"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Οι ίδιοι και οι ίδιοι

Γράφει ο Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος
bartzinopoulos@hotmail.com

Μέχρι πρότινος ακόμη είχα την εντύπωση πως η συνταγή την οποία είχε επιστρατεύσει ο Αντ. Σαμαράς για να εδραιωθεί στην ηγεσία της ΝΔ και να την οδηγήσει σε κάποια ανάκαμψη ήταν μια πιστή αντιγραφή των πρακτικών που είχε ακολουθήσει ο Γ. Παπανδρέου για να βγει από τα δικά του πολιτικά και κομματικά αδιέξοδα. Ακόμη και τα συνθήματά του είχε αντιγράψει.

Ηδη, όμως, κι ενώ έχουν συμπληρωθεί 14 μήνες από την ημέρα που η εκλογική βάση της ΝΔ τον προτίμησε από την Ντόρα Μπακογιάννη για την ηγεσία του κόμματος, ο Σαμαράς παραμένει ουσιαστικά καθηλωμένος στο χθες, αδυνατώντας να αναδείξει κάποια νέα στελέχη και να δημιουργήσει έτσι την αίσθηση ότι κάτι αλλάζει επιτέλους στο κόμμα το οποίο ηγείται.

Διάβασα τη σύνθεση της ηγετικής ομάδας που διαμόρφωσε και νομίζω ότι δεν αδικώ ούτε τον ίδιο, ούτε τους επιλεγέντες με την άποψη πως πρόκειται για «μία από τα ίδια», που το μόνο το οποίο επιδιώκει είναι να επιτύχει κάποιες ενδοπαραταξιακές ισορροπίες και τίποτα περισσότερο.  
Και μόνο το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των επιλεγέντων υπήρξαν μέλη των κυβερνήσεων Καραμανλή και κάποιοι δεδηλωμένοι υποστηρικτές της Ντόρας Μπακογιάννη αποδεικνύει ότι εκείνο που ακόμη απασχολεί τον Σαμαρά είναι η θωράκισή του απέναντι στους διεκδικητές του σκληρού πυρήνα της εκλογικής του βάσης.

Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι που είδαν «κεντρώο άνοιγμα» στις συγκεκριμένες επιλογές, αλλά δημοκρατία έχουμε κι ο καθένας δικαιούται να διατείνεται ό,τι θέλει. Εκείνο που μετράει είναι τι βλέπει η κοινή γνώμη και επ’ αυτού τα πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα: τους ίδιους και τους ίδιους βλέπει να διατείνονται τι ωραία που τα είχαν καταφέρει τότε που κυβερνούσαν με πρωθυπουργό τον Καραμανλή.

Τα κόμματα μετά μια οδυνηρή ήττα χρειάζονται «νέο αίμα» για να ξαναπάρουν μπροστά. Και αυτό ο Σαμαράς ή δεν το καταλαβαίνει ή δεν έχει τη δυνατότητα να το εξασφαλίσει. 

Τι από τα δύο ισχύει, ελάχιστη σημασία έχει. Στην πολιτική το αποτέλεσμα είναι εκείνο που μετράει. Και το αποτέλεσμα είναι προδιαγραμμένο όσο η Νέα Δημοκρατία δεν θα καταφέρνει να παρουσιάσει μια ηγετική ομάδα που να υπόσχεται κάτι καλύτερο από το ολέθριο πρόσφατο παρελθόν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: