Ο «εµίρης» του Καυκάσου

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

«Γελάω σταµούτρα όποιου µε αποκαλεί τροµοκράτη, είτε είναι πολιτικός είτε δηµοσιογράφος», έλεγε ο Ντόκου Ουµάροφ στη δήλωση µε την οποία είχε αναλάβει πέρυσι τον Μάρτιο την ευθύνη γιατις βοµβιστικές επιθέσεις στο µετρό της Μόσχας (39 νεκροί). 

Τις προάλλες, ο αυτοανακηρυχθείς «εµίρης» του «Εµιράτου του Καυκάσου» ανέλαβε την ευθύνη και για την επίθεση της 24ης Ιανουαρίου στο αεροδρόµιο της Μόσχας (36 νεκροί, 180 τραυµατίες). 

Ηταν απάντηση στα εγκλήµατα της Ρωσίας στον Καύκασο και θα ακολουθήσουν κι άλλες επιθέσεις, είπε, αν «το καθεστώς του Πούτιν και οσοβινιστικός λαός του δεν αποχωρήσουν από τον Καύκασο», αν η Ρωσική Οµοσπονδία δεν επιτρέψει να ιδρυθεί εκεί ένα ανεξάρτητο ισλαµικό κράτος µε νόµο τη σαρία. Για το 2011, υποσχέθηκε στους Ρώσους «αίµα και δάκρυα». Ωστόσο µερικοί παρατηρητές είπαν ότι ο Ουµάροφ είναι ένας ιδεολογικός µάλλον, παρά στρατιωτικός ηγέτης και µπορεί να ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση για να ενισχύσει την εικόνα του µεταξύ των άλλων αρχηγών των ανταρτών.

Σήµερα ο Ουµάροφ (οι οπαδοί του τον αποκαλούν ΝτόκουΑµπού Ουσµάν) είναι ίσως ο περισσότερο καταζητούµενος αντάρτης στη Ρωσία. Αγωνιζόταν ανέκαθεν εναντίον των Ρώσων, πρώτα για την ανεξαρτησία της Τσετσενίας και µετά στο όνοµα του Αλλάχ. Το 2006 έγινε ο αυτονοµιστής «πρόεδρος» της Τσετσενίας, αναλαµβάνοντας την ηγεσία του αντάρτικου κατά των Ρώσων µετάτον θάνατοτου προκατόχου του, του Αµπντούλ Χαλίντ Σαϊντουλάγεφ, στη διάρκεια στρατιωτικής επιχείρησης. Θεωρούνταν τότε προσκείµενος στον πολέµαρχο Σαµίλ Μπασάγεφ (σκοτώθηκε τον Ιούλιο 2006). Οµως τον Οκτώβριο του 2007 αποστασιοποιήθηκε από τους ιστορικούς ηγέτες του αγώνα της ανεξαρτησίας – ηγέτες όπως ο τσετσένος «υπουργός Εξωτερικών» Αχµεντ Ζακάγιεφ, ο οποίος έχει καταφύγει στο Λονδίνο και καταγγέλλει ως «προσωπική τραγωδία» του τη ριζοσπαστικοποίηση του αυτονοµιστικούκινήµατος. Και αυτοανακηρύχθηκε επικεφαλής ενός «Εµιράτου του Καυκάσου» που εκτείνεται από τη Μαύρη ώς την Κασπία Θάλασσα και του οποίου η Τσετσενία δεν είναι παρά µία από τις επαρχίες, µαζί µε τις άλλες ρωσικές δηµοκρατίες του Καυκάσου, όπως η Ινγκουσετία και το Νταγκεστάν. Το εξόριστο τσετσενικό «κοινοβούλιο» τον έπαυσε από το αξίωµα του «προέδρου».

Ο Ντόκου Ουµάροφ γεννήθηκε το 1964 στο χωριό Χαρσενόιτης Νότιας Τσετσενίας και πήρε δίπλωµα µηχανικού από το τοπικό πανεπιστήµιο. Είναι παντρεµένος και έχει τουλάχιστον έξι παιδιά. ∆ύο από τους αδελφούς του, οΙσα και ο Μούσα, σκοτώθηκαν στη µάχη.

Η τύχη του πατέρα του, του Χαµάντ,ο οποίος είχε συλληφθεί αρκετές φορές από τις ρωσικές δυνάµεις, δεν είναι γνωστή. Η σύζυγός του και ένα παιδί του είχανεπίσης συλληφθεί όµηροι από τους Ρώσους, όµως απελευθερώθηκαντο 2005 έπειτα από πιέσεις απότα µέσα ενηµέρωσης. Ο ίδιος ο Ουµάροφ έχει κηρυχθεί νεκρός αρκετές φορές από τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας. 

ΤΑ ΝΕΑ