ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ GUARDIAN
Ένα «κουβάρι» μυστικών συναλλαγών και σκοτεινών δραστηριοτήτων με
πρωταγωνιστή το Βατικανό, ξετυλίγει σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της, η
εφημερίδα Guardian σύμφωνα με την οποία, η Αγία Έδρα, έχει χτίσει με
άκρα μυστικότητα μια τεράστια αυτοκρατορία με ακίνητα στην Βρετανία και
σε άλλες χώρες, αξιοποιώντας χρήματα που της δώρισε ο Μουσολίνι.
«Λίγοι τουρίστες που περνούν από το Λονδίνο θα μπορούσαν να μαντέψουν
ότι οι εγκαταστάσεις του Bulgari, τα πολυτελή κοσμηματοπωλεία στη New
Bond Street, έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον Πάπα. Ούτε η κοντινή έδρα
της πλούσιας επενδυτικής τράπεζας Altium Capital…Αλλά αυτά τα
συγκροτήματα γραφείων σε μια από τις πιο ακριβές συνοικίες του Λονδίνου,
είναι μέρος μιας μυστικής αυτοκρατορίας ακινήτων που ανήκουν στο
Βατικανό» γράφει η Guardian και εξηγεί:
«Πίσω από μια κεκαλυμμένη δομή offshore εταιρείας, το διεθνές χαρτοφυλάκιο της εκκλησίας έχει χτιστεί με την πάροδο των ετών, αξιοποιώντας τα μετρητά που της παρείχε αρχικά ο Μουσολίνι σε αντάλλαγμα για την παπική αναγνώριση του ιταλικού φασιστικού καθεστώτος το 1929.
Έκτοτε, η διεθνής αξία του αποθεματικού του Μουσολίνι αυξάνεται συνεχώς και σήμερα υπερβαίνει τα 500 εκατομμύρια στερλίνες. Το 2006, στο αποκορύφωμα της πρόσφατης φούσκας των ακινήτων, το Βατικανό ξόδεψε 15 εκατομμύρια στερλίνες εξ αυτών των κεφαλαίων για αγορές στον αριθμό 30 της πλατείας του Αγίου Ιακώβου. Άλλα ακίνητα στην Βρετανία βρίσκονται στο 168 της New Bond Street, και στο Κόβεντρι. Η εταιρεία διαθέτει επίσης συγκροτήματα κατοικιών στο Παρίσι και την Ελβετία.
«Το εκπληκτικό στοιχείο…είναι η προσπάθεια που έχει καταβάλει το Βατικανό προκειμένου να διατηρήσει τη μυστικότητα γύρω από τα εκατομμύρια του Μουσολίνι. Το συγκρότημα γραφείων στην πλατεία του St James είχε αγοραστεί από μια εταιρεία που ονομάζεται British Grolux Investments Ltd, η οποία κατέχει επίσης και άλλα ακίνητα στο Ηνωμένο Βασιλείο. Τα δημόσια μητρώα δεν αποκαλύπτουν την πραγματική ιδιοκτησία της εταιρείας, ούτε κάνουν οποιαδήποτε αναφορά στο Βατικανό»
«Πίσω από μια κεκαλυμμένη δομή offshore εταιρείας, το διεθνές χαρτοφυλάκιο της εκκλησίας έχει χτιστεί με την πάροδο των ετών, αξιοποιώντας τα μετρητά που της παρείχε αρχικά ο Μουσολίνι σε αντάλλαγμα για την παπική αναγνώριση του ιταλικού φασιστικού καθεστώτος το 1929.
Έκτοτε, η διεθνής αξία του αποθεματικού του Μουσολίνι αυξάνεται συνεχώς και σήμερα υπερβαίνει τα 500 εκατομμύρια στερλίνες. Το 2006, στο αποκορύφωμα της πρόσφατης φούσκας των ακινήτων, το Βατικανό ξόδεψε 15 εκατομμύρια στερλίνες εξ αυτών των κεφαλαίων για αγορές στον αριθμό 30 της πλατείας του Αγίου Ιακώβου. Άλλα ακίνητα στην Βρετανία βρίσκονται στο 168 της New Bond Street, και στο Κόβεντρι. Η εταιρεία διαθέτει επίσης συγκροτήματα κατοικιών στο Παρίσι και την Ελβετία.
