβγαλε από τη φυλακή τον περιβόητο Στεφανάκο...) 

 Τέτοια αφέλεια, όμως, δεν περιορίζεται στην καθ’ ημάς Αριστερά. Χαρακτήριζε τους λεγόμενους νεοσυντηρητικούς ή «neocons» που επικρατούσαν στην κυβέρνηση του Μπους του νεότερου. Ολους εκείνους σαν τον Γούλφοβιτς και τον Μπρέμερ, που νόμιζαν ότι η δημοκρατία και ο κοινοβουλευτισμός μεταφυτεύονται σε χώρες και πολιτισμούς χωρίς καμία σχετική παράδοση. Τις επιπτώσεις της βλακείας τους –την οποία εκμεταλλεύθηκαν οι πονηροί σαν τον αντιπρόεδρο Τσένι για να προωθήσουν φιλικές εταιρείες στην ανοικοδόμηση του Ιρακ– ακόμη τις υφίσταται ο κόσμος.

 

 

Δεν γνωρίζω προσωπικώς τον Ν. Παρασκευόπουλο και, ούτως ή άλλως, δεν είμαι άνθρωπος που κάνει τέτοια πράγματα. Το λέω μόνο για τους οικείους του, ότι...

 πρέπει να τον προσέξουν διότι είναι το ιδεώδες θύμα για να του πάρει κάποιος δανεικά κι αγύριστα...