ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Toυ Γ. Κ. ΣΤΕΦΑΝΑΚΗ
Ό,τι είναι για τους κυβερνώντες
ηθικώς καλλίτερο, είναι για τον τόπο, πολιτικώς, επικινδυνώτερο (!).
Έντονη διατηρείται στην μνήμη των Ελλήνων η κεντρική επιλογή
του Σύριζα. Ότι, δηλαδή, θα επιβάλει την διαγραφή του χρέους μας, κατά το
μέγιστο μέρους του (!).
Ο Σύριζα ασκεί εξουσία επί ένα χρόνο. Το χρέος διατηρείται
ατόφιο και απειλητικό. Η Ελλάς υποφέρει υπό το κόστος εξυπηρέτησής του.
Η κυβέρνηση αρνείται πως ξεγέλασε
τον κόσμο. Υποστηρίζει πως, πράγματι, πίστευε στην επιβολή της διαγραφής.
Μένει, άρα, να εξετασθεί η αντιληπτική ικανότης των Συριζαίων. Σεισμό, λιμό,
καταποντισμό, ή άλλη κατάσταση ανώτερης βίας, που θα δικαιολογούσε αθέτηση
πληρωμών, δεν έχουμε υποστεί. Αντιθέτως, αρμοδίως, δια γραφίδας Θ. Παγκάλου,
στο “Μαζί τα φάγαμε” έχει εξηγηθεί που κατασωτεύθηκε ο δημόσιος πλούτος.
Τα αμέσως άνω είναι αναμφισβήτητα. Οδηγούν στο συμπέρασμα
ότι εάν οι κυβερνώντες πίστευαν ό,τι έλεγαν, τότε, έχουν πλήρη αδυναμία
αντίληψης της πραγματικότητας.
Είναι έξω από την ζωή να περιμένει κανείς πως θα του χαρίσουν
χρήματα που εισέπραξε και σπατάλησε (!!!).
Οι αντιληπτικές δυσχέρειες των
κυβερνώντων έγιναν φανερές απ’ αρχής. Δηλαδή από έτους περίπου. Τότε, προς
ρύθμιση του χρέους, είχε προταθεί (και) η μετατροπή του σε ομόλογα έντοκα, αλλά
χωρίς χρόνο λήξης. Επρόκειτο για τα λεγόμενα “αΐδια – αιώνια” (perpetuals). Αλλά ομόλογο χωρίς λήξη σημαίνει
οφειλή τόκου και (εν ταυτώ) ανυπαρξία οφειλής κεφαλαίου. Επρόκειτο για
αστειότητα. Η πρόταση ούτε καν συζητήθηκε. Έδωσε όμως δείγμα γραφής για το πόσο
εξ ίσου κωμική υπήρξε (και) η γενική προσδοκία διαγραφής. Ότι, δηλαδή,
διατυπώνονταν σκέψεις χωρίς οιαδήποτε συνάρτηση προς την πραγματικότητα της
ζωής.
Ο άμοιρος του πρακτικού βίου δεν έχει παραστάσεις για την
διαχείριση των οικονομικών του κράτους. Δεν γνωρίζει – ο άμοιρος – ούτε τα
στοιχειώδη. Ότι, δηλαδή...
στο τέλος του μηνός κλείνεται ταμείο. Πληρώνονται οι
υποχρεώσεις. Μεταφέρεται (και) το υπόλοιπο ως διαθέσιμο για τον ερχόμενο μήνα.
Αυτά τα απλά είναι, φαίνεται, άγνωστα στους κρατούντες. Υπ’ αυτή την
αντιληπτική ομίχλη υποστηρίζουν ότι από Ιουλίου 2015 έχουν ανοίξει οι τράπεζες.
Λέγουν τέτοιες ανακρίβειες όσοι αγνοούν ότι οι τράπεζες έχουν αντικείμενο τους
το εμπόριο του χρήματος. Αγοράζουν δια των καταθέσεων. Πωλούν δια των χορηγήσεων.
Υπό τις παρούσες συνθήκες εάν ανοίξουν – πράγματι – οι τράπεζες θα φύγουν και
οι λοιπές καταθέσεις. Έτσι οι τράπεζες μένουν κλειστές. Οι κυβερνώντες νομίζουν
πως είναι ανοικτές. Και ο θεός βοηθός (!!!) .
Του κτήσασθαι το διατηρήσαι χαλεπώτερον, ιδία δ’ αν
άλλος εκτήσατο. Εκτήσατο ο Κ. Καραμανλής τον ευρωπαϊκό θυρεό υπέρ των Ελλήνων.
Η κύρωση της ένταξής μας εκεί έγινε στις 28.6.79. Πασόκ και ΚΚΕ είχαν
αποχωρήσει, τότε, της Βουλής. Διαδήλωναν την αντίθεσή τους προς την Ευρώπη.
Προς ό,τι, δηλαδή, ο Σύριζα προσπαθεί να διατηρήσει και με την εγκατάλειψη του
προγράμματός του (!!!).
Πνιγμένη – ιστορικά – η αριστερά στις ιδεοληψίες της,
ανέκαθεν στερήθηκε αισθήματος πραγματικότητας.
Ανέκαθεν αντιστρατεύθηκε τα συμφέροντα του τόπου.
ΕΣΤΙΑ 3/2/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου