Oι business των επίορκων με τις άσπρες μπλούζες

Του ΡΟΥΣΣΟΥ ΒΡΑΝΑ

rvranas@otenet.gr

Τη γρίπη αυτού του χειµώνα, είµαστε όπως όλα δείχνουν «καταδικασµένοι» να την περάσουµε µόνοι µας, στην ησυχία µας. Χωρίς τις κραυγές πανικού των επαγγελµατιών του τρόµου, που προέβλεπαν τις προηγούµενες χρονιές εκατοµµύρια θύµατα. Εκατοµµύρια δόσεις εµβολίων παραµένουν στοιβαγµένα στις κρατικές αποθήκες των ευρωπαϊκών χωρών, χρυσοπληρωµένα σε καιρό βαθιάς οικονοµικής κρίσης. ∆εν πεθάναµε. Αλλά είτε άρρωστοι είτε γεροί, εξακολουθούµε να τρέφουµε τις πολυεθνικές φαρµακευτικές εταιρείες και τους µεγαλογιατρούς τους. 

Μια ιστορία διαφθοράς έχει να διηγηθεί ο αµερικανός γερουσιαστής Τσαρλς Γκράσλεϊ, που αποφάσισε να διερευνήσει τους οικονοµικούς δεσµούς της φαρµακευτικής βιοµηχανίας µε το πανεπιστηµιακό ιατρικό κατεστηµένο. ∆εν χρειάστηκε να ψάξει πολύ.  

Πάρτε, ας πούµε, τον δόκτορα Τζόζεφ Μπίντερµαν, καθηγητή της ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και διευθυντή του τµήµατος παιδιατρικής ψυχοφαρµακολογίας στο Γενικό Νοσοκοµείο του Χάρβαρντ, στη Μασαχουσέτη. Χάρη σε αυτόν, παιδιά µόλις δύο ετών αναγκάστηκαν να πάρουν κοκτέιλ ισχυρών φαρµάκων τα οποία ήταν εγκεκριµένα µόνο για παιδιά άνω των 10 ετών. Ο γερουσιαστής Γκράσλεϊ ανακάλυψε πως φαρµακευτικές εταιρείες, µεταξύ των οποίων και εκείνες που παρασκεύαζαν αυτά τα φάρµακα, είχαν καταβάλει στον Μπίντερµαν και τους συνεργάτες του ποσά έως και 1,6 εκατ. δολάρια για συµβουλευτικές υπηρεσίες. 

Ή πάρτε τον δόκτορα Αλαν Σάτζµπεργκ, πρόεδρο του τµήµατος ψυχιατρικής του Πανεπιστηµίου Στάνφορντ και της Αµερικανικής Ψυχιατρικής Ενωσης. Ο γερουσιαστής Γκράσλεϊ διαπίστωσε πως ο καθηγητής είχε στην κατοχή του µετοχές αξίας 6 εκατ. δολαρίων της φαρµακευτικής εταιρείας Corcept που έκανε δοκιµασίες αντικαταθλιπτικού φαρµάκου, ενώ την ίδια ώρα δοκίµαζε το ίδιο φάρµακο και για λογαριασµό του αµερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας.

Το γεγονός ότι ο γερουσιαστής ξεµπρόστιασε αυτούς τους ψυχιάτρους, έκανε τα φώτα της δηµοσιότητας να πέσουν πάνω τους. Οµως, όπως επισηµαίνει το περιοδικό «Νιου Γιορκ Ρεβιού οβ Μπουκς», παρόµοιες συγκρούσεις συµφερόντων παρατηρούνται σε ολόκληρο τον ιατρικό κόσµο (ο γερουσιαστής έχει τώρα στρέψει την προσοχή του στους καρδιολόγους). Οι περισσότεροι γιατροί χρηµατίζονται αµέσως ή εµµέσως από τις φαρµακευτικές εταιρείες: ως έµµισθοι σύµβουλοι, οµιλητές ιατρικών συνεδρίων, συγγραφείς ιατρικών άρθρων. ∆ύο στα τρία αµερικανικά ιατρικά κέντρα έχουν µετοχές στις φαρµακευτικές εταιρείες που επιχορηγούν τις έρευνές τους. ∆εν είναι λοιπόν παράξενο που στα ιατρικά περιοδικά σπάνια δηµοσιεύονται αρνητικές αξιολογήσεις των φαρµάκων τους.

Στο βιβλίο της «Παρενέργειες», η δηµοσιογράφος Αλισον Μπας αποκάλυψε πώς η βρετανική GlaxoSmithKline απέκρυψε στοιχεία που έδειχναν ότι αντικαταθλιπτικό της φάρµακο ήταν αναποτελεσµατικό, ίσως και επιβλαβές για τα παιδιά. Η Αλισον Μπας τα κατάφερε. Πώς να τα καταφέρει όµως ένας ασθενής, όταν ο τζίρος της φαρµακευτικής βιοµηχανίας µπορεί να είναι µεγαλύτερος ακόµη και από τον προϋπολογισµό της χώρας όπου ζει;