Των Δημητρη Παπαγεωργιου (Μηχανολόγου μηχανικού ΑΠΘ, MSc, MBA)και
Patrick Crehan (Συμβουλου επιχειρήσεων)
Στην εποχή μετά την κρίση, οι Ισλανδοί προσπαθούν να οικοδομήσουν το μέλλον τους με βάση ρεαλιστικότερα «όνειρα». Αντιμετωπίζουν την πρόκληση της ανάπτυξης με σχέδιο και αισιοδοξία προσφέροντας πολύτιμη γνώση σε όλους μας.
Και να πώς:
Το 2009 μια διεθνής ομάδα εμπειρογνωμόνων από Ευρώπη και ΗΠΑ κλήθηκε να υποβάλει προτάσεις για να βοηθήσει την Ισλανδία στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Με στόχο να αναπτύξει μια νέα προσέγγιση για την καινοτομία στην Ισλανδία, η ομάδα (υπό τον Δανό σύμβουλο καινοτομίας Jorn Bang-Andersen και τους Patrick Crehan και Rob C. Wolcott, μελη του Kellogg Innovation Network) εργάστηκε κάτω από 3 κύριους περιορισμούς.
Πρώτον, οι προτάσεις δεν θα απαιτούσαν πρόσθετη δαπάνη χρημάτων των φορολογουμένων για την εφαρμογή τους.
Δεύτερον, έπρεπε να στοχεύουν σε σημαντικό και άμεσο αντίκτυπο στη βιομηχανία/ οικονομία: δηλαδή μια γρήγορη επιστροφή στην ανάπτυξη.
Τρίτον, έπρεπε να έχουν έντονα θετικό αποτέλεσμα για την Ισλανδία ενισχύοντας την εικόνα της ως χώρα που αξίζει άμεσων ξένων επενδύσεων.
Για την εκπλήρωση της αποστολής της, η ομάδα παρουσίασε αρχικά κάποιες γενικές κατευθύνσεις, οι οποίες φαίνονται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για αρκετές χώρες.
– Ξεκινήστε με τις ανάγκες της βιομηχανίας. Είναι οι επιχειρήσεις που παράγουν και πωλούν καινοτόμα προϊόντα / υπηρεσίες, δημιουργούν θέσεις εργασίας και οδηγούν τη βιώσιμη ανάπτυξη.
– Φέρτε νέους παίχτες στο προσκήνιο πέρα από τους συνήθεις υπόπτους. Πιθανώς νέους και δυναμικούς ερευνητές και επιχειρηματίες, ανθρώπους ανοιχτούς σε συνεργασίες και όσους μπορούν να συμπληρώσουν το παραγωγικό κενό της εγχώριας οικονομίας.
– Ανοιχτείτε σε πιο ριζοσπαστικές καινοτομίες. Αλλάζοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε και ενεργούμε, αντιμετωπίζοντας ζητήματα με ανοιχτό μυαλό, υιοθετώντας ουσιαστικές αλλαγές.
– Χτίστε επάνω στην επιτυχία και στις μοναδικές ικανότητες των τοπικών παραγόντων. Υπάρχουν τομείς στους οποίους είστε ήδη επιτυχημένοι; Υπάρχουν τομείς με φυσικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τους άλλους να αντιγράψουν τις νέες ιδέες;
Με βάση τα παραπάνω, η ομάδα εξέπληξε τις αρχές της Ισλανδίας εντοπίζοντας ελπιδοφόρους τομείς δραστηριότητας:
(1) Μέσα επικοινωνίας, σχεδιασμός και ψυχαγωγία (π. χ. on line παιχνίδια υπολογιστών), όπου η Ισλανδία ήδη διαθέτει ορισμένες δραστήριες και δυναμικές εταιρείες με διεθνές πελατολόγιο.
(2) Υγεία και φυσική κατάσταση (π. χ. γεωθερμική ενέργεια για τουρισμό υγείας και ευεξίας), όπου οι μοναδικοί φυσικοί πόροι της προσφέρουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
(3) Βιοοικονομία (π. χ. μετάβαση από την παραδοσιακή γεωργία σε εργαστήρια για την παραγωγή ενζύμων), προκειμένου να αξιοποιήσει: την τεχνογνωσία τοπικών εταιρειών βιοτεχνολογίας, τους φυσικούς της πόρους και τις κλιματολογικές συνθήκες.
(4) Πράσινη ενέργεια (π. χ. γεωθερμία και υδροηλεκτρική ενέργεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη φτηνή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσελκύσει τη φιλοξενία «πάρκων Η/Υ» για αποθήκευση δεδομένων κ. ά.).
(5) Βιώσιμες μεταφορές και logistics. Οντας σημαντικός κόμβος για την αλιευτική βιομηχανία και υιοθετώντας αειφόρες τεχνολογίες για τις θαλάσσιες μεταφορές, η Ισλανδία μπορεί να επωφεληθεί σημαντικά από τη θέση της και τη χρήση του ορυκτού της πλούτου.
Τέλος, η ομάδα διαπίστωσε ότι, ένας άλλος τομέας -αυτός του τουρισμού- αλληλοσυνδέεται με πολλές οικονομικές δραστηριότητες. Ως συνέπεια, ο τουρισμός αντιμετωπίστηκε ως εθνική ικανότητα, που αναπτύσσεται προς όφελος των υπόλοιπων τομέων.
Στηριζόμενη σε αυτά, η ομάδα ανέπτυξε ένα λεπτομερές σχέδιο δράσης για την καινοτομία. Ωστόσο, το συναρπαστικότερο χαρακτηριστικό των συστάσεών της είναι κάτι άλλο.Επέμεινε ότι η εφαρμογή του σχεδίου ξεκινά από τον ιδιωτικό τομέα. Πώς, λοιπόν, ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να επωφεληθεί;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό προέρχεται από ένα νέο μοντέλο καινοτομίας που πρότεινε ο P. Crehan (Post-Crisis Innovation Model /PCIM). Ο ακρογωνιαίος λίθος του μοντέλου είναι ότι η καινοτομία οδηγεί και στηρίζει την ανάπτυξη για όσο διάστημα εξυπηρετεί τις στρατηγικές προτεραιότητες μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού. Το μοντέλο βάζει ποιοτική διάσταση στην ανάπτυξη. Για παράδειγμα, όσον αφορά τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών ή την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Υιοθετεί τη σύγχρονη άποψη για τον ρόλο του μάρκετινγκ στην ανακάλυψη νέων αναγκών και αγορών, την ανάπτυξη νέων πηγών εσόδων και επιχειρηματικών μοντέλων. Αυτή η προσέγγιση απαιτεί στενή διατμηματική, ενδοεταιρική συνεργασία. Επίσης, υπογραμμίζει τη σημασία να υιοθετηθούν καινοτομίες σε επιχειρηματικά μοντέλα και πρακτικές. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει ότι, η ανώτατη διοίκηση αναλαμβάνει έμπρακτα την ευθύνη για την καινοτομία, την οποία αντιμετωπίζει ως οργανωτική ικανότητα, παρά ως ατομική δεξιότητα. Τέλος, το παραπάνω μοντέλο αναγνωρίζει τον καταλυτικό ρόλο της δικτύωσης και των σχέσεων με άλλες επιχειρήσεις και φορείς στις επιδόσεις καινοτομίας και στη διατήρηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου