Υπόγεια ρεύµατα ρατσισµού στην ισραηλινή κοινωνία

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Λέγεται Σµουέλ Ελιάχου. Είναι ραβίνος. Κι έχει εκδώσει ένα διάταγµα µε το οποίο απαγορεύει στους κατοίκους της πόλης του να νοικιάζουν διαµερίσµατα σε άραβες φοιτητές του Ισραήλ που σπουδάζουν στη σχολή της κοινότητας.

Η πόλη είναι το Σαφέντ κι έχει 32.000 κατοίκους. Σύµφωνα µε τον ραβίνο, ο εβραϊκός της χαρακτήρας κινδυνεύει και, αν οι φοιτητές αναµειχθούν µε τους ντόπιους, σύντοµα θα ακολουθήσουν και µεικτοί γάµοι.

Τον περασµένο µήνα, ο Ελιάχου µίλησε σε µια συγκέντρωση και προειδοποίησε ότι οι Εβραίοι βρίσκονται αντιµέτωποι µε έναν «σιωπηλό πόλεµο». Λίγες ηµέρες αργότερα, µιαοµάδα νεαρών Εβραίων επιτέθηκε µε πέτρες και µπουκάλιασε ένα κτίριο όπου στεγάζονται άραβες φοιτητές.

Για τους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, τα γεγονότα αυτά υποδηλώνουν ότι υπάρχουν υπόγεια ρεύµατα ρατσισµού στην ισραηλινή κοινωνία. Η αδιαλλαξία ενισχύεται από µια κυβέρνηση και ένα Κοινοβούλιο όπου κυριαρχούν τα κόµµατα της εθνικιστικής ∆εξιάς.

Οι κάτοικοι του Σαφέντ, πάντως, απορρίπτουν τις κατηγορίες περί ρατσισµού και υποστηρίζουν ότι το όλο ζήτηµα είναι µια πολιτιστική σύγκρουση ανάµεσα σε θορυβώδεις άραβες φοιτητές και στους θρήσκους Εβραίους της πόλης που αισθάνονται να απειλείται ο τρόπος ζωής τους.

Σε ένα πάρκο κοντάστο κτίριο του πανεπιστηµίου όπου συχνάζουν οι άραβεςφοιτητές, ο απεσταλµένος της «Ουάσιγκτον Ποστ» είδε ένα σύνθηµα «Θάνατος στουςΑραβες!». Ο Νασράτ Γκαντµπάν, φοιτητής από το χωριό Αραµπέχ, λέει ότι όλες του οι προσπάθειες να νοικιάσει ένα διαµέρισµα στο Σαφέντ έχουν αποτύχει. «Οταν ακούνε από πούείµαι, λένε, “συγγνώµη, αλλά δεν νοικιάζω το σπίτι µου σε Αραβες”».

Ανάλογες ιστορίες διηγούνται και άλλοι άραβες φοιτητές, που αποτελούν περίπου τοµισό πληθυσµό στη σχολή. Καθώς δεν µπορούν να νοικιάσουν δωµάτια στην πόλη, αναγκάζονται να πηγαινοέρχονται καθηµερινά από τα χωριά τους. Οσοι πάλι έχουν καταφέρεινα βρουν κάπουνα µείνουν προτιµούν να µην κυκλοφορούν τα βράδια.

Ο Ελιάχου Ζβιέλι, ένας 89χρονος κάτοικος της παλιάς πόλης που νοικιάζει ένα δωµάτιο σε τρεις άραβες φοιτητές, λέει ότι έχει δεχθεί πολλά απειλητικά τηλεφωνήµατα. Ο ίδιος ο ραβίνος τον επισκέφθηκε και του ζήτησε να διώξει τους Αραβες. «Αλλά δεν πρόκειται να υποκύψω στον τρόµο», λέει ο Ζβιέλι, που κατάγεται από την Ουγγαρία και στον πόλεµο πέρασε από στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Λίγο πιο κάτω στον ίδιο δρόµο, ο Γιόζεφ Πεέρ χαρακτηρίζει την ενοικίαση δωµατίων σε Αραβες στην καρδιά της παλιάς πόλης «καθαρή πρόκληση». Κατά την άποψή του,η περιοχή πρέπει να παραµείνει αµιγώς εβραϊκή. Οπωςλέει, οι άραβες φοιτητές βάζουν δυνατά µουσική στααυτοκίνητά τους την Παρασκευή το βράδυ, στη διάρκεια του εβραϊκού Σαββάτου, και δεν σέβονται τους κατοίκους.

Οι άραβες φοιτητές αρνούνται ότι συµπεριφέρονται ασεβώς. Οι περισσότεροι µένουν στα σπίτια τους τα Σαββατοκύριακα, λένε, και όσοι βρίσκονται στην πόλη δουλεύουν συχνά σε ξενοδοχεία, αντικαθιστώντας τους εβραίους υπαλλήλους που λείπουν τα Σάββατα.

TA NEA