ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τι ακριβώς γίνεται με τη Θράκη; - Θα ξυπνήσουμε ή θα έρθει μέρα που θα δούμε τον Τσίπρα παρέα με τον Καμένο να διαπραγματεύονται το καθεστώς της Θράκης με τα κινήματα αυτονομίας που μπορεί να προκύψουν?

Του Ανδρέα Ζαμπούκα 

azampoukas@gmail.com

Ετοιμαζόμουν να γράψω κάτι για το «καρναβάλι» των Ευρωεκλογών, όταν πήρα ένα e-mail από έναν δάσκαλο από τη Θράκη. Έψαξα λίγο μην τυχόν είναι από αυτούς τους «πατριώτες» που αισθάνονται απειλές πανταχόθεν αλλά κατάλαβα ότι μιλούσε πολύ σοβαρά. 
Ο άνθρωπος αυτός μου παρουσίασε διάφορα στοιχεία για τις χρηματοδοτήσεις της μειονότητας, για προσπάθεια πατρωνίας και ανάπτυξης δικτύων από Τούρκους μεγαλοεπιχειρηματίες και για την αδυναμία των Μουσουλμάνων της περιοχής να ενσωματωθούν στην ομοιογένεια της ελληνικής κοινωνίας. 
Πραγματικά, δεν μπορώ, όπως και οι περισσότεροι από μας, να αισθανθώ την ατμόσφαιρα που επικρατεί εκεί πάνω. Υποψιάζομαι όμως, πως οι κίνδυνοι αστάθειας βρίσκονται προ των πυλών. Δεν έχω καμιά αμφιβολία πως το ελληνικό κράτος, ως συνήθως, θα ακολούθησε τη χειρότερη δυνατή πολιτική για αυτούς τους ανθρώπους, με αποτέλεσμα, το πλήρωμα του χρόνου να φέρει κάποτε και τα ανάλογα αποτελέσματα. 
Ο ανεξάρτητος συνδυασμός της μειονότητας κέρδισε τις εκλογές, αποκαλύπτοντας τις διαθέσεις των κατοίκων να αποστασιοποιηθούν από τα κόμματα του άρρωστου πολιτικού συστήματος. Θα έμοιαζε πολύ φυσιολογικό, αν αυτή η κίνηση δεν έμενε έκθετη στις ορέξεις των Τούρκων πατερναλιστών. Και πραγματικά, θα με άφηναν αδιάφορο οι οποιεσδήποτε πολιτικές διαθέσεις των μειονοτικών, αν δεν ήμουν σίγουρος πως η κίνηση τους δεν θα χρησιμοποιηθεί για πολιτικά παιχνίδια διεκδικήσεων από την Άγκυρα.
Τι κάνει η ελληνική διοίκηση;  

Όπως πάντα, δεν ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Και είναι πολύ φυσικό να συμβαίνει αυτό, όταν για δεκαετίες, αδιαφόρησε για την ενσωμάτωση αυτών των κοινοτήτων. Δεν έχει κανείς παρά να δει την αδιαφορία του κράτους για τους Ρομά και θα καταλάβει αμέσως πόσο ανεξέλεγκτη παρέμενε η κατάσταση στη Θράκη. Για να μην αναφέρω, την καπηλεία που υπέστησαν οι μειονοτικοί από την κομματοκρατία, ως τώρα. 
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, δείχνουν ότι το καρκίνωμα του έθνους-κράτους αρχίζει να κάνει πάλι τις μεταστάσεις του. Το ότι είμαστε στην Ευρώπη, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μας προστατεύσει από την προαιώνια τάση της Ανατολής να περάσει στη Δύση. Είναι φανερή άλλωστε, η απαράδεκτη και υποκριτική πολιτική των Ευρωπαίων στο μεταναστευτικό. 

Δεν μπορείς δηλαδή, να έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη σε ηγέτες που βλέπουν τα ακροδεξιά κινήματα να διογκώνονται και δεν βάζουν όρια στα ευρωπαϊκά σύνορα. 

Δεν μπορείς να περιμένεις πολλά από κυβερνήσεις που επιτρέπουν κάθε μέρα να πνίγονται εξαθλιωμένοι άνθρωποι στις θάλασσες της Μεσογείου και δεν τους προειδοποιούν πως δεν έχουν καμία δυνατότητα να μπουν στην Ευρώπη.
Έχω την εντύπωση πως πρέπει να ζητηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ένα ειδικό πακέτο στήριξης για τις μειονοτικές περιοχές της Θράκης και πολύ δυνατά κίνητρα επιχειρηματικότητας για μεγάλες μονάδες παραγωγής. Ειδικά εκεί, θα πρέπει να δοθούν στην τοπική οικονομία χιλιάδες θέσεις εργασίας, απελευθερώνοντας τη δημιουργική διάθεση των κατοίκων και εντάσσοντας τους σε ένα πλαίσιο ανάπτυξης και πολιτισμικής εξέλιξης. Γιατί μόνο με την οικονομία και την παραγωγικότητα ενσωματώνονται οι άνθρωποι στις κοινωνίες. Η παιδεία και η πολιτική ακολουθούν. 

Πολύ φοβάμαι όμως, πως κάποια στιγμή, θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις και δυστυχώς, θα τις διαχειριστούν, όπως πάντα, ανεύθυνες κυβερνήσεις. Ας ελπίσουμε ότι η συμμετοχή μας στο «αμαρτωλό» κλάμπ των «τοκογλύφων» και των «αποικιοκρατών» δανειστών μας, θα αποδειχθεί σωτήρια και για τις έντονες ιστορικές ανακατατάξεις του μέλλοντος. Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τον Τσίπρα παρέα με τον Καμένο να διαπραγματεύονται το καθεστώς της Θράκης με τα κινήματα αυτονομίας που μπορεί να προκύψουν. Μου προκαλεί απελπισία και μόνο η σκέψη...