ΓΚΕΪΝΣΒΙΛ, ΦΛΟΡΙΝΤΑ. «Νοητούς» χάρτες των περιοχών τους φαίνεται πως δημιουργούν πολλά είδη καρχαριών, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να προσδιορίσουν με μεγάλη ακρίβεια τον προορισμό τους σε αποστάσεις που φθάνουν ακόμη και τα 50 χιλιόμετρα.
Αμερικανοί επιστήμονες προχώρησαν σε ανάλυση των δεδομένων που προήλθαν από ακουστικό αισθητήρα που είχε τοποθετηθεί στη ράχη καρχαριών τίγρεων, για να διαπιστώσουν ότι αυτοί ακολουθούσαν σχεδιασμένες διαδρομές από το ένα σημείο στο άλλο. Αλλα είδη καρχαριών, όπως οι μελανοπτέρυγοι καρχαρίες των κοραλλιογενών υφάλων, δεν εμφάνισαν την ικανότητα αυτή.
Σε δημοσίευσή της στην επιθεώρηση Animal Ecology, η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Φλόριντα εκτιμά ότι η ικανότητα αυτή αποδεικνύει ότι ορισμένοι καρχαρίες είναι ικανοί να αποθηκεύουν χάρτες των αγαπημένων τους περιοχών, αλλά και ότι πολλά ψάρια μπορούν να χαράξουν πορεία, χάρη στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Προηγούμενες μελέτες στη Χαβάη είχαν δείξει ότι καρχαρίες τίγρεις ακολουθούσαν υποθαλάσσιες χαράδρες για να βρουν ρηχές ξέρες, πλούσιες σε τροφή σε απόσταση 50 χιλιομέτρων.
«Η έρευνά μας έδειξε ότι ορισμένες φορές οι καρχαρίες τίγρεις και ορισμένα άλλα είδη δεν κολυμπούν τυχαία, αλλά κατευθύνονται σε συγκεκριμένες τοποθεσίες. Για να το θέσω απλά: Ξέρουν πού πάνε», λέει ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Υδροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα Γιάννης Παπασταματίου. Σε μία προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο πώς οι καρχαρίες έχουν την ικανότητα αυτή, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι είναι μεταξύ των ζώων που αντιλαμβάνονται τα μαγνητικά πεδία. Παρότι αυτό θεωρείται φυσιολογικό στους κιτρινόπτερους τόνους, που διαθέτουν στον εγκέφαλό τους ποσότητες του μεταλλεύματος «μαγνητίτης», η επιστημονική κοινότητα αδυνατεί να ερμηνεύσει το φαινόμενο στους καρχαρίες, που δεν εμφανίζουν τη μαγνητικά ευαίσθητη αυτή ουσία. Ορισμένες θεωρίες θέλουν τους καρχαρίες να είναι ικανοί στην πλοήγηση, χάρη στην αξιοποίηση σημάτων που λαμβάνουν από τα ωκεάνια ρεύματα, τις διαφοροποιήσεις στη θερμοκρασία του νερού ή τις οσμές που εντοπίζει η οξύτατη όσφρησή τους.
«Πολλές από τις μετακινήσεις που καταγράψαμε πραγματοποιήθηκαν νύχτα, πράγμα που σημαίνει ότι ενισχύεται η θεωρία που θέλει τον προσανατολισμό τους να υποβοηθάται από μαγνητικά κύματα», λέει ο δρ Παπασταματίου. Οι διαφοροποιήσεις μεταξύ των ειδών καρχαριών ίσως να οφείλονται στις διαφορές διαβίωσης που εμφανίζουν τα είδη αυτά. Οι μελανοπτέρυγοι καρχαρίες, για παράδειγμα, αν και διεσπαρμένοι σε όλο τον Ειρηνικό Ωκεανό, αποφεύγουν να απομακρύνονται πολύ από τους υφάλους τους, ενώ αντίθετα οι καρχαρίες τίγρεις είναι γνωστοί για τα μεγάλα τους ταξίδια, που υπερβαίνουν συχνά τα 3.000 χιλιόμετρα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου