Του ΝΙΚΟΥ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ
Κατασχέσεις, παροπλισμοί σκαφών, απολύσεις του 60% των ναυτικών που απασχολούν και εικόνα εγκατάλειψης εμφανίζει ο κλάδος του θαλάσσιου τουρισμού, χτυπημένος από τις κυβερνητικές παλινωδίες και την έλλειψη ενδιαφέροντος από το κράτος.
Σε αυτό κλίμα ήδη κάποια σκάφη αλλάζουν σημαία, ενώ τα περισσότερα μεταφέρονται σταδιακά στις πολυάριθμες μαρίνες της Τουρκίας.
Όπως τονίζει ο Αντώνης Στελλιάτος, πρόεδρος της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού, «μετά την πτώση κατά 80% του κλάδου κατά το 2010, ακολουθεί το 2011 με τον κλάδο των ιστιοπλοϊκών να έχει ανοίξει με νέα πτώση 7%, ενώ στα επανδρωμένα σκάφη άνω των 12 ατόμων μέχρι σήμερα από όσο γνωρίζω δεν έχει γίνει κανένας ναύλος».
Την ίδια ώρα, συνεχίζει, τα πλοία μένουν παροπλισμένα καθώς η ζήτησηείναι μικρότερη της προσφοράς, με αποτέλεσμα πολλοί επιχειρηματίες να μην μπορούν να καλύψουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους.
Την τελευταία διετία έχουν κατασχεθεί περίπου 40 επαγγελματικά πλοία (από 15-40 μέτρα). «Πρέπει να γίνει εκτεταμένη διαφημιστική καμπάνια που να καθησυχάζει τους ξένους για τα επίπεδα ασφάλειας στην Ελλάδα, αλλιώς ο κλάδος θα έχει την ίδια πορεία και το 2011», σημειώνει ο κ. Στελλιάτος. Μάλιστα τελευταία λόγω της έκτακτης εισφοράς που έχει επιβληθεί από πέρυσι στα σκάφη τα οποία ελλιμενίζονται πέραν των 60 ημερών στην Ελλάδα, παρατηρείται κύμα φυγής από τα ελληνικά λιμάνια με κατεύθυνση την Ιταλία, την Κροατία και την Τουρκία.
Το χρονικό της πτώσης
Μέχρι το 2001 ο θαλάσσιος τουρισμός ήταν σε πολύ καλή κατάσταση λόγω της προσέλευσης των Αμερικανών τουριστών, οι οποίοι αποτελούν το 80% της πελατείας του. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου και μέχρι το 2004 ο θαλάσσιος τουρισμός βρέθηκε σε πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση, όχι όμως σαν τη σημερινή.
Μετά την επιτυχή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, οπότε η χώρα μας θεωρήθηκε εκ των πλέον ασφαλών της γης, άρχισαν οι ξένοι τουρίστες να σκέφτονται την Ελλάδα σαν τόπο προορισμού για θαλάσσιο τουρισμό.
Τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι το 2007 και το 2008 βρήκαν τον τουρισμό της Ελλάδος και το θαλάσσιο τουρισμό να γνωρίζουν εντυπωσιακή άνοδο. Ήρθε στη συνέχεια ο Ιούνιος του 2008 με το πετρέλαιο να εκσφενδονίζεται στα 160 δολ. το βαρέλι και την ισοτιμία δολαρίου και ευρώ να φτάνει το 1,60, οπότε άρχισε η πτώση του τουρισμού, ιδιαίτερα του θαλάσσιου.
Το κερασάκι στην τούρτα των προβλημάτων μπήκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου μήνα με την παγκόσμια κρίση, η οποία οδήγησε σε πτώση άνω του 50% το 2009 σε σχέση με το 2008. Η κατάσταση χειροτέρεψε με τα επεισόδια του Δεκέμβρη του 2009 στην Αθήνα και τις μετέπειτα κινητοποιήσεις, που δημιούργησαν μια εικόνα γενικευμένων -όχι μόνο στην Αθήνα όπου γίνονταν τα επεισόδια- ταραχών που οδήγησε στο ναυάγιο του κλάδου το 2010 με την αγορά να υποχωρεί κατά 80%.
Ο στόλος των σκαφών αναψυχής αριθμεί 3.500 πλοία. Από αυτά τα 2.700 είναι ιστιοπλοϊκά (φιλοξενούν μέχρι 10 άτομα και δεν έχουν πλήρωμα). Τα υπόλοιπα απασχολούν μόνιμο προσωπικό 4-9 άτομα (ανάλογα με το μέγεθός τους). Δηλαδή, περίπου 3.000 Έλληνες ναυτικούς (αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες) ασφαλισμένους στο ΝΑΤ.
Το καλοκαίρι προσλαμβάνονται περίπου 10.000 εποχικοί υπάλληλοι για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του ξενοδοχειακού μέρους, δηλαδή πλήρωμα, καμαρότοι, μάγειροι κ.λπ.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΜΑΡΙΝΑ
Αδύνατο σημείο για τον κλάδο είναι και η έλλειψη οργανωμένων μαρίνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα με τα σχεδόν 5.000 νησιά και την τεράστια ακτογραμμή διαθέτει σήμερα 19 οργανωμένες μαρίνες και άλλες 12 υπό κατασκευή. Η δυναμικότητά τους ανέρχεται σε 6.661 θέσεις ελλιμενισμού. Από αυτές οι σύγχρονες μαρίνες είναι ελάχιστες (όπως για παράδειγμα είναι ο Άλιμος, ο Φλοίσβος, του ΣΕΦ και η Ζέα), ενώ η μαρίνα του Αγίου Κοσμά, που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων, σήμερα δεν λειτουργεί.
Την ίδια στιγμή η Κροατία, που έχει μόλις το 1/10 των ελληνικών ακτογραμμών, διαθέτει 108 σύγχρονες μαρίνες, ενώ και η ανταγωνίστρια Τουρκία προσφέρει καλύτερο δίκτυο μαρίνων από την Ελλάδα, στις οποίες προστίθενται κάθε χρόνο νέες ακόμα καλύτερες.
ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου