ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΑΛΗΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ωδή στις κινητοποιήσεις

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

 

    Αριστερός, αριστερά δίνει αγώνες διαρκείας,
    και ελαφράς έως βαριάς πολιτικής αποπληξίας.
   

    Έφοδο κάνεις στον ουρανό, θα έκανα κι εγώ
    αλλά δεν έχω καύσιμα, τελειώσαν τα ευρώ.

    Βρήκες το μήνα! Τρέφει τους έντεκα!
    Κι εγώ εις μάτην δυο στίχους έπλεκα.

    Εσύ μέσα στις μπίζνες και τα κόλπα.
    Πουλάς ιδέες, συμβουλές και λίγα όπλα.

    Μια κάποια δεξιά που κάνει ότι κυβερνά
    σε κριτικάρει, σ’ αντιγράφει και σε προτιμά.

    Αριστερά, αριστερά ανησυχείς για τα παιδιά.
    Βλέπω στα ρούχα σου γυαλίζει μια λαδιά.

    Μιλάς και τρως, μπουκώνεις, τρως και μιλάς,
    Κατάντησες βρε σίχαμα, σαν κουμπαράς…

    Είδες κλειστά, ψυχή μου, τα πανεπιστήμια
    κι είχες ξεχάσει στην αποθήκη ρόπαλα τίμια
    λοστούς ανάγκης και διαρρηκτικά εργαλεία.

    Θα τ’ αφήσεις αμανάτι, στην αστυνομία;

    Καημός μέγας και συμφορά, κακώς κακά,
    στέλνουν τους φοιτητές στα ιδιωτικά!

    Στέλνεις κι εσύ τα παιδάκια σου εκεί
    Όμως εσύ είσαι κόκκινος και όχι λουλακί
    δικαιούσαι τα ιδιωτικά και τα κολέγια.

    Ακούς Μποφίλιου ακούς και Μαραβέγια
    Κι όσο τ’ αρπάζεις μιλάς για τον Εμφύλιο
    άμα μπορούσες θα έμοιαζες με τον Τρουχίλιο
    τον Φιντέλ, τον Στάλιν, τον ίδιο τον Γκεβάρα
    ουδείς θα τόλμαγε να πει «βρε τον παπάρα».

    Πάμε στο θέμα μας, ξανά, την ιδιωτική Παιδεία
    εσύ βουρλίζεσαι για τη δημόσια· (ποιητική αδεία)!

    Χρειάζεται...

η άδεια του ποιητή για τόσες αντιφάσεις
    αντί για δημόσιο στο ιδιωτικό τα τέκνα σου να μπάσεις
    κι ύστερα ν’ αγορεύεις για άσχετους, για άλλους,
    που πρέπει ν’ ανεχθούν συμφοιτητές μεγάλους
    τραμπούκους υπερήλικες και θείτσες του αγώνα

    Λειψά τα βλέπεις Κύκλωπα, μουγκρίζεις Λαιστρυγόνα!