Οι κουρείς των Αθηνών...

Toυ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Τα τριάντα χρόνια της ευδαιμονίας με δανεικά, εκτός από το μην δουλεύει ο μισός πληθυσμός μας έχει ξεμάθει να σκεφτόμαστε. Δεν μιλώ μόνο για του συνδικαλιστές, του πολιτικούς και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες... αλλά και για τους ειδικούς της αριστερόστροφης οικονομολογίας.

Όχι στη μείωση του δημοσίου, υποστηρίζουν, όσοι άκριτα μεταφέρουν τις αξιόλογες κατά τα άλλα απόψεις του Κέυνς στην ελληνική πραγματικότητα, γιατί αυτό θα μας βυθίσει σε βαθύτερη ύφεση.

Η στρατηγική αντιμετώπισης μιας οικονομικής κρίσης με την δημιουργία ακόμη μεγαλύτερου χρέους έχει νόημα και ελπίδες όταν υπάρχει σε αργία παραγωγικός ιστός και η δημιουργία ζήτησης θα λειτουργήσει σαν πυροκροτητής που θα το βάλει σε κίνηση...

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει παραγωγικός ιστός, τα δυο τρίτα (τουλάχιστον...) από αυτά που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε τα εισάγουμε. Κατά συνέπεια ένα άλλο μείγμα οικονομικής πολιτικής με νομισματική χαλάρωση, το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να αυξήσει τις εισαγωγές και το χρέος...

Μου φαίνεται πως το «Κούρεμα» και τα Ευρωομόλογα χρησιμοποιούνται σαν το προτελευταίο σκαλοπάτι άμυνας των καθεστωτικών δυνάμεων της ελληνικής χρεοκοπίας στην προσπάθεια να υπερασπιστούν το πελατειακό κράτος...

Όσοι δειλιάζουν να πουν στον κόσμο την αλήθεια για μικροπολιτικούς σκοπούς, αρέσκονται να υποστηρίζουν ήπιες τάχατες λύσεις με «κουρέματα», ευρωομόλογα, που θα εκκαθαρίσουν ως δια μαγείας το Κόπρο του Αυγεία που έχει δημιουργήσει το πελατειακό κράτος και θα μπούμε σε μια ευτυχισμένη περίοδο οικονομικής ανάπτυξης…

Δυστυχώς δεν είναι έτσι.

Η ολοκλήρωση της λύσης του ελληνικού προβλήματος που είναι η δημιουργία ενός βιώσιμου μεγέθους του χρέους, εξαρτάται από μια γενικότερη διευθέτηση του χρέους στην Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία γενικότερα. Αυτό όμως αποτελεί το 20% της λύσης του ελληνικού προβλήματος, καθοριστικό μεν αν έχει ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις, αλλά άχρηστο αν δεν έχουν γίνει...

Το 80% της λύσης του ελληνικού προβλήματος είναι η αντικατάσταση του άρρωστου κράτους με ένα μικρότερο και αποτελεσματικότερο.

Το 80% της λύσης του προβλήματος εξαρτάται από εμάς τους ίδιους και όσοι τη φορτώνουν στην ευρωζώνη, τη Μέρκελ ή το μνημόνιο το κάνουν είτε από λαϊκισμό είτε από άγνοια...

Με οικονομικούς όρους η «εγχείρηση» που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα ονομάζεται μεταφορά πόρων από τον αντιπαραγωγικό κρατικό τομέα στον ανύπαρκτο προς το παρόν τομέα της ιδιωτικής οικονομίας.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το βιοτικό επίπεδο όλων θα μειωθεί και στο βαθμό που το πρόβλημα προέρχεται από το κράτος εκεί θα υπάρξουν ανατροπές δομικές.

Κάποτε το είχα ξαναγράψει νομίζω, εκεί που για δεκαετίες το όνειρο κάθε Έλληνα ήταν το δημόσιο, για δεκαετίες μετά από αυτά που βρίσκονται σε εξέλιξη, οι Έλληνες θα ακούν δημόσιο τομέα και θα αλλάζουν πεζοδρόμιο...

Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη διέξοδος πέραν της οδυνηρής ανατροπής... και για αυτό φταίμε όλοι, αλλά περισσότερο όσοι το εξέθρεψαν και μετείχαν στο έγκλημα...