ΤΩΡΑ ΠΟΥ:
-Η οικονομία της Τουρκίας δεν πάει καλά.
-Η Τουρκία έχει υπερεπεκταθεί στρατιωτικά και η υπερεπέκταση είναι η κύρια αιτία κατάρρευσης των δυνάμεων.
-Οι Αμερικανοί επιστρέφουν στη Συρία, άρα στη Μέση Ανατολή.
-Η Αλεξανδρούπολη αποτελεί οικονομικοστρατηγική επιλογή ως παράκαμψη των Στενών και των δυσκολιών που προκαλούσε η Τουρκία.
-Υπάρχει μια αρνητική εικόνα για τον Ερντογάν στη διεθνή κοινή γνώμη
-Ο αμερικανός φίλος του τούρκου προέδρου Ντόναλντ Τράμπ μάλλον θα χάσει
-Το Καταρ και η Λιβύη δεν μπορεί να πληρώνουν εσαεί τις τουρκικές περιπέτειες.
ΤΩΡΑ, ΛΟΙΠΟΝ, Η ΕΛΛΑΔΑ
-Θα ήταν λάθος να κάνει παραχωρήσεις στις συνομιλίες στην Άγκυρα
-Θα πρέπει η Αθήνα να σκεφτεί την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Χρειάζεται διεθνή νομιμοποίηση για την ενέργειά της (δυστυχώς, μόνο σε μας ισχύει αυτό) αλλά να επιδιώξει να την πάρει.
-Να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο.
-Να ορίσει μια ικανή προσωπικότητα να παρακολουθεί το Λιβυκό.
– Να ορίσει τη γνωστή προσωπικότητα (όλοι καταλαβαίνουν) να κρατήσει τις επαφές με τους Κούρδους. Μπορεί να βρει τη χρυσή τομή μεταξύ επαφής που θα έχει τα επίσημα χαρακτηριστικά και της αποφυγής έκθεσης. Ο νοών νοείτω.
-Να δώσει στην Αλβανία να καταλάβει πως the game is over. Τα φιλοτουρκικά παιχνιδάκια των Τιράνων θα έχουν κόστος.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως...
το ραχάτι τελείωσε. Ή αναπτύσσουμε πολιτική στο τρίγωνο Βαλκάνια- Ανατολική Μεσόγειος- Κεντρική Ασία ως ευρωπαϊκή δύναμη, βεβαίως, ή θα περιθωριοποιηθούμε.
Editorial των ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου