Πόση σημασία έχει γιατί τα λέει τώρα ο Πανούσης, αν το κάνει γιατί
κάτι φοβήθηκε ή ό,τι άλλο;
Καμία. Σημασία έχει αν είναι αλήθεια ή όχι
όσα καταγγέλλει.
Δίνανε οι καταδικασμένοι τρομοκράτες νομοθετικές
παραγγελιές στην αλανιάρα εξαρχειώτισσα συγκυβέρνηση;
Συγχωρέστε με,
αλλά μεταξύ Πανούση και του τύπου με στιλ «φιλαράκι, μήπως έχεις ένα
δεκάρικο;» συμβούλου, πιστεύω τον πρώτο, ο οποίος βεβαίως βεβαίως
ανακατεύτηκε με τα πίτουρα και παραλίγο να τον φάνε οι αριστερίστριες
κότες. Ας πρόσεχε. Του αναγνωρίζω πάντως τη βασική αρετή: θάρρος.
Η δε αντίδραση της κυβέρνησης, με το μπαράζ πλήρους κάλυψης της απίστευτης συναλλαγής, των επιθέσεων αποδόμησης του πρώην υπουργού, θυμίζει την ατσάλινη αλληλεγγύη της Γιακούζα κι άλλων νομοταγών προοδευτικών οργανώσεων. Μια ενορχηστρωμένη και αρκούντως πανικόβλητη απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρα» του Πανούση είναι σε πλήρη εξέλιξη. Και το άλλο άκρο, το μαύρο, έτσι συμπεριφερόταν στους πολιτικούς του αντιπάλους. Το κόκκινο άκρο βέβαια ήταν πρωτοπόρο στην προπαγάνδα και την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων, δάσκαλος και πηγή έμπνευσης για τον φασισμό και τον ναζισμό. Γι' αυτό άλλωστε ο Αδόλφος θαύμαζε τον Στάλιν. Δυστυχώς δεν μπορούν να σβήσουν τον Πανούση από φωτογραφίες, όπως κάποιοι κάποτε έκαναν για τον Γιέζοφ και τον Τρότσκι. Και πώς να σβήσεις τόσα βίντεο;
Αυτό το συγκεκριμένο είδος αριστεράντζας που κουμαντάρει τη χώρα δεν έχει καταλάβει πως αυτοί τους οποίους κάλυπτε, υποστήριζε και εξυπηρετούσε τόσα χρόνια θα στραφούν νομοτελειακά εναντίον τους, διότι ήδη τους θεωρούν προδότες των κοινών τους ιδεών κοινωνικού μίσους και καταστροφής, με ελάχιστο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, στο βασικότερο αγαθό όλων των πολιτών, που είναι η ασφάλεια.
Μόλις ξύσεις τις λεπτές στοιβάδες της
κοινοβουλευτικής σύμβασης των συντρόφων, από κάτω θα βρεις τον θαυμασμό
τους γι' αυτούς που πάνε μέχρι το τέλος του δρόμου της πιστής εφαρμογής
της Μητρικής Θεωρίας, της βίας ως το «ανώτατο στάδιο πάλης», που είναι
δικαίωμα αλλά και καθήκον των «αγωνιστών».
Υποστηρίζουν τους δικούς τους, ακόμη και με τη γίδα στην πλάτη. Το όποιο τυχόν ποινικό ζήτημα για οποιουσδήποτε θα το αξιολογήσουν άλλοι, οι αρμόδιοι στη Δικαιοσύνη, όπου έχουν προσφύγει ο Πανούσης αλλά και πρώην σύντροφοί του στην κυβέρνηση, που προσπαθούν να μπουρδουκλώσουν τα προφανή.
Το ηθικό
όμως και πολιτικό ζήτημα θα το αξιολογήσουμε όλοι. Και κυρίως προκύπτουν
δύο συμπεράσματα:
Το ένα είναι πως οι κυρίες των ευαγών ιδρυμάτων της
οδού Φυλής έχουν μεγαλύτερο «ηθικό πλεονέκτημα» από αυτούς τους
περιθωριακούς που η λαϊκή τσαντίλα έστειλε στην κυβέρνηση.
Το άλλο συμπέρασμα είναι πως η πραγματικότητα και όχι η θεωρία των
δύο άκρων χορεύει καρσιλαμά μπροστά στα μάτια μας.
Με όση θρασύτητα κι
αν υπερασπιστούν τα απίστευτα που ακούμε, ο ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο
δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη λυσσαλέα προπαγάνδα των συντρόφων. Ή
για να θυμίσω την αμερικάνικη παροιμία «αν μοιάζει με πάπια, περπατάει
σαν πάπια, μιλάει σαν πάπια, τότε μάλλον είναι πάπια». Οσοι λοιπόν
μιλούσαμε για τη μεσοτοιχία νόμιμων και ένοπλων παράνομων συντρόφων,
είχαμε δίκιο κι όσοι σκούζατε να πάτε μέχρι τη γωνία να δείτε εάν
έρχομαι, μαζί με όλα τα ρυπαρά παπαγαλάκια σας.
Εν τω μεταξύ βέβαια, διαβάζω, ο σύντροφος Φίλης παραμένει ακλόνητος στη θέση του και πήγε στο Golden Hall να ψωνίσει Tod's, κυριλέ πατούμενα, αντάξια της αυτού «κεμαλικής» εξοχότητος.
Τα τρυφερά πόδια των κομισαρίων θέλουν
μαλακό επώνυμο δέρμα όταν πατούν πάνω στην ιστορική μνήμη, αλλά ακόμη κι
αυτά γλιστρούν πάνω στο αίμα, κυρ υπουργέ μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου