ΓΑΛΛΙΑ - ΜΑΛΙ: Οι επτά «χρυσές» πληγές που μετέτρεψαν τον Ολάντ σε... Ράμπο !
Είναι γνωστό ότι η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία αντιμετωπίζει
πρόβλημα μιας πλεονάζουσας παραγωγής σε μια ευρωπαϊκή αγορά με φθίνουσα
ζήτηση, γεγονός που οδήγησε τις Peugeot-Citroen και Renault να
απειλήσουν με κλείσιμο εργοστασίων.
Πολλοί οικονομολόγοι έγραψαν ότι η
λύση για τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία δεν βρίσκεται στις κορεσμένες
αγορές της Γαλλίας και της Ευρώπης. Και εκτίμησαν -βάσει εγγράφων των
εταιρειών- ότι ένα εργοστάσιο της Peugeot θα κλείσει εντός του 2014 και
θα απολυθούν 8.000 Γάλλοι εργαζόμενοι. Ακόμα, 8.000 Γάλλοι εργάτες θα
οδηγηθούν στο ταμείο ανεργίας και 8.000 άνεργοι στην Αλγερία θα πάρουν
τις θέσεις τους. Στο κενό χώρου και χρόνου, πολλούς πολίτες στην Αφρική
και ίσως και αλλού θα τους πάρει ο Χάρος του ιμπεριαλισμού.
Τον Δεκέμβρη του 2012, ο Γάλλος πρόεδρος επισκέφτηκε την
Αλγερία, επικεφαλής πρωτοφανούς, για τον αριθμό της, αντιπροσωπείας -200
άτομα, εκ των οποίων 9 ήταν υπουργοί, πολλοί δημοσιογράφοι και
καλλιτέχνες, αλλά και πολλοί εκπρόσωποι εταιρειών, όπως της Renault- οι
οποίοι υπέγραψαν στην Αλγερία συμφωνία για κατασκευή εργοστασίου
δυναμικότητας 75.000 αυτοκινήτων ετησίως. Ο Ολάντ πρότεινε επίσης στους
Αλγερινούς την αγορά μετοχών της Peugeot. Η Γαλλία υποσχέθηκε την παροχή
τεχνολογικής υποστήριξης στο αλγερινό τραπεζικό σύστημα και σε
βιομηχανίες της χώρας, που υπολειτουργούν. Σύμφωνα με επίσημες εκθέσεις,
το 48% των βιομηχανιών της Αλγερίας είναι αδρανείς. Η Γαλλία και οι ΗΠΑ
γνώριζαν τα τεράστια προβλήματα της Αλγερίας, οικονομικά και κοινωνικά,
παρ' ότι στο ταμείο της έχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια από την
εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα προβλήματα αυτά
εκμεταλλεύτηκαν οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί για να πάρουν το πράσινο φως
για την επέμβαση στο Μάλι. Γιατί αν δεν ηττηθεί η Αλ-Κάιντα εκεί,
μπορεί να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, πρώτον για την ίδια την
Αλγερία, δηλαδή θα επιδεινωθούν περισσότερο τα προβλήματα και
ενδεχομένως να οδηγήσουν σε κοινωνικές ταραχές και εξέγερση, και
δεύτερον για τα γαλλικά συμφέροντα και την επιρροή τους σε όλη την
Αφρική, ειδικά στον Νίγηρα.
Η χώρα αυτή είναι η δεύτερη στον κόσμο σε
παραγωγή ουρανίου, που ως «καύσιμο» χρησιμοποιείται σε πυρηνικούς
αντιδραστήρες και ως σχάσιμο υλικό σε πυρηνικά όπλα. Στον Νίγηρα, και
συγκεκριμένα στην περιοχή Arlit, μια γαλλική εταιρεία κατέχει δύο
ορυχεία -Somair και Cominak- εξόρυξης ουρανίου. Τα έσοδα του Νίγηρα από
το μέταλλο αυτό αποτελούν το 72% του συνόλου των εσόδων της χώρας.
Ουράνιο διαθέτει και το Μάλι. Αυτή τη στιγμή η εξόρυξη
διεξάγεται από διάφορες δυτικές εταιρείες στην περιοχή Falea, έκτασης
150 τ.χλμ., που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της χώρας, στη Λεκάνη της
Γουινέας. Πιστεύεται ότι το κοίτασμα έχει 5.000 τόνους ουρανίου. Επίσης
στην περιοχή Kidal, που βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του Μάλι, με
έκταση 19.930 τ.χλμ., εκτιμάται ότι υπάρχουν 200 τόνοι ουρανίου.
Το Μάλι έχει σήμερα επτά ορυχεία χρυσού στις περιοχές: Kalana,
Morila στο νότιο Μάλι, Yatela, Sadiola, Loulo στο δυτικό Μάλι, Syama
Tabakoto, Kofi, Kodieran, Gounkoto, Komana, Banankoro, Kobada και
Nampala.
Οι Τουαρέγκ, οι άντρες με τα μπλε, δεν ζουν και αγωνίζονται μόνο
στο βόρειο Μάλι, αλλά και στον βόρειο Νίγηρα και έχουν δώσει πολύχρονες
και σκληρές μάχες εναντίον κυβερνητικών δυνάμεων. Εκεί διεκδικούν από
την κεντρική κυβέρνηση να επενδύσει στις γεμάτες ουράνιο περιοχές τους.
Στο βόρειο Μάλι οι Τουαρέγκ αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους, και
γι' αυτήν έχουν εξεγερθεί από το 1963 πολλές φορές. Οι Τουαρέγκ ίδρυσαν
πριν από χρόνια το Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα του Αζαγουάντ. Τον
Ιανουάριο του 2011 ξεκίνησαν την πέμπτη εξέγερσή τους. Εκμεταλλεύτηκαν
το πολιτικό χάος στο Μάλι και ανακοίνωσαν την ίδρυση του «Κράτους του
Αζαγουάντ». Η Γαλλία αρνήθηκε να το αναγνωρίσει και ξεκίνησε το
σχεδιασμό της επέμβασης.
Ισλαμιστές Τουαρέγκ, που πολέμησαν στις τάξεις
της Αλ-Κάιντα στις μάχες ανατροπής του Καντάφι, τον Οκτώβριο του 2011,
μετά ξεκίνησαν την «επιστροφή» τους στο Μάλι, καλά οπλισμένοι. Μαζί τους
έφεραν και μαχητές της αφρικανικής Αλ-Κάιντα. Τότε άρχισαν να πέφτουν
οι πόλεις στο Μάλι η μία μετά την άλλη, Tanezrouft, Tessalit, Kidal,
Tombouctou, Aguelhok... Και άρχισαν να ανεβαίνουν προς Βορράν και να
κατεβαίνουν προς το Νότο. Η επέλαση της Αλ-Κάιντα ανησύχησε το Εθνικό
Απελευθερωτικό Κίνημα του Αζαγουάντ, που ανεπιτυχώς προσπαθούσε να
εμποδίσει την επιρροή του στο νεοσύστατο κράτος στο βόρειο Μάλι.
Με όπλα του Καντάφι
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΑΦΡΙΚΗ,
ΓΑΛΛΙΑ,
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ,
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,
ΕΝΕΡΓΕΙΑ,
ΚΟΣΜΟΣ,
ΜΑΛΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου