Το θρίλερ, που ξεκίνησε στις 15 Οκτωβρίου, συνεχίζεται στο Παν. Αθηνών και το ΕΜΠ, τα οποία «προσέφεραν» στη διαθεσιμότητα περίπου 700 διοικητικούς υπαλλήλους (400 και 300 αντιστοίχως). Θα μπορούσε να βρεθεί συναινετική λύση για να «σωθούν» κάποιοι υπάλληλοι;
Φυσικά, με την προϋπόθεση ότι κατά τη διάρκεια του τρίμηνου λουκέτου στα δύο ΑΕΙ θα γινόταν διάλογος επί της ουσίας και όχι πόλεμος ανακοινώσεων και επίρριψης ευθυνών ανάμεσα στα ιδρύματα και το υπουργείο Παιδείας. Ετσι, φθάσαμε αρχές Μαΐου και οι υπάλληλοι των δύο ΑΕΙ είναι μετέωροι. Πλέον για να επανατοποθετηθούν οι διαθέσιμοι θα πρέπει τα δύο ιδρύματα να αποκτήσουν Οργανισμό, ο οποίος θα ορίζει τις θέσεις εργασίας σε κάθε ίδρυμα, έπειτα από αξιολόγηση των δομών του. Και το οκτάμηνο μέσα στο οποίο μπορούν να επανατοποθετηθούν ολοκληρώνεται στις 15 Ιουνίου.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο νόμος-πλαίσιο 4009 που ψηφίσθηκε το 2011 ορίζει ότι μέσα σε τρεις μήνες από τη δημοσίευση του Οργανισμού του ΑΕΙ, όσοι έχουν τα προσόντα μπορούν να ενταχθούν σε ειδικές θέσεις (τεχνικού και εργαστηριακού προσωπικού). Εδώ και τρία χρόνια δεν έγινε τίποτα, και δεν πρόκειται να γίνει, καθώς διάφοροι πρυτάνεις διαδίδουν ότι «επί θητείας μου δεν πρόκειται να γίνει Οργανισμός, δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ο νόμος της Διαμαντοπούλου».
Οτι κι αν σκέφτονται η ευθύνη των πρυτανικών αρχών είναι απόλυτη, όπως και της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, η οποία μάλιστα εξέτασε η διαθεσιμότητα να αρχίσει δύο μήνες μετά (στις 15 Ιανουαρίου αντί στις 15 Οκτωβρίου), ώστε το οκτάμηνο να ολοκληρωθεί στις 15 Αυγούστου, ευελπιστώντας ότι έως τότε το ΕΚΠΑ και το ΕΜΠ να έχουν καταρτίσει Οργανισμό. Βέβαια, ο υπουργός κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος θα μπορούσε να ζητήσει την εφαρμογή του νόμου με πιο δραστικά μέσα, π.χ. κόβοντας τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων. Γιατί υπέκυψε στην αυθαιρεσία των ΑΕΙ;
Η υπόθεση της διαθεσιμότητας στα δύο ιστορικότερα ιδρύματα της χώρας εξελίσσεται σαν ιστορία από τα παλιά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου