"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Μυστική οικονμική διπλωματία "ασπόνδυλων" κυβερνήσεων

Tου ΡΟΥΣΣΟΥ ΒΡΑΝΑ

Η µυστική οικονοµική διπλωµατία του Σαββατοκύριακου και το δηµοσίευµα του γερµανικού περιοδικού «Σπίγκελ» προκαλούν παράπλευρες απώλειες. Σαν να ανακάλυψαν ξαφνικά πως κολυµπούν σε µια θάλασσα γεµάτη καρχαρίες, οι Ιρλανδοί συνειδητοποιούν ότι απειλούνται κι αυτοί µε χρεοκοπία και θέτουν θέµα εθνικής επιβίωσης.

Με την «ασπόνδυλη» κυβέρνηση της χώρας του τα βάζει ο Μόργκαν Κέλι, καθηγητής των Οικονοµικών στο Πανεπιστηµιακό Κολέγιο του ∆ουβλίνου, την τέως και τη νυν, την οποία κατηγορεί πως «ψεύδεται ασύστολα και περιφέρεται µε το τενεκεδάκι του ζητιάνου, µε την ελπίδα πως κάποιος θα µας λυπηθεί». Η λύση που προτείνει ο διακεκριµένος καθηγητής, µέσα από τις σελίδες της εφηµερίδας «Τάιµς της Ιρλανδίας», είναι να αποδεσµευτεί η χώρα του από τη δανειακή συµφωνία και να µηδενίσει αµέσως τα ελλείµµατά της. Γνωρίζε καλά πως αυτό δεν θα είναι κάτι ανώδυνο, αλλά πιστεύει πως είναιο µοναδικός τρόπος για να γλιτώσει από τους «καρχαρίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» που απειλούν τις υπερχρεωµένες περιφερειακέςχώρες της ευρωζώνης µεπαραδειγµατική τιµωρία,ώστε να τροµάξουν την Ισπανία και να την αποτρέψουν να ακολουθήσει κιαυτή τον δικό τους δρόµο.

Αρθρογράφοι στις µεγαλύτερες ιρλανδικές εφηµερίδες διατυπώνουν παρόµοιες απόψεις. Η λογική τους είναι απλή. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι καιρός να πάρει κι αυτή το µάθηµά της και να δεχτεί µια βασική οικονοµική αλήθεια: Πως όταν δανείζεις 160 δισ. ευρώ σε αφερέγγυες τράπεζες που στηρίζονται από ένα αφερέγγυο κράτος,τότε παύεις πια να είσαι δανειστής. Γίνεσαι ιδιοκτήτης του χρέους τους. Κάποια στιγµή, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή ΚεντρικήΤράπεζα θα αναγκαστεί να πάρει µια γοµολάστιχα και να σβήσει στα λογιστικά βιβλία της εκεί που γράφει «Χρέη». Και τότε δεν θα µπορεί να κάνει τίποτα σε αντίποινα, χωρίς να προκαλέσει πανικό στην Ισπανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 

Μπορεί βέβαια η Ευρώπη να κόψει τις πιστώσεις στις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις πρέπει να µηδενίσουν αµέσως τα ελλείµµατά τους. Είναι προτιµότερο από το να σέρνονται στα τυφλά µε τη θηλιά στον λαιµό και να οδηγούνται από την πίσω πόρτα στη χρεοκοπία. Τέτοια θηλιά είναι ο δανεισµός. Και γι’ αυτό αµφισβητείται ακόµη και νοµικά. Επειδή δεν µπορείς να φορτώνεις συνεχώς µε νέα χρέη µια αφερέγγυα χώρα, που δεν έχει καµιά ελπίδα να τα ξεπληρώσει ώστε να ξαναβγείστις αγορές.

Για σύνδροµο της Στοκχόλµης µιλάει ο καθηγητής Κέλι. Η σχέση των κυβερνώντων µε τους κεντρικούς τραπεζίτες της Ευρώπης του θυµίζει τη συναισθηµατική εξάρτηση των απαχθέντων από τους απαγωγείς τους. Και αν αυτή η σχέση συνεχιστεί, τότε η καταστροφή της Ιρλανδίας δεν θα είναι µόνο οικονοµική αλλά και πολιτική. Η οικονοµική κρίση ανάλωσε όλα τα µεγάλα συνταγµατικά κόµµατα της χώρας, λέει ο καθηγητής. Αν όµως επέλθει ένα ακόµη τραύµα και η χώρα οδηγηθεί στη χρεοκοπία, τότε δεν θα αποµείνει τίποτα όρθιο από το πολιτικό σύστηµα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: