"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Δεν θα πνιγούμε όλοι μας στο Αιγαίο…

Του Αντώνη Δαρζέντα

Τον ήξερα. Πιθανότατα είχε ψηφίσει κάτι στα κείθε δεξιά του πολιτικού φάσματος. Καθημερινός άνθρωπος. Καθημερινή φυσιογνωμία. Καθημερινή δουλειά. Μπήκε να γράψει φάρμακα.

Πως τα βλέπεις; του λέω.

«Δεν ξέρω. Κάτι φαίνεται να κινείται».

- Με το μεταναστευτικό τι βλέπεις; του λέω. Ξέροντας πως θα τον πατήσω στον κάλο.

 - «Δύσκολο» μου λέει. «Δύσκολο πολύ. Όσο υπάρχουν φτωχοί θα μπαίνουν. Αλλά πρέπει να γίνει κάτι».

«Ξέρεις κάτι γιατρέ», ξεκινάει μόνος του. «Προχτές ήμουν στη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου. Και σηκώθηκε να πει το ποίημα του ένα 'μαυράκι'».
Τα γράφω όπως μου τα είπε.

Και μου λέει «Γιατρέ ανατρίχιασα, τρελαθήκαμε όλοι. Συγκινηθήκαμε τόσο, που ούτε στα παιδιά μας. Να αγιάσει η μάνα που το γέννησε».

«Μπράβο» του λέω. «Είδες που πρέπει να τους ενσωματώσουμε. Να τα κάνουμε δικά μας παιδιά».

«Ναι» μου λέει. «Αλλά ξέρεις κάτι; Χρωστούσα 10 χιλιάδες ευρώ στο ταμείο μου. Και δεν είχα ασφάλεια για το παιδί μου. Και δεν είχα ασφαλιστική ενημερότητα να κάνω τις δουλειές μου. Και είδα Πακιστανό να έχει συλληφθεί με λαθραία τσιγάρα. Του έβαλαν πρόστιμο χιλιάδες ευρώ. Ε και; Τίποτα δεν του έκαναν. Ελεύθερος να συνεχίσει. Έστελνε φωτογραφίες στο Πακιστάν με 50ευρα μπροστά του καμαρώνοντας ότι τα κονόμησε στην Ελλάδα.» Και συνέχισε, «Τίποτα ρε γιατρέ δεν του έκαναν. Άρχοντας. Ο νόμος υπάρχει μόνο για εμάς».
Ξέρω τι θα πουν οι κάργα αριστεροί και οι πεφωτισμένοι φιλελεύθεροι από την ασφάλεια των κυριλέ προαστίων τους, που έχουν έρθει στη γη για να την σώσουν από την αμάθεια των παρακατιανών λαϊκών. Ξεπλένεις φασίστες. Αλλά ας το προσπεράσω προς το παρόν και ας συνεχίσω.

Ας δούμε τα πραγματικά στοιχεία τώρα.  

Σύμφωνα με τα στατιστικά εγκληματικότητας για το πρώτο εξάμηνο του 2019, που πρόσφατα είδα στο διαδίκτυο, 73 ανθρωποκτονίες έγιναν από ημεδαπούς και 53 από αλλοδαπούς, 47 βιασμοί από ημεδαπούς και 34 από αλλοδαπούς, 494 διαρρήξεις αυτοκινήτων από ημεδαπούς και 295 από αλλοδαπούς.

Με λίγα λόγια οι αλλοδαποί ενώ αποτελούν περίπου το 10% της χώρας παράγουν το 40% των εγκλημάτων.


Για τους αλλοδαπούς στις φυλακές τα πράγματα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά.

Με βάση στοιχεία που επίσης βρήκα στο διαδίκτυο, από την Εφημερίδα των Συντακτών για το 2016, στην Ελλάδα ήταν στη φυλακή 778 Έλληνες και 1.146 αλλοδαποί για ναρκωτικά, 456 Έλληνες και 336 αλλοδαποί για ανθρωποκτονίες, 857 Έλληνες και 588 αλλοδαποί για κλοπές και 104 Έλληνες και 77 αλλοδαποί για βιασμούς. Στο σύνολο, το 2016 στις ελληνικές φυλακές ήταν 4.246 Έλληνες και 5.221 αλλοδαποί.

Με λίγα λόγια οι αλλοδαποί, παράνομοι ή νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα, παράγουν σχεδόν το μισό της εγκληματικότητας όντας όμως μόνο το 10% του πληθυσμού.
Αντίστοιχα για τις ΗΠΑ, που ο Τραμπ ουρλιάζει ότι θέλει να χτίσει τοίχο, το ποσοστό των φυλακισμένων παράνομων μεταναστών σε σχέση με το σύνολο είναι περίπου 6% όλων των φυλακισμένων.

Από την άλλη, το 2017 εισήλθαν στη χώρα 68.112 αλλοδαποί.

Από αυτούς μόνο οι 16.518 ήταν Σύροι, δηλαδή μόνο το 25% και αυτοί εισήλθαν από Τουρκία η οποία θεωρείται και από τον ΟΗΕ αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ασφαλής χώρα. Δηλαδή εισήλθαν όχι γιατί κινδύνευε η ζωή τους αλλά γιατί θέλουν ένα καλύτερο μέλλον.


Τα κανάλια δείχνουν συνεχώς εικόνες προσφύγων με παιδιά, αλλά η εικόνα του μέσου εισερχόμενου στη χώρα είναι νέος, άνδρας, ενήλικας, μόνος και οικονομικός μετανάστης, που θέλει ένα καλύτερο μέλλον, όχι βασανισμένος και κατατρεγμένος οικογενειάρχης πρόσφυγας.

Κυκλοφορούν ταυτόχρονα ως απάντηση στο διαδίκτυο, στοιχεία από την πολιτεία της Νέας Υόρκης περίπου στις αρχές του 1900 όπου φαίνονται οι Έλληνες ως η πιο παραβατική μειονότητα στην Αμερική μαζί με τους Ιταλούς αλλά αυτό αποδεικνύει ακριβώς αυτό που λέω και εγώ. Ότι η παραβατικότητα δεν έχει γονίδιο.

Ο μετανάστης τείνει να είναι πιο παραβατικός για κοινωνικούς ή άλλους λόγους. Δεν είναι γεννημένος έτσι. Αλλά αυτό αποδεικνύει και ότι ο απλός πολίτης δεν έχει γονίδιο ρατσισμού. Και φοβάται χωρίς να έχει άδικο. Γιατί βλέπει τι συμβαίνει γύρω του. Ιδίως σε μια χώρα που έχει γενικά πολύ χαμηλή εγκληματικότητα , ο διπλασιασμός της, εξαιτίας των μεταναστών, είναι σημαντικός.

Στον τομέα της υγείας υπάρχει όμως και εκεί επιβάρυνση. Η Συρία ήταν μια χώρα με καλό εμβολιασμό και υγειονομικό σύστημα. Ωστόσο ο πόλεμος το κατέστρεψε και αυτό. Επιπλέον οι περισσότεροι μετανάστες δεν είναι από εκεί. Οι υπόλοιποι είναι όλοι σχεδόν, ελλιπώς, ή καθόλου εμβολιασμένοι. Ήδη τα επίσημα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ δείχνουν μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων φυματίωσης ιδίως στους νέους μετανάστες και μάλιστα με πολυανθεκτικά βακτήρια. Το ίδιο συμβαίνει και με την ελονοσία. Θα έλεγα πως η υγειονομική επίπτωση δεν είναι ακόμα σημαντική.

Αλλά ως μια χώρα που οι υγειονομικές δομές δεν μπορούν να εμβολιάσουν ούτε τους γηγενείς Ρομά, καταλαβαίνουμε τι γίνεται με τους μετανάστες. Και φανταστείτε τι θα γίνει αν συνεχίσουν απρόσκοπτα οι μεταναστευτικές ροές.

Ο κόσμος φοβάται. Και βλέπει πως μια μικρή χώρα που φθίνει όπως η Ελλάδα, η λύση μπορεί να είναι η μετανάστευση από τρίτες χώρες, αλλά όχι η ανεξέλεγκτη. Μερικά από τα πιο μεγάλα και ισχυρά κράτη είναι αποκλειστικά μεταναστών. Ωστόσο ακόμα και αυτά όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία αλλά και ο υπέρμετρα φιλελεύθερος Καναδάς με τον χαμογελαστό politically correct πρωθυπουργό με τις παρδαλές κάλτσες, έχουν δρακόντεια σύνορα και δρακόντειους νόμους για την μετανάστευση.

Η μικρή Ελλάδα είναι στον δρόμο ενός τεράστιου «τσουνάμι» ανθρώπινων ψυχών με ολάνοιχτα θαλάσσια σύνορα εμπρός της και θεόκλειστα ευρωπαϊκά σύνορα πίσω της. Ήδη η έκκληση του ελληνικού κράτους στην Ευρώπη, για την φιλοξενία λίγων ασυνόδευτων ανήλικων μεταναστών έπεσε στο κενό. Είμαστε λοιπόν μόνοι, μικροί και ανέτοιμοι. Μπροστά σε έναν αριθμό εκατοντάδων εκατομμυρίων εν δυνάμει μεταναστών.

Τελειώνοντας, ξέρω ότι με το παρόν αναλαμβάνω περισσότερη ευθύνη από αυτή που μου αναλογεί ως ενεργού πολίτη. Γιατί ξέρω τι θα γίνει μετά από αυτό.
Οι μισοί που θα το διαβάσουν θα βρουν σε εμένα τον νοικοκυραίο που μισούν. Και θα κουνήσουν πάλι το δάχτυλο σε εμένα και στον λαϊκό άνθρωπο της διπλανής πόρτας για ρατσισμό, προφυλαγμένοι πίσω από τον όμορφο φράχτη τους στο όμορφο προάστιο τους και τα παιδιά τους στα όμορφα καθαρά ιδιωτικά σχολεία.

Οι άλλοι μισοί ελπίζω πως θα καταλάβουν πως με ψέματα, ευχολόγια και ψημένα σουβλάκια που με ξεδιαντροπιά και ασέβεια σκοπεύουν να προσβάλουν κουλτούρες και θρησκείες, δεν γίνονται πολιτικές. Και θα καταλάβουν πως δεν έχουν τρελαθεί οι Έλληνες που ανησυχούν. Γιατί ξέρουν πως δεν έχουν αρωγό την πολιτεία και τους νόμους. Και να πιέσουν να ξεκινήσουν πολιτικές σοβαρής ενσωμάτωσης αυτών που θέλουν και πρέπει να μείνουν. Σύμφωνα με τις ανάγκες μας και τις δυνατότητες μας που έχουμε ως κυρίαρχο κράτος. Να κάνουμε τα παιδιά τους παιδιά μας και τους γονείς τους συγγενείς μας.

Και ταυτόχρονα να ξεκινήσουν σοβαρές μεταναστευτικές πολιτικές ανάλογες των προηγμένων φιλελεύθερων χωρών όπως της Αυστραλίας και του Καναδά ή της Γαλλίας που πρόσφατα ο κεντρώος Μακρόν εξήγγειλε. Με αυστηρή εφαρμογή νόμων.
Το Αιγαίο πήρε το όνομα του από τον πνιγμό του Αθηναίου βασιλιά Αιγέα όταν είδε τα μαύρα πανιά του πλοίου που έφερνε ο γιος του Θησέας. Σαν να είναι η μοίρα αυτής της θάλασσας οι πνιγμοί. Αλλά...


 φτάνει. 

Έως εδώ. 

Δεν θα πνιγούμε και εμείς σε αυτό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: