Της Τανιας Γεωργιοπουλου
Διευκρινιστική αλλά και αυτονόητη χαρακτηρίζουν δασικοί κύκλοι την ερμηνευτική εγκύκλιο που αφορά τον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης, η οποία εκδόθηκε την προηγούμενη εβδομάδα (23/11) από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Στην απόφαση ορίζεται ότι η «αναγκαία επιφάνεια εδάφους» που πρέπει να καλύπτεται από βλάστηση προκειμένου μια έκταση να χαρακτηριστεί δάσος ή δασική πρέπει να έχει εμβαδόν 700 τετραγωνικά μέτρα. Το κατώτατο όριο δασοκάλυψης μιας έκτασης ορίζεται το 15%, κάτω από το οποίο η έκταση χαρακτηρίζεται χορτολιβαδική. Η εγκύκλιος υπογράφεται από τον υφυπουργό Περιβάλλοντος κ. Θάνο Μωραΐτη.
Δασολόγοι τονίζουν ότι η συγκεκριμένη εγκύκλιος εξηγεί τα αυτονόητα «και με αυτή την έννοια δεν υπήρχε κανένας λόγος να περιμένουμε 11 μήνες για να εκδοθεί». Συγκεκριμένα, η ανάγκη έκδοσης ερμηνευτικής εγκυκλίου όσον αφορά στον ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης προέκυψε όταν τον Φεβρουάριο του 2010 ψηφίστηκε ο νόμος 3818 για την «Προστασία Δασών και Δασικών Εκτάσεων του νομού Αττικής» που κατάργησε τον ορισμό του δάσους όπως περιγραφόταν στον προηγούμενο δασονόμο (3208/2003, ο οποίος καθόριζε ελάχιστη επιφάνεια κάλυψης τα 3 στρέμματα ή το 25% της έκτασης).
Ωστόσο, η νέα εγκύκλιος αναφέρει τα αυτονόητα, θέτοντας ως κατώτατο όριο δασοκάλυψης το 15%, όριο που καθοριζόταν με τον νόμο 998/1979, ο οποίος έτσι και αλλιώς έχει επανέλθει σε ισχύ, ενώ αντίστοιχες είναι και οι αποφάσεις του ΣτΕ. Σε ό,τι αφορά την ελάχιστη επιφάνεια κάλυψης με βλάστηση στη νομολογία που αφορά τη σύνταξη των δασικών χαρτών αναφέρονται τα 700 τετραγωνικά, κριτήριο που ακολουθούν όλα τα τεχνικά γραφεία.
Ταυτόχρονα με τη νέα εγκύκλιο, καθώς δεν αναφέρονται συγκεκριμένα είδη δέντρων ως απαραίτητος όρος για να χαρακτηριστεί μια έκταση δασική, πολλοί δασωθέντες αγροί θα χαρακτηριστούν δάση καθώς σαφώς φέρουν βλάστηση σε ποσοστό άνω του 15%.
Πάντως, από την άλλη πλευρά, ο κ. Γιώργος Καρέτσος, δασολόγος ερευνητής του ΕΘΙΑΓΕ, αναφέρει ότι «είναι λάθος να ορίζουμε το δάσος ανάλογα με την έκταση που κατέχει. Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι οι φρυγανότοποι είναι δασικές υποβαθμίσεις. Ολες αυτές οι εκτάσεις πρέπει να χαρακτηριστούν δασικές και όχι χορτολιβαδικές». Σημειώνεται ότι οι χορτολιβαδικές εκτάσεις δεν υπόκεινται στη δασική προστασία, αλλά διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία με την έννοια ότι θεωρούνται δημόσιες. Αρα σε αυτήν την περίπτωση ο πολίτης που διεκδικεί μια τέτοια έκταση πρέπει να αποδείξει ότι κατέχει την κυριότητά της.
Εκτός προστασίας
Οσον αφορά τις εκτάσεις με χαμηλή βλάστηση που μένουν εκτός δασικής προστασίας, ο ειδικός γραμματέας Δασών κ. Γιώργος Αμοργιανιώτης τόνισε ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρούμε όλη την Ελλάδα δάσος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να προστατεύουμε άλλες εκτάσεις που έχουν σημασία για τη βιοποικιλότητα και το τοπίο. Οπως επισημαίνει, άλλωστε, έμπειρος δασολόγος, «υπάρχουν και άλλα εργαλεία προστασίας. Ο,τι δεν είναι δασικό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κτιστεί».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου