Ασπρες μπλούζες, μπαλωμένες

Της ΛΩΡΗΣ ΚΕΖΑ

Ιδιωτικοί γιατροί θα μπορούν εφεξής να περιθάλπουν ασθενείς του ΙΚΑ. Η προτεινόμενη αμοιβή είναι τα 10 ευρώ. Δεν πάνε καλύτερα να καθαρίσουν καμιά σκάλα; Πιο πολλά θα βγάλουν. 

 Η ιδέα ανήκει στον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, που θέλησε να απεγκλωβίσει τους ασφαλισμένους του ιδιωτικού τομέα από τον κλοιό των γιατρών που απεργούν. Βέβαια η διεύρυνση της λίστας των γιατρών θα γινόταν ούτως ή άλλως από το καλοκαίρι, που ανακατώνεται η τράπουλα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Λόγω της απεργίας μέσα σε λίγες ημέρες ακυρώθηκαν χιλιάδες ραντεβού, που είχαν κλειστεί προ τριμήνου. Ο υπουργός θέλησε να δώσει μια εναλλακτική στους αρρώστους. Καλούνται λοιπόν οι γιατροί που είναι συμβεβλημένοι με το Δημόσιο και τους ελεύθερους επαγγελματίες να αναλάβουν και όσους περισσεύουν από το ΙΚΑ, παίρνοντας το δεκαρικάκι.

Αν δούμε όλο το κάδρο της Υγείας, θα αναγνωρίσουμε ότι ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος είναι ο πρώτος που εναντιώνεται με τόσο πάθος στα κυκλώματα και στις νοοτροπίες που λεηλατούν το δημόσιο χρήμα. Μεγαλογιατροί οδηγούνται στη Δικαιοσύνη για να δικαιολογήσουν τα εκατομμύρια που έχουν στην τράπεζα, δημοσιοποιούνται ονόματα εταιρειών που έδιναν μίζες, αποκαλύπτονται οι μέθοδοι της κλοπής. Από τα φάρμακα και τις ψεύτικες συνταγογραφήσεις, από τις αναστάσεις νεκρών και τις κατά φαντασίαν αναπηρίες, από τα άχρηστα εργαστήρια που πλουτίζουν και τις αδικαιολόγητες εξετάσεις, ο κ. Λοβέρδος κατάφερε να πείσει ότι η Υγεία νοσεί αλλά δύναται να θεραπευθεί. 

Μέσα σε αυτό το κλίμα δίνουν τον τόνο μικρές, ανθρώπινες ιστορίες, όπως αυτή με τους αγροτικούς γιατρούς της Λέσβου, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν «παραπληγικοί» προκειμένου να διατηρήσουν επίδομα διατροφής των 35 ευρώ για κάθε εφημερία. Δεν έγινε μόνο στη Λέσβο, έγινε και αλλού στην επικράτεια. 

Τι συμπέρασμα βγαίνει λοιπόν;

Καταλαβαίνουμε ότι όσοι ζητούν το «επίδομα σάντουιτς» δεν έχουν καμία σχέση με τα προαναφερθέντα κυκλώματα και τις προαναφερθείσες πρακτικές. Αν είχαν το συνήθειο να παντελονιάζουν δημόσιο χρήμα ή να εκβιάζουν ασθενείς, δεν θα γυρόφερναν το μικρό αυτό ποσό, που στο τέλος του μήνα απέδιδε ένα συμπαθές επιμίσθιο.  

Οι γιατροί γενικώς έχουν διασυρθεί επί υπουργίας Λοβέρδου. Σε αυτή τη συζήτηση λοιπόν, που γίνεται με αφορμή την απεργία των γιατρών του ΙΚΑ και των νοσοκομείων, οφείλουμε να ανακαλέσουμε εικόνες από τις τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας τους, οφείλουμε να θυμηθούμε τον ζήλο, την ανθρωπιά, την υπομονή, τη γενναιοδωρία τους. Στον Βόλο αυτές τις ημέρες βράζουν νερό σε κατσαρόλες για να πλύνουν τα νεογνά- ο λέβητας έχει χαλάσει. Στο «Σωτηρία» κάθονται αναρίθμητες επιπλέον ώρες από ηθικό χρέος. 

Το ρεζουμέ: για κάθε ιστορία κατάχρησης μπορούν να αναφερθούν πολλαπλάσιες ιστορίες ιατρικού ηρωισμού.

Το νομοσχέδιο Λοβέρδου είναι φιλόδοξο και έχει λογική. Επιπλέον έχει δείξει ότι όταν σταματά τη διπλωματία, εφαρμόζει δυναμικές λύσεις.

Στον δημόσιο λόγο του λοιπόν προτάσσει την εξυπηρέτηση του πολίτη. Μήπως όμως θα έπρεπε να σταθεί και στις συνθήκες εργασίας των γιατρών; Κατά δήλωσή του κατοχυρώνονται πλήρως τα εργασιακά, ασφαλιστικά και μισθολογικά κεκτημένα των γιατρών του ΙΚΑ που θα ενταχθούν στον νέο φορέα πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Πλην όμως τα κατοχυρωμένα, τα νόμιμα, βρίσκονται σε ένα προσβλητικό μίνιμουμ. Η έγνοια για τον πολίτη είναι άραγε ασύνδετη από τη μέριμνα για εκείνον που γιατρεύει τον πολίτη;

ΒΗΜΑ