«Το εκπληκτικό στοιχείο…είναι η προσπάθεια που έχει καταβάλει το Βατικανό προκειμένου να διατηρήσει τη μυστικότητα γύρω από τα εκατομμύρια του Μουσολίνι. Το συγκρότημα γραφείων στην πλατεία του St James είχε αγοραστεί από μια εταιρεία που ονομάζεται British Grolux Investments Ltd, η οποία κατέχει επίσης και άλλα ακίνητα στο Ηνωμένο Βασιλείο. Τα δημόσια μητρώα δεν αποκαλύπτουν την πραγματική ιδιοκτησία της εταιρείας, ούτε κάνουν οποιαδήποτε αναφορά στο Βατικανό»
«Αντ 'αυτού, παραθέτουν δύο μετόχους, αμφότεροι εξέχοντες Καθολικοί τραπεζίτες: τον John Varley, της Barclays Bank και τον Robin Herbert, της τράπεζας Leopold Joseph. Επιστολές έχουν σταλεί από την Guardian σε καθένα από αυτούς ρωτώντας τους για ποιους δρουν. (Οι επιστολές) έμειναν αναπάντητες. Το βρετανικό εταιρικό δίκαιο επιτρέπει στους πραγματικούς ιδιοκτήτες εταιρειών να καλύπτονται πίσω από αντιπροσώπους με αυτόν τον τρόπο. Ο γραμματέας της εταιρείας, John Jenkins, επίσης δεν έδωσε πληροφορίες. Μας είπε η εταιρεία ανήκε σε trust, αλλά αρνήθηκε να το ονομάσει για λόγους εμπιστευτικότητας…»
«Η έρευνα σε παλιά αρχεία, ωστόσο, αποκαλύπτει περισσότερο την αλήθεια. Αποκαλύπτεται ότι η British Grolux Investments κληρονόμησε το σύνολο του χαρτοφυλακίου ακινήτων της, μετά από μια αναδιοργάνωση το 1999 από δύο εταιρείες προκατόχους, την British Grolux Ltd και την Cheylesmore Estates. Οι μετοχές των εταιρειών αυτών ήταν με τη σειρά τους στην κατοχή μιας εταιρείας που εδρεύει στη διεύθυνση της τράπεζας JP Morgan στη Νέα Υόρκη. Τον τελικό έλεγχο φαίνεται να έχει μια ελβετική εταιρεία, η Profima SA».
«Τα βρετανικά εθνικά αρχεία από την εποχή του πολέμου, συμπληρώνουν την εικόνα. Επιβεβαιώνουν ότι η Profima SA είναι η εταιρεία holding του Βατικανού, η οποία εκείνη την εποχή κατηγορήθηκε για «ενασχόληση με δραστηριότητες αντίθετες με τα συμφέροντα των συμμάχων". Τα αρχεία Βρετανών αξιωματούχων στο τέλος του πολέμου ασκούσαν κριτική στον επενδυτή του Πάπα, Μπερναρντίνο Nογκάρα, ο οποίος έλεγχε την επένδυση άνω των 50 εκατομμυρίων στερλινών- σε μετρητά- από το…κομπόδεμα του Μουσολίνι» αναφέρεται στο ρεπορτάζ, με την σημείωση πως οι «σκοτεινές δραστηριότητες» του Νογκάρα αναλύονται σε μηνύματα του Βατικανού προς σύνδεσμο στη Γενεύη που είχαν υποκλαπεί το 1945.
Νωρίτερα, το 1943, οι Βρετανοί κατηγόρησαν τον Νογκάρα για παρόμοιες «βρωμοδουλειές» που περιελάμβαναν ξέπλυμα χρήματος.
«Τα χρήματα Μουσολίνι ήταν ιδιαιτέρως σημαντικά για τα οικονομικά του
Βατικανού. Ο John Pollard, ιστορικός του Cambridge, λέει στο «Money and
the Rise of the Modern Papacy»: "Ο παπισμός ήταν πλέον οικονομικά
ασφαλής. Ποτέ δεν θα ήταν και πάλι φτωχός."».
«Οι επενδύσεις του Μουσολίνι στη Βρετανία επί του παρόντος ελέγχονται από έναν παπικό αξιωματούχο στη Ρώμη, τον Πάολο Μενίνι, ο οποίος είναι στην ουσία ο τραπεζίτης του Πάπα. Ο Μενίνι ηγείται μιας ειδικής μονάδας στο εσωτερικό του Βατικανού…παράρτημα της APSA (Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica- Διοίκηση της Κληρονομιάς της Αποστολικής Έδρας) - η οποία διαχειρίζεται την αποκαλούμενη «κληρονομιά της Αγίας Έδρας.
Σύμφωνα με περσινή έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που έκανε έρευνα στα οικονομικά του Βατικανού, τα περιουσιακά στοιχεία της ειδικής μονάδας του Μενίνι υπερβαίνουν αυτή την στιγμή τα 680 εκατομμύρια ευρώ (570 εκατομμύρια στερλίνες).
Ενώ η μυστικότητα σχετικά με τη φασιστική προέλευση του παπικού πλούτου μπορεί να ήταν κατανοητή σε καιρό πολέμου, αυτό που είναι λιγότερο σαφές είναι γιατί το Βατικανό στη συνέχεια συνέχισε να διατηρεί μυστικότητα όσον αφορά τα holdings στη Βρετανία, ακόμη και μετά την αναδιοργάνωση της οικονομικής του δομής το 1999» καταλήγει η Guardian, αναφέροντας ότι παρότι ρώτησε τον εκπρόσωπο του Βατικανού στο Λονδίνο, περί της συνεχιζόμενης μυστικότητας, δεν έλαβε καμία απάντηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου