Του ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ
Πολύ κουτόχορτο μας ταΐζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και περιμένουν
να το μηρυκάσουμε. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι εύκολο να αποκρυβεί,
απ’ όσους τουλάχιστον δεν πάσχουν από διανοητική καχεξία.
Τα γεγονότα
των Παρισίων είναι αποκλειστικά γαλλική υπόθεση, τίποτε λιγότερο, τίποτε
περισσότερο. Και δεν είναι καθόλου ευγενικό και πρέπον να ανακατεύεται
κανείς σε οικογενειακές υποθέσεις. Γιατί αυτούς που είδαμε να έχουν
διαφορές μεταξύ τους δεν ήταν παρά Γάλλοι εναντίον Γάλλων, όπως Κράμερ
εναντίον Κράμερ. Γάλλοι, και μάλιστα πολύ ανακατωσούρηδες και εκτός της
χώρας τους. Κάποιοι με τους μεν στη Συρία και κάποιοι με τους δε. Αλλά
Γάλλοι όλοι τους.
Απλά κάποιοι εκ των Γάλλων φαίνεται ότι έχουν έντονες
θρησκευτικές και ηθικές πεποιθήσεις που δεν συνάδουν με τις χαλαρές ή
ανύπαρκτες θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων Γάλλων ή με την χαλαρή
αίσθηση διάκρισης φύλου και τις «αλλαξοκωλιές» τους, και αντιδρούν βίαια
«δια λόγους αρχής». Τώρα, το γιατί κάποιοι εξ ημών ξενίζονται όταν
ακούνε ότι ο Αμωχαμάντ Αχμάντ και ο Αμπντεσλάμ Σαλάχ είναι Γάλλοι, είναι
απλά γιατί είναι ιδεοληπτικοί και κρυφορατσιστές που θα ’θελαν οι
Γάλλοι να λέγονται Ζωρζ, Ζεράρ, Πιέρ, Ζουζού, Λουλού, Κατρίν, Κοκό,
Πομπιντού, ντουντού και λοιπά εις «ου». Γάλλοι είναι, παιδιά, όλοι τους,
της γαλλικής παιδείας μετέχοντες…
Αν τώρα εμείς, ως ιδεοληπτικοί επίσης, δεν θέλουμε να έχουμε
Έλληνες που να τους λένε Αμπντούλ, Γιουσούφ, Φατιμέ, Λεϊλά και τα συναφή
οριεντάλ και να τους δούμε σε λίγο εκφωνητές και τηλεπαρουσιάστριες στη
θέση της κάθε Μαριλένας, Άννας, Πόπης και Μερόπης που λιώνουν κάθε πρωΐ
σαν κεράκια από την ευαισθησία τους και χύνουν – κορόμηλο το μαύρο
δάκρυ τους – για τους λαθρο-έποικους που πνίγει καθημερινά στο Αιγαίο η
τσυπριζαίϊκη πολιτική της Ελλάδας των ανύπαρκτων συνόρων και των
ανοικτών θαλασσών, ας φροντίσουμε:
Nα εκδιώξουμε σύντομα από την εξουσία
την κάθε σία και τασία πριν καταντήσουμε Ουλάν Μπατόρ και Μογγολία ή
απλά Παρίσι, Μπορντ(ελ)ώ και Ελλάς-Γαλλία-συμμορία….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου