"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΦΑΣΙΣΤΟΑΛΗΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Αρχή η κατάργηση του «ασύλου»


Τους μύρισε δακρυγόνο και τα τζίνια πετάχτηκαν απ’ τα πιθάρια τους για να μαγέψουν τη δημοκρατία. Γαβρόγλου, Μαρκάτος. 

Δεν ξέρω αν τους θυμάστε, πάντως ο πρώτος ήταν υπουργός της Παιδείας μέχρι τον Ιούλιο και ο δεύτερος ο πρύτανης που, προκειμένου να μην διασαλευθεί η κοινωνική ειρήνη, επέτρεψε να καεί το Πολυτεχνείο και πολλά έργα τέχνης. Στη συνέχεια έβαλε υποψηφιότητα στο ψηφοδέλτιο του Καμμένου, στο στενό ανάμεσα στον Κουίκ και στον Ζουράρι.  

Χθες, λοιπόν, έβγαλαν το κύρος τους απ’ την κασέλα για να καλέσουν τον λαό να συμπαρασταθεί στους καταληψίες του Οικονομικού Πανεπιστημίου

Ο Φίλης και η Φωτίου ανέλαβαν δράση στο πεδίο. Μυρίζει λίγο ναφθαλίνη το κύρος τους, όμως δεν έχει σημασία. Και το άσυλο μυρίζει ναφθαλίνη και τόσοι το φοράνε. Δεν θα άξιζε να ασχοληθεί κανείς μαζί τους αν ανάμεσα στους διαμαρτυρόμενους φοιτητές με τα καδρόνια δεν έβλεπες και κάτι ασπρομάλληδες και άλλους φαλακρούς που υπερασπίζονταν την ελευθερία διακίνησης των ιδεών. Διότι και οι μολότοφ μια ιδέα είναι. Βλέποντάς τους σκέφτηκα ότι ο πραγματικός «νόμος-πλαίσιο» που διέπει τη λειτουργία του πανεπιστημίου είναι το άσυλο. Τοποτηρητές του, οι διάφοροι Γαβρόγλου του κόσμου τούτου.  
Εξηγούμαι πάραυτα.

Υπάρχει μια σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική οικογένεια και στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Το πληρώνει ακριβά, όμως αξίζει τον κόπο. Μετά τόσον κόπο και τόσο άγχος που έχει καταβάλει για να βρει το βλαστάρι της την πύλη της εισόδου, ξέρει ότι θα βρει έναν χώρο φιλόξενο για να χαλαρώσει κάνοντας χαβαλέ. Οσοι παίρνουν το πανεπιστήμιο στα σοβαρά –ευτυχώς δεν είναι λίγοι– προσπαθούν να επιβιώσουν στο περιβάλλον του χαβαλέ.  

Δεν είναι και δύσκολο. Η ελληνική ζωή σε μαθαίνει από μικρό. Κάνεις πως δεν μυρίζεις τα σκουπίδια γιατί θέλεις να κάνεις τη δουλειά σου.  

Ποια γενιά δεν έχει ζήσει καταλήψεις; 

Ποιος διασφαλίζει τη συνέχεια του χαβαλέ από τη μια δεκαετία στην άλλη; 

 Ο νόμος για το «άσυλο», η πανεπιστημιακή κοινότητα και οι φοβισμένες πολιτικές ηγεσίες. Σ’ αυτά να προσθέσουμε και την παχυδερμική αδιαφορία της ελληνικής οικογένειας για την ουσιαστική μόρφωση των παιδιών της.  

Το πανεπιστήμιο έδινε χαρτί προτεραιότητος για την πρόσληψη στο Δημόσιο, κάτι σαν τον αριθμό για την ουρά στο ταμείο της τραπέζης. Τα υπόλοιπα ήταν πολυτέλεια. 

Η παράταση του χαβαλέ βλάπτει σοβαρά την ψυχική υγεία.  

Οσοι υπερασπίζονται το άσυλο είναι οι παλαιοημερολογίτες της ελληνικής κοινωνίας. Φωνάζουν και απειλούν. Η βιοτεχνία παραγωγής βίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο που αποκάλυψε η Αστυνομία αποδεικνύει πως ο χαβαλές έχει κακοφορμίσει.  

Η κατάργηση του «ασύλου» είναι η αρχή. Στη συνέχεια θα αποδειχθεί αν...



 η πολιτεία είναι ικανή να προστατεύσει τη δημόσια εκπαίδευση απ’ τους παλαιοημερολογίτες. 

Κι αν η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει το σθένος να προστατεύσει τη θέση της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: