ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ποιος σκαμπάζει από πολιτική;

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

Η περίπτωση του Κώστα Γαβρόγλου είναι διδακτική για τις ασύμμετρες συνέπειες που μπορεί να έχει ο πρόχειρος λόγος στα κοινωνικά δίκτυα. 

Ενας απόμαχος υπουργός, που δεν υπήρξε ποτέ «κανονικός» πολιτικός (είχε εκλεγεί άπαξ βουλευτής Επικρατείας τον Σεπτέμβριο του 2015) και που σήμερα δεν έχει πια κανέναν ουσιαστικό ρόλο στο κόμμα του, κατάφερε να προκαλέσει τρικυμία. Με μια ανάρτησή του στο Facebook κατάφερε να κατεδαφίσει την αντιπολιτευτική κατασκευή που έστηνε το κόμμα του, απεγκλωβίζοντας την υπουργό Παιδείας από τη δεινή θέση της απολογούμενης. Απολογούμενος ήταν πλέον ο ίδιος για το γεγονός ότι, αντί να κατακρίνει την πολιτική του αντίπαλο για μια σοφιστεία, κατέκρινε το φύλο της, χωρίς μάλιστα να καταλάβει καν τι είχε πει. Εγώ, είπε, δεν υιοθετώ το στερεότυπο (ότι οι γυναίκες δεν σκαμπάζουν από αριθμητική), αλλά αυτή το ενσαρκώνει.

Είναι σαν να λες ότι δεν υιοθετείς το στερεότυπο πως οι ορεσίβιοι Κρητικοί είναι όμηροι της τεστοστερόνης τους, αλλά ο Πολάκης το ενσαρκώνει. 

Το προοίμιο καθωσπρεπισμού δεν θεραπεύει τον ρατσισμό της δήλωσης. 

Το να σχολιάζεις αυτό το είδος λόγου μόνο «τεχνικά», ζυγίζοντας απλώς τον πολιτικό του αντίκτυπο, είναι σαν να συμβιβάζεσαι με το περιεχόμενό του. 

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Γαβρόγλου δεν σκαμπάζει από πολιτική. Το πρόβλημα είναι ότι ένα δημόσιο πρόσωπο με ακαδημαϊκή συγκρότηση δεν μπορεί καν να σταθμίσει σε τι συνίσταται η προσβολή. Δεν μπορεί ούτε εκ των υστέρων να μετρήσει ποιος στην πραγματικότητα αναπαράγει τα στερεότυπα. 

Το επιπλέον πρόβλημα είναι ότι...

 ο πολιτικός χώρος από τον οποίο προέρχεται ενεργοποιεί επιλεκτικά τα αντανακλαστικά του, έχοντας σιωπηρώς συνθηκολογήσει με μια υποκουλτούρα που αντιστρατεύεται την ίδια την πολιτική του παράδοση.  

Το πρόβλημα για την Αριστερά δεν είναι ο πολιτικά αμελητέος Γαβρόγλου. Είναι ο κυρίαρχος πολακισμός.