Σε ένα νούμερο της επιθεώρησης «Οσα παίρνει ο άνεργος» των Λάκη
Μπέλλου και Γιώργου Γαλίτη, που παίζεται στο θέατρο της Αννας Βαγενά,
μια νέα και όμορφη Ελληνίδα, κάτοχος του ζηλευτού τίτλου «Μις Ανεργία»
αλλά και πολλών άχρηστων προσόντων (πτυχίο πανεπιστημίου, μεταπτυχιακά,
ξένες γλώσσες), προσπαθεί να περάσει κρυφά τα σύνορα στον Εβρο με την
ελπίδα να εργαστεί ως κομπάρσος σε κάποιο τουρκικό σίριαλ. Από ένα μαύρο
μέλλον στον τόπο της, επιλέγει να γίνει λαθρομετανάστις και να
αναζητήσει μαύρη εργασία στη γειτονική χώρα.
Μια θεατρική υπερβολή, που όμως δείχνει δύο αλήθειες: αφενός την
απόγνωση των ανθρώπων που βρίσκονται στην πιο παραγωγική ηλικία και
αφετέρου το σφρίγος της τηλεοπτικής τουρκικής βιομηχανίας.
Στα τουρκικά σίριαλ ήταν αφιερωμένο το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» («Η
γεωπολιτική της σαπουνόπερας», ΝΕΤ) της Τετάρτης. Η εκπομπή ήταν
γυρισμένη στην Κωνσταντινούπολη. Για τη μεγάλη εμπορική επιτυχία των
τουρκικών σίριαλ μίλησαν αρκετοί Τούρκοι επαγγελματίες, καλλιτέχνες και
επιστήμονες, καθώς και κάποιες δημοφιλείς τηλεστάρ.
Το ενδιαφέρον
έγκειται στο ότι δόθηκε βήμα και στην κριτική που ασκείται στο φαινόμενο
αυτό από «τα μέσα». Οπως ειπώθηκε, «τα πάντα στην Τουρκία είναι
πολιτική» και η ποπ κουλτούρα δεν εξαιρείται από τον κανόνα.
Οι
τουρκικές σαπουνόπερες λειτουργούν και σαν εμπορική ετικέτα που ξεπλένει
την εικόνα της Τουρκίας στο εξωτερικό, συμβάλλει στην τόνωση του
τουρισμού αλλά και στην αναβάθμιση του «Made in Turkey», που κάποτε ήταν
συνώνυμο του πρωτογονισμού. Τι κι αν στην Τουρκία 71 «αντικυβερνητικοί»
δημοσιογράφοι βρίσκονται στη φυλακή; Τέτοιου είδους λεπτομέρειες δεν
χωράνε στα τηλεοπτικά παραμύθια. Ο,τι ζημιά έκανε στην εικόνα αυτής της
χώρας το «Εξπρές του μεσονυχτίου» ξεπλένεται τώρα από τον Σουλεϊμάν και
τη Σεχραζάτ. Ακόμα και Γιαπωνέζες τουρίστριες επισκέπτονται μαζικά την
Κωνσταντινούπολη και δηλώνουν ξετρελαμένες με τον «Σουλεϊμάν», τον οποίο
γνώρισαν μέσω του ΥοuTube.
Πώς όμως να χαρακτηριστεί η άμπωτη των
ελληνικών σειρών μυθοπλασίας;
Οι Ελληνες τηλεθεατές βλέπουν ή μάλλον
καταβροχθίζουν τουρκικές σαπουνόπερες γιατί έχουν ανάγκη τη σιροπιαστή
φυγή, έχουν ανάγκη να βυθιστούν γλυκά στις ιστορίες των ξένων, για να
ξεχάσουν τη μαυρίλα του εγχώριου πολιτικού, κοινωνικού και τηλεοπτικού
τοπίου. Γι’ αυτό και δεν είναι λίγοι οι Ελληνες νέοι που από την
Αμερικανίδα «Χάνα Μοντάνα» προτίμησαν τη Χουρέμ τη σουλτάνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου