Στους δύσκολους καιρούς πρέπει να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, χωρίς
πολιτικές αγκυλώσεις. Ετσι κι εγώ, αμ’ έπος αμ’ έργον, εις ένδειξιν
διακομματικής αλληλεγγύης, προσφέρω στους συντρόφους του μεταμφιεσμένου
ΠΑΣΟΚ, της Ελιάς, δυο κιλά αρβανίτικο στάρι από το Μαυρομμάτι. Να το
βράσουν για τα κόλλυβα της 25-5.
Αδέρφια, κι εσείς όλοι, με χριστιανική
αγάπη, γρηγορείτε, ό,τι προαιρείστε. Κονιάκ, παξιμαδάκια, λίγο καφέ,
κάνα τσουρεκάκι στο σελοφάν. Στείλτε τα στα γραφεία του πετρωμένου
λιλιπούτειου Κινήματος. Τα μαζεύουν στο παλιό γυμναστήριο του Γιώργου.
Το δίκαιο και σαρδόνιο τέλος θα είναι να βγάλουν έναν (1) ευρωβουλευτή κι αυτός να είναι η Αλ Σάλεχ. Μεγάλες στιγμές για τον σοσιαλισμό στη Χερσόνησο του Αίμου. Από τον Σάκη Πεπονή, τον Γιάννη Χαραλαμπόπουλο, τον Γ. Β. Μαγκάκη και τον Αντώνη Τρίτση στην πανηγυρίζουσα οπαδό της Κοντσίτα. Αυτή είναι η πιο άξια εκπρόσωπος για το ξόδι του σημερινού ΠΑΣΟΚ κι αν το ψήφιζα, θα της το έριχνα δαγκωτό.
Οσο
η μισή Ελλάδα κατεβαίνει ως υποψήφια, για να την ψηφίσει η άλλη μισή,
όσο ο Πάγκαλος, με τα παράξενα γούστα που έχει, θέλει να δει τη Ρένα του
Ακη με μαγιό κι αυτή άρτι αφιχθείσα από το κομμωτήριο και με
επαγγελματικό μακιγιάζ διαμαρτύρεται, φευ, για σεξισμό, χαϊδεύοντας την
«ιερή σκυτάλη των Κορυσχάδων» με το γαλλικό νύχι, γύρω μας εξακολουθούν
και συμβαίνουν άλλα πράγματα.
Η χώρα, τα προβλήματα της γύρωθεν, δεν μπαίνουν στον αυτόματο.
Ο
αρχηγός των Τούρκων ισλαμοφασιστών, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συνεχίζει
ακάθεκτος να ξεδιπλώνει το αληθινό του πρόσωπο απέναντι στον Ελληνισμό,
στους υπόλοιπους γειτονικούς λαούς αλλά κι απέναντι στους λαούς, που
ζουν καταδυναστευόμενοι στην επικράτεια του επίδοξου νέου χαλιφάτου,
ανάμεσά τους κι η μειονότητα των ολίγων αληθινών Τούρκων.
Η Κύπρος κέρδισε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση για την εισβολή του Αττίλα και τους αγνοούμενους. Ο Νταβούτογλου, ο θεωρητικός του νέου χαλιφάτου, δήλωσε, όπως θα ακούσατε, νωχελικά κι ειρωνικά, ότι δεν είναι στα σχέδια της Τουρκίας να πληρώσει αποζημίωση σε μια χώρα που δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξή της. Ο δε γιαλαντζί σουλτάνος, αυτός που για 274 ψυχές που χάθηκαν στα ορυχεία, δήλωσε κυνικά «αυτά συμβαίνουν», ο ίδιος που επιβάλλει σταδιακά την πιο αναχρονιστική ισλαμική ατζέντα στην καθημερινή ζωή των πολιτών και υποστηρίζει στη Συρία το κατακάθι της ισλαμικής τρομοκρατίας, που σταυρώνει χριστιανούς, αποκεφαλίζει αλαουίτες, εκτελεί on camera αιχμαλώτους και σφάζει γυναικόπαιδα, πρόσφατα είπε πως θέλει στις 29 Μαΐου να προσευχηθεί στην Αγία Σοφία ως τζαμί. Ευθεία προσβολή στον Ελληνισμό, στη χριστιανοσύνη και κορυφαία πρόθεση επίδειξης αλαζονείας.
Στην ουσία αυτή η τραμπούκικη συμπεριφορά, διαχρονικά τόσο χαρακτηριστική για την ηγεσία του τουρκισμού, πατέρα του ναζισμού και του φασισμού, θα έπρεπε να σημάνει το τέλος των ψευδαισθήσεων για την «προοδευτικιά» μας διανόηση, τους αναλυτές των διεθνιστικών ψευδαισθήσεων κι εν γένει όλους τους οπαδούς του σκυφτού «ρεαλισμού», είτε ανήκουν στην παρδαλή Αριστερά είτε στην ενοχική Δεξιά, που ενίοτε δεν υποχωρεί απλώς, καίει τις σημαίες της και θάβει και τις στάχτες τους, μην την πουν «ακραία».
Μια αληθινά ρεαλιστική πολιτική,
προοδευτική στην ουσία της και με πραγματική διεθνιστική στάση απέναντι
στους λαούς της περιοχής, και πρωτίστως στους λαούς που καταδυναστεύει ο
τουρκισμός στην ίδια του την επικράτεια, δεν επιτρέπει να βάζουμε το
κεφάλι μας στην άμμο. Η φαντασιακή προσέγγιση μιας σκληρής κι ανελέητης
πραγματικότητας είναι επικίνδυνη για την ασφάλειά μας. Η δε αδράνεια κι
υποχωρητικότητά μας αποθρασύνει την εγκληματική συμμορία, που
κατοικοεδρεύει στην ηγεσία της Τουρκίας, σφιχταγκαλιασμένη με την διεθνή
ισλαμική τρομοκρατία και με μια έμπρακτα αποδεδειγμένη επεκτατική
ατζέντα.
Η αχρηματία μας, η οικονομική κρίση κι όλα όσα βιώνουμε επώδυνα τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είναι άλλοθι για να παρακολουθούμε διστακτικοί την επέλαση του τουρκικού ισλαμοφασισμού στη Θράκη, το κουρέλιασμα της διεθνούς νομιμότητας και το απεργαζόμενο νέο σχέδιο απαρτχάιντ σε βάρος του Ελληνισμού της Κύπρου.
Αν σκεφτόντουσαν έτσι
οι παλαιότερες ηγεσίες μας, το λέω για πολλοστή φορά, ο δισέγγονος του
Βελή ακόμη θα περνούσε από τον Μοριά για να μαζεύει τα δοσίματα κι ο
Ελευθέριος Βενιζέλος απλώς θα δικηγορούσε ως τα γεράματά του στο βιλαέτι
της Κρήτης.
Είναι σοφό και σώφρον να μην «τσιμπάμε» στις προκλήσεις, όμως δεν μπορούμε να μη δρούμε στα τεράστια ζητήματα που συγκροτούν οφθαλμοφανείς κινδύνους για την ασφάλεια, τα συμφέροντα και την επιβίωση του όλου Ελληνισμού.
Ποιες παραστάσεις, ποιες δράσεις έχουμε κάνει για
να αναδείξουμε τον αποσταθεροποιητικό για την κοινωνική συνοχή, όχι
μόνον ημών αλλά και όλης της Ε.Ε., ρόλο του μεγαλύτερου δουλεμπόρου, της
τουρκικής κυβέρνησης;
Ποιο κόστος τής δημιουργήσαμε σε διπλωματικό και
οικονομικό επίπεδο για την τραμπούκικη, ιταμή και παράνομη συμπεριφορά
της, από τη Θράκη, το Αιγαίο, την Κύπρο και το Κουρδιστάν ως τη Συρία;
Αυτά
θα πρέπει να μας απασχολήσουν και τώρα και την επομένη των εκλογών,
γιατί τα ζητήματα αυτά και οι επιδιώξεις των εχθρών μας δεν θα
περιμένουν υπομονετικά να βγούμε από την κρίση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου