ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΣΑΡΑΝΤΗ
Μεγάλες ποσότητες φωσφόρου, ενός πολύτιμου λιπάσματος που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη των καλλιεργειών που απαιτούνται για να τραφεί ο ολοένα αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός, χάνονται στους ωκεανούς ως αποτέλεσμα των ανεπαρκειών στη γεωργία και των αδυναμιών ανακύκλωσης των απόβλητων υδάτων. Η ρύπανση από το φώσφορο, μαζί με άλλα ανεξέλεγκτα απόβλητα, όπως το άζωτο και τα λύματα, συνδέεται με την άνοδο της ανάπτυξης των φυκών που με τη σειρά τους βλάπτουν την ποιότητα του νερού, δηλητηριάζουν τα αποθέματα των ψαριών και υπονομεύουν τον παράκτιο τουρισμό. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κόστος αυτής της ρύπανσης υπολογίζεται σε πάνω από 2 δισ. δολάρια ετησίως, γεγονός που υποδεικνύει ότι συνολικά το ετήσιο κόστος μπορεί να ανέρχεται σε δεκάδες δισ. δολάρια.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 35 χώρες παράγουν βράχους φωσφορικού άλατος με κορυφαίες δέκα τις χώρες που έχουν τα υψηλότερα αποθέματα (Αλγερία, Κίνα, Ισραήλ, Ιορδανία, Ρωσία, Νότια Αφρική, Συρία και Ηνωμένες Πολιτείες). Νέα ορυχεία φωσφορικού άλατος έχουν εντοπιστεί σε χώρες όπως η Αυστραλία, το Περού και η Σαουδική Αραβία, αλλά και στο βυθό της ακτής της Ναμίμπια.
Παγκόσμια χρήση λιπασμάτων
Το Διεθνές Κέντρο Ανάπτυξης Λιπασμάτων αναθεώρησε πρόσφατα τις εκτιμήσεις του για τα αποθέματα φωσφόρου από περίπου 16 δισ. τόνους σε 60 δισ. τόνους, ενώ η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία εκτιμά τα αποθέματα σε 65 δισ. τόνους. Με βάση τα τρέχοντα ποσοστά παραγωγής, τα αποθέματα αυτά θα μπορούσαν να διαρκέσουν 300 έως 400 χρόνια. Η παγκόσμια χρήση λιπασμάτων που περιέχουν φώσφορο, άζωτο και κάλιο αυξήθηκε κατά 600% μεταξύ 1950 και 2000.
Η πληθυσμιακή αύξηση στις αναπτυσσόμενες χώρες και η συνεχώς αυξανόμενη παραγωγή γαλακτοκομικών και κρέατος για τις παγκόσμιες διατροφικές ανάγκες είναι πιθανό να αυξήσουν περαιτέρω τη χρήση λιπασμάτων. Αυτήν την περίοδο οι άνθρωποι καταναλώνουν, μέσω των τροφίμων, περίπου το ένα πέμπτο του φωσφόρου που εξάγεται, ενώ το υπόλοιπο διατηρείται στο έδαφος ή απελευθερώνεται στο υδρόβιο περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών οι συγκεντρώσεις του φωσφόρου στο γλυκό νερό και στο έδαφος έχουν αυξηθεί τουλάχιστον κατά 75%. Η κατ' εκτίμηση ροή του φωσφόρου στο θαλάσσιο περιβάλλον από το έδαφος ανέρχεται σήμερα σε περίπου 22 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Στο έδαφος της Αφρικής οι διαρροές του φωσφόρου ανέρχονται σε περίπου 0,5 τόνο ανά εκτάριο ετησίως, ενώ στην Ασία είναι ακόμα υψηλότερες, με περίπου 1,7 τόνους ανά εκτάριο το χρόνο. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα προκειμένου να διερευνηθεί πώς «ταξιδεύει» ο φώσφορος στο περιβάλλον και ότι πρέπει να περιοριστεί η διαρροή του ώστε να μειωθούν οι περιβαλλοντικές του επιδράσεις στους ποταμούς και τους ωκεανούς.
Επικίνδυνα τοξικά πλαστικά
Αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με τον αντίκτυπο των δισεκατομμυρίων κομματιών πλαστικού, μεγάλων και μικρών, που καταλήγουν στο παγκόσμιο θαλάσσιο περιβάλλον, δεδομένου ότι μπορεί να περιέχουν τοξικές χημικές ουσίες που συνδέονται με τον καρκίνο και επιδρούν στις αναπαραγωγικές διαδικασίες των ανθρώπων και της άγριας φύσης, εκφράζεται στην ετήσια έκδοση της UNEP.
Οι επιστήμονες ανησυχούν όχι μόνο για την άμεση ζημιά που μπορεί να προκαλούν στην άγρια φύση, αλλά και για την πιθανή τοξικότητα μερικών ειδών υλικών που αποκαλούν μικροπλαστικά. Πρόκειται για μικροσκοπικά κομμάτια μήκους μικρότερου των πέντε χιλιοστών τα οποία χρησιμοποιεί η βιομηχανία για την παραγωγή μεγαλύτερων κομματιών πλαστικού, που διασπώνται από τη δράση των κυμάτων και το φως του ήλιου.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου