Η δύσκολη εξισορρόπηση
Για πρώτη φορά μετά τα δραματικά γεγονότα της Γάζας τον περασμένο Ιούνιο, που διέρρηξαν ανεπανόρθωτα ό,τι είχε απομείνει από την πάλαι ποτέ στενή συνεργασία Ισραήλ -Τουρκίας και είχε δημιουργήσει μια ψυχροπολεμική καχυποψία και ένταση στις σχέσεις Αγκυρας - Ουάσιγκτον, ο Ερντογάν προχώρησε σε κινήσεις που θα μπορούσαν να είναι η απαρχή μιας νέας περιόδου στις σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Η κρίση στον Αραβικό Κόσμο δίνει απ΄ ό,τι φαίνεται στον Ερντογάν την ευκαιρία να μεγιστοποιήσει το ρόλο της Τουρκίας ως απαραίτητου ενδιάμεσου της Δύσης, στη νέα κατάσταση πραγμάτων που θα αρχίσει να διαμορφώνεται στην περιοχή.
Η παραπάνω δυναμική επιβεβαιώθηκε τόσο από τη μακρά τηλεφωνική συνομιλία Ομπάμα- Ερντογάν το Σάββατο, όσο και από τη χθεσινή τοποθέτηση του πρωθυπουργού της Τουρκίας για τις εξελίξεις στην Αίγυπτο, όπου επί της ουσίας ταυτίσθηκε με παραινέσεις της Κλίντον προς τον Μουμπάρακ, προτείνοντας ως λύση τις εκλογές.
Η Τουρκία του Ερντογάν επιχειρεί ταυτόχρονα να διεκδικήσει ηγετικό ρόλο στον Αραβομουσουλμανικό Κόσμο συνυπογράφοντας τον ριζοσπαστισμό του πολιτικού Ισλάμ και ταυτόχρονα να προβάλει στη Δύση ως εγγύηση για την ομαλή ενσωμάτωσή του στους μηχανισμούς εξουσίας.
Στα παραπάνω υπάρχουν σοβαρές σκιές: Η επιρροή που μπορεί να ασκήσει ο Ερντογάν στους αδελφούς μουσουλμάνους της Αιγύπτου είναι υποθετική, ενώ η εμπλοκή του υπέρ της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και της Χαμάς στη Γάζα είναι πραγματική και αποτελεί σοβαρή παρενόχληση για την Ουάσιγκτον.
HMΕΡΗΣΙΑ
Ετικέτες
ΑΙΓΥΠΤΟΣ,
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ,
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ,
ΗΜΕΡΗΣΙΑ,
ΤΟΥΡΚΙΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου