Πριν 2 εβδομάδες το 80% των ελλήνων ήταν μπροστάρηδες στις «ανάσες αξιοπρέπειας» στις πλατείες και στους καναπέδες και σηκώναν ψηλά τη γροθιά του αγώνα και της ρήξης, και την επομένη το πρωί πηγαίναν στις τράπεζες και σηκώναν το παραδάκι, κοντά 20 δις σηκώσαμε, και το βράδυ ξανά οι ίδιοι πάλι στις ανάσες αναξιοπρέπειας.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η διαπραγμάτευση των 15 δευτερολέπτων
Toυ ΣΑΜΠΟΤΕΡ
Θα ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε;
Τα
5 προηγούμενα χρόνια οι έλληνες διαδηλώναμε για δουλειές, για
καλύτερες αμοιβές και για να διώξουμε την τρόικα, και δεν πληρώναμε τους
φόρους, εισιτήρια, χαράτσια, διόδια κ.λπ. από πατριωτικό καθήκον! Γιατί
εμείς δεν ήμασταν ραγιάδες!
Μόλις 35 ημέρες μετά τις εκλογές,
επαναπροσδιορίζουμε την ιστορία και μαθαίνουμε ότι δεν διαδηλώναμε για
λεφτά και δουλειά αλλά για αξιοπρέπεια!
Κοίτα τι μαθαίνει κανείς!
Και
ότι πατριωτικό καθήκον είναι να πληρώνουμε το ένφια!
Κοίτα τι μαθαίνεις
ξανά. Ακούς τον βαρουφάκη και νομίζεις ότι έχει διοριστεί επίτροπος
οικονομικών υποθέσεων στη θέση του μοσκοβισί και ακούς τον αλέξη και
νομίζεις ότι είναι ο γιούνκερ. Ο ένας έχει εκλεγεί πρωθυπουργός της
ελλάδας με συνεργασία με τους ανέλ και 50 έδρες bonus με μειοψηφικό
ποσοστο 41% επί των έγκυρων ψηφοδελτίων, και ο άλλος έχει διοριστεί
υπουργός οικονομικών της ελλάδας.
Σε κάποια άλλη ζωή ίσως διοριστεί
επίτροπος οικονομικών υποθέσεων, αλλά για την ώρα το ιδανικό θα ήταν να
αρκεστεί στην θέση του και να κάνει τη δουλειά του. Δουλειά του είναι να
φτιάξει τα οικονομικά μεγέθη της χώρας και των πολιτών της. Για τα
οικονομικά στην εε αποφασίσιζουν και οι 27 χώρες μέλη, όχι ο γιάνης
μόνος του.
Στην πραγματικότητα ο βαρουφάκης και ο τσίπρας έχουν
ήδη «παραιτηθεί», έχουν καταλάβει ότι δεν κάνουν για τη δουλειά, το
τυπικό της υπόθεσης έμεινε και μόνο, θυμίζουν ήδη 2004 και τον
κουρασμένο της ραφήνας, πολλές προσδοκίες στην αρχή και δράσεις τίποτα,
και όλα αυτά λίγο πριν το «ατύχημα». Η πρώτη κυβέρνηση που προτιμά να
είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Αφενός είναι συμφέροντα ψηφοφόρων, και
στελεχών και συντεχνιών και νταβατζήδων, που επιμένουν να συνεχίσουν τη
διακυβέρνηση στον ίδιο ρυθμό, μέχρι να σκάσει η χώρα, και αφετέρου ειναι
149+13 βουλευτές που τους κρατάνε στη θέση τους γιατί είναι τα λαλάκια
και οι καρέκλες που θα χάσουν.
Κάποια στιγμή κάποιος όμως θα φωνάξει «ο
βασιλιάς ειναι γυμνός» και τα χρεοκοπημένα media θα «ανοίξουν» τα μάτια
των ψηφοφόρων να τους κανιβαλίσουν. Ακόμη δεν υπάρχει εναλλακτική
διακυβέρνησης και ακόμη δεν έχουν προλάβει να πάρουν τα δυσάρεστα μέτρα
και να φέρουν το μνημόνιο 3 να πάμε παρακάτω όπως-όπως, οπότε ο ρόλος
τους είναι χρήσιμος για όλους τους. Θα κάνουμε μια εξεταστική για το
μνημόνιο να περάσει και η ώρα, και μετα μια ακόμη για τη νέα
συμφωνία-γέφυρα θα κάνουν οι επόμενοι. Ο κόσμος πια έχει χάσει κάθε
ελπίδα και κάθε εμπιστοσύνη, και αναμένει διστακτικός τη νέα εποχή των
γραφικών «συμβολισμών» και της «δημιουργικής ασάφειας» ξεχνώντας ότι
έγραφε μέχρι και πριν 2 μήνες ο γιάνης για «extend and pretend». Η πιο
βαριά ήττα της για πρώτη φορά «αριστερά». Οι εταίροι στην ευρωζώνη τούς
έχουν αφήσει σχεδόν εν λευκώ και χωρίς λαλάκια να τρέξουν τη χώρα και
έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι μόνο αν συμβεί κανένα ατύχημα τύπου ΑΤΜ
στη κύπρο μπορεί να αλλάξουμε πορεία στο σκάφος και να βάλουμε τα μυαλά
μας μέσα στα κεφάλια μας.
Η συμμετοχή στην ΟΝΕ και στην ΕΕ είναι εθελοντική,
θέλουμε ευρώ και θέλουμε και να πουλάμε το 48% των εξαγωγών μας στην ΕΕ,
αλλά δεν θέλουμε υποχρεώσεις, κανείς τους δεν μας επιβάλλει το ευρώ -
εμείς το θέλουμε, έχουμε δικαιώματα - έχουμε και υποχρεώσεις, έχουν
δικαιώματα - έχουν και υποχρεώσεις, έχουμε άνεργους και φτώχεια - έχουν
άνεργους και φτώχεια, έχουμε λαμόγια και πλούσιους - έχουν λαμόγια και
πλούσιους, αλλά εμείς έχουμε βγάλει και περίπου 120 δις ελληνικά ευρώ
στο εξωτερικό και έχουμε 500 χιλιάδες συνταξιούχους κάτω των 62 ετών και
έχουμε ένα τεράστιο ανοργάνωτο σκόρπιο κρατικό μηχανισμό που δεν
επιτρέπει στους καλούς δημόσιους υπαλλήλους να δουλέψουν, πριμοδοτεί
τους κακούς, δίνει επίδομα παραμονής σε όσους δεν βγαίνουν στη σύνταξη
ενώ έχουν συμπληρώσει τα όρια αλλά «συνεχίζουν» τη «δουλειά» τους στην
υπηρεσία, και που σπρώχνει τον ιδιωτικό τομέα στην ανεργία και στην
ανέχεια, και που έχει καταφέρει σε 3 χρόνια χρήσης της λίστας φαλτσιανί
(λαγκάρντ) να ελέγξει 30 ονόματα όλα και όλα ενώ καιγόμαστε για λαλάκια.
Ε, μη μας φταίνε πάντα οι άλλοι. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να είμαστε
εταίροι, από τη στιγμή που το επιδιώκουμε οφείλουμε να φροντίζουμε να
λύνουμε τα προβλήματά μας και να μη λέμε ιστορίες ότι το κάναμε με
ασάφεια για να το περάσουν αυτοί στα κοινοβούλιά τους. Εμείς είμαστε που
δεν τολμάμε να το φέρουμε στο κοινοβούλιό μας! Δική μας είναι η
ασάφεια. Για εμάς έμεινε ασαφές.
Πριν 2 χρόνια όλα φαίνονταν τόσο εύκολα:
«Για να
πούμε τα πράγματα με το όνομά τους οι μισοί (ευρωπαίοι ηγέτες) είναι
γκάνγκστερς, οι άλλοι μισοί, δηλαδή οι εκπρόσωποι των χωρών του
ευρωπαϊκού νότου, είναι φοβισμένοι και παραδομένοι» ανέφερε τότε ο
alexis the great απευθύνοντας κάλεσμα σε ένα «παλλαϊκό μέτωπο»
συμπαράστασης στο «όχι» της Κύπρου.
Και πέρσι το σεπτέμβριο στην
ξεσαλλονίκη είχαμε και «κοστολογημένο πρόγραμμα» που θα έκοβε το γόρδιο
δεσμό του μνημονίου με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Και πριν τις εκλογές τον
ρωτούσαν «Εάν βρεθεί λύση για το χρέος, όπως μείωση των επιτοκίων αλλά
και επέκταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων που έδωσε η Ευρώπη στην
Ελλάδα, δεν θα είναι μια ανάσα για τη χώρα;» Και απαντούσε
«Αυτό που λέτε δεν είναι λύση για το χρέος. Ούτε ανάσα. Λύση είναι το
κούρεμα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Και ταυτόχρονα ένα πρόγραμμα
παραγωγικής ανασυγκρότησης με ρήτρα ανάπτυξης και ρευστότητα στην
πραγματική οικονομία».
Όμως πριν λίγες ημέρες οι «γκάνγκστερς» και οι
«παραδομένοι» βούλιαξαν τις προσδοκίες της κυβέρνησης αλέξη, καμμένου
και φλαμπουράρη και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Πριν λίγα χρόνια οι
ψεκασμένοι είχαν φτιάξει γραφήματα που έπαιζαν τις «δηλώσεις» παπακ για
τιτανικό και Γαπ για διαφθορά σε συνάρτηση με την άνοδο των spreads,
οπότε αυτοί που τους κατηγορούσαν τότε υπερβάλλοντας εαυτούς τώρα το
έριξαν στη «διαφήμιση» για τη χώρα μας.
«Ο κύριος Γκουρία είναι από το
Μεξικό και εμείς μόνο με το Μεξικό μπορούμε να συγκριθούμε σε κάποια
μεγέθη και ποσοστά που αφορούν τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Η βοήθειά
του θα είναι χρήσιμη για να κάνουμε την Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή
χώρα» λέει ο αλέξης,
«Είμαι υπουργός Οικονομικών μιας χρεοκοπημένης
χώρας» και «δεν υπάρχει σχέδιο Β, ας γίνει Αρμαγεδδών» και «η τροικα μας
κάνει waterboarding» ο γιάνης και «θα το κάνουμε Κούγκι» ο καμμένος.
Τα
επιτόκια έχουν κολλήσει ψηλά στο 18% οπότε δεν υπάρχει λόγος για νέα
γραφήματα.
Θυμίζω ότι στις 31/3/2010 βγήκαμε στις αγορές για 1 δις ευρώ
και πήραμε 390 εκ. μόνο, και μετά πήγαμε καστελλόριζο.
Στην κύπρο δύο
χρόνια μετά το ηρωικό «όχι» και το πένθιμο «ναι» και τη δήλωση του
αλεξη «το παλεύουν και τα καταφέρνουν», η κύπρος έχει βρει τα βήματά της
και συνεχίζει, και εμείς ακόμη ψάχνουμε τον πάτο του πηγαδιού και πάλι
για ακόμη μια φορά για 5ο χρόνο. Η κύπρος και «διαβάζει» το μνημόνιο της
και προχωρά, οι «κουμπάροι» προχωρούν μπροστά με πείσμα και επιμονή,
και εμείς ξεκινήσαμε τα «βαπτίσια» της τρόικας και του μνημονίου και
περιμένουμε να λύσουμε τα θέματά μας με κουφέτα. Αλλά βέβαια είναι η
πρώτη φορά που η γενναία και δυναμική διαπραγματευση μετρά αποτελέσματα.
Τώρα έχουμε συμφωνία και δεν έχουμε νέα δάνεια.
Βέβαια θέλαμε κούρεμα
και νέα δανεικά και αγύριστα χωρίς πρόγραμμα, και επειδή οι ευρωπαίοι
μάς πήραν για γραφικούς και «ξετρελάθηκαν με τον ωραίο γιάνη» μας έδωσαν
ό,τι ζητήσαμε κυριολεκτικά: μνημόνιο… χωρίς λεφτά. Θα αρχίσει να
διδάσκεται σε όλες τις στρατιωτικές σχολές ως υπόδειγμα στρατηγικής και
διαπραγματεύσεων! Αλλά δεν θα μπορούμε να τους δώσουμε αριστεία λόγω
μπαλτά. Απόδειξη γιατί το πρόβλημα μας είναι να μη γίνουν ιδιωτικά
πανεπιστήμια. Γιατί θεωρούμε την εκπαίδευση ελεγχόμενο από την
κυβέρνησης πολτό για τη μάζα. Στην ίδια προεκλογική συνέντευξη στο
έθνος της κυριακής ο αλέξης απαντούσε στην ερώτηση «Τελικά θα σκίσετε τα
μνημόνια»; υποσχόμενος: «Και θα είναι μέρα μεσημέρι. Η διαφορά μας με
το σύστημα που καταρρέει είναι ότι εμείς δεν λέμε και μετά ξεχνάμε».
Σε ένα μήνα «σκληρού ροκ» διαπραγματεύσεων ο
πρωθυπουργός είδε ρέντσι, είδε ολάντ, είδε αναστασιάδη, είδε τους
«παραδομένους» για να τους ζητήσει συμμαχία, ώστε να βάλουν πλάτη και να
μιλήσουν αυτοί αντί για τον έλληνα πρωθυπουργό στη μέρκελ και χύσουμε
τίποτα αίματα, και είδε στις 12/2 την «γκάνγκστερ» μέρκελ για 10
δευτερόλεπτα ψιθυρίζοντας «Ι hope so…».
Εκεί ολοκληρώθηκε και ο τσαμπουκάς και η σκληρή διαπραγμάτευση. Αυτό
ήταν όλο και όλο.
Τόσα χρόνια βρίσιμο για προδότες και ραγιάδες για μια
συνάντηση 15 δευτερόλεπτων;
Ποιοι είναι οι ραγιάδες τώρα; Το ελληνικό
μεγαλείο και η επανάσταση που θα ξεκινούσε από την ελλάδα έσβησε σε 15
sec;
Nέο παγκόσμιο ρεκόρ kolotoubas. Αντί να κάτσει να διαπραγματευτεί ο
τσίπρας την επομένη της ορκωμοσίας του με την ίδια τη μέρκελ, άφησε τον
αλαζόνα τηλεμαϊντανό να τσαντίσει όλους τους υπόλοιπους υποικ και στο
τέλος αναγκάστηκε να της τηλεφωνήσει ταπεινωμένος και να της πει ότι
αποδεχόμαστε τη συμφωνία-μνημόνιο και πάμε παρακάτω;
Πού είναι οι ανάσες
αξιοπρέπειας μας;
Δεν εκλέχτηκε για να δει τη μέρκελ για 15 sec,
εκλέχτηκε για να κάτσει απέναντί της και να της πει για όση ώρα
χρειαστεί ό,τι είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό.
Όταν προεκλογικά τον
ρώτησαν «Μιλάτε για κούρεμα» του χρέους, αλλά γνωρίζετε ότι αυτό
απορρίπτεται από τη Γερμανία;» απάντησε: «Ιδιοκτησία της Γερμανίας είναι
η Ευρώπη και οι υπόλοιπη λαοί ενοικιαστές;» Όμως κατάπιε τη γλώσσα του.
Τώρα κατηγορούν τους πορτογάλλους και τους ισπανούς για οργανωμένο
σχέδιο εναντίον της ελλάδας! Και δεν έχουν τα rx: να φέρουν στη βουλή
προς ψήφιση τη συμφωνία και αντίστοιχα το ΚΚΕ τους τρολάρει με σχέδιο
νόμου για την κατάργηση του μνημονίου! Και τους τρολάρει ο ντάισελμπλουμ
σε συνέντευξή του στους FT: «Κάλεσα τον κ. Τσίπρα και είπα: Κοίτα, δεν
ξέρω τι συνέβη, αλλά μου στείλατε ένα εντελώς διαφορετικό έγγραφο». Και ο
Τσίπρας ήταν έκπληκτος. «Πώς είναι αυτό δυνατόν; το ελέγξαμε. Κάποιος
το έχει αλλάξει».
Και δεν βγαίνει να απαντήσει κανείς. Ένα ουάου έστω,
κάτι να πούμε και εμείς στον ντάισελμπλουμ.
Το μόνο που μας μένει είναι
κάποια στιγμή ο κος αρβανίτης ως διευθυντής του κόκκινο 105,5 να
επαναλάβει τη σοφή δήλωσή του επί σαμαρά: «Είναι πάρα πολύ ζόρικο για
μένα να λένε τον πρωθυπουργό της χώρας μου μ...α. Και το πρόβλημα δεν
είναι ότι τον λένε. Είναι ότι είναι μ...ας».
Σε ένα μήνα διακυβέρνησης ο «αιρετικός ασταθής
μαρξιστής» θεωρείται ήδη γραφικός τηλεστάρ, ένα απομεινάρι τηλεοπτικό
προϊόν που έχει χάσει το μέτρο στους εκρηκτικούς προβολείς, που δεν
μπορεί πια να αντέξει χωρίς άλλη δημοσιότητα, ένα junky της
δημοσιότητας. Μιλάει τόσο πολύ χωρίς να δημιουργεί και να παράγει κανένα
έργο, που όλες αυτές οι αρλούμπες που πετά θα χρησιμοποιηθούν εναντίον
του στο άμεσο μέλλον, την επομένη της απομάκρυνσής του από το υποικ, από
αυτούς που μέχρι και τώρα τον εξυμνούν. Μιλάει χωρίς να λέει τίποτα που
να αξίζει.
Πάντως, ας τον ενημερώσει κιόλας κάποιος ότι το 1,5 εκ.
ανέργων συμπολιτών μας θέλουν δουλειά, αξιοπρέπεια έχουν, πολύ
μεγαλύτερη από αυτήν που έχει εκείνος στην «extend and pretend» καριέρα
του.
Και ας θυμηθεί ότι ο σύριζα και αυτός προεκλογικά μάς υποσχέθηκαν
λεφτά και δουλειές. Δεν κάναμε εκλογές για την αμφισβητήσιμη
«αξιοπρέπεια» του πάκη και του γιάνη και του φλαμπουράρη.
Βλέπω το
debate παπάκ-βαρούφ το 24/3/2012 στο protagon όπου ο παπάκ αποδομούσε
σημείο προς σημείο τη ρητορική του γιάνη, και στο 7’:35 ο βαρουφ έλεγε
«εκπέμψατε αντιφατικά μηνύματα όταν από την μια μεριά εξακολουθήσατε να
λέτε θα εφαρμοστεί το προεκλογικό πρόγραμμα, το οποιο ξέρατε ότι ήταν
ανεφάρμοστο, και παράλληλα προσπαθούσατε να εξευμενίσετε τις αγορές.
Προφανώς οι αγορές δεν εξευμενίζονταν», σαν να έχει το κληρονομικό
χάρισμα και να κατηγορεί την πολιτική του 2 χρόνια μετά. Τον κατηγορεί
για αυτά που κάνει ο ίδιος τώρα. Το ποιο κουφό είναι στο 40΄ όταν ρωτά
να μάθει από τον παπάκ «πόσο ήταν τα τοκοχρεωλύσια το 2009», έχει γράψει
σελίδες και σελίδες και δεν ξέρει τα ποιο βασικά μεγέθη της χρεοκοπίας
του 2009!
Ας κάτσει να δει το debate
γιατί μάλλον θα έχει ξεχάσει τι έλεγε τότε. Ας κάτσει ο γιάνης έστω να
ανοίξει και το οικονομικό πρόγραμμα του πασόκ το 2004 που είχε συνγράψει
μαζί με τον αλέκο παπαδόπουλο, να θυμηθεί τι έγραφε τότε. Και ας
θυμηθεί τι υποστήριζε όταν ψήφιζε τον βενιζέλο στις εσωκομματικές
εκλογές του πασόκ το 2007. Και την επόμενη φορά που πολύ σωστά θα πει
«Mια επίσκεψη στα βόρεια προάστια των Αθηνών ή στη Μύκονο θα σας πείσει
ότι υπάρχει πολύς πλούτος στην Ελλάδα ο οποίος δεν φορολογείται» ας
τσεκάρει και τον πλούτο του ίδιου και των συντρόφων του και τις βίλες
τους στην αίγινα. Και ξαφνικά από τα 76 δις ληξιπρόθεσμα χρέη η κα
βαλαβάνη μάς ενημέρωσε ότι μπορούν να εισπραχθούν μόλις τα 9 δις. Αν μη
τι άλλο τα 20,6 εκ. της πειραΪκής πατρικής φόρους τα είχαμε ξεγράψει.
Πώς το λέγαμε παλαιά στις συνελεύσεις μας για πτωχευμένες επιχειρήσεις
με πλούσιους ιδιοκτήτες; Ας ρίξω μια βουτιά στην πισίνα στην αίγινα το
weekend και ίσως το θυμηθώ. Αλλά αυτό είναι φτηνός λαϊκισμός έτσι;
Πριν 2 εβδομάδες το 80% των ελλήνων ήταν μπροστάρηδες στις «ανάσες αξιοπρέπειας» στις πλατείες και στους καναπέδες και σηκώναν ψηλά τη γροθιά του αγώνα και της ρήξης, και την επομένη το πρωί πηγαίναν στις τράπεζες και σηκώναν το παραδάκι, κοντά 20 δις σηκώσαμε, και το βράδυ ξανά οι ίδιοι πάλι στις ανάσες αναξιοπρέπειας.
Πριν 2 εβδομάδες το 80% των ελλήνων ήταν μπροστάρηδες στις «ανάσες αξιοπρέπειας» στις πλατείες και στους καναπέδες και σηκώναν ψηλά τη γροθιά του αγώνα και της ρήξης, και την επομένη το πρωί πηγαίναν στις τράπεζες και σηκώναν το παραδάκι, κοντά 20 δις σηκώσαμε, και το βράδυ ξανά οι ίδιοι πάλι στις ανάσες αναξιοπρέπειας.
Στις πλατείες οι
έλληνες παλεύαμε για το όνομα των σκοπίων πριν 23χρόνια, και τώρα για το
όνομα του μνημονίου και της τρόικας.
Καλά, η αναπληρώτρια υποικ κα
βαλαβάνη τα έχει στο εξωτερικό, οπότε και αμέριμνη μας έταζε 100 δόσεις
και δώρο το 50% του φόρου και να κάνουμε το πατριωτικό μας καθήκον
(έχουμε δεν έχουμε) να πληρώσουμε τα ένφια που πριν 40 ημέρες μας έλεγαν
να μην πληρώνουμε. Κάπου εκεί σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε γερμανία να
πει ένα νιάου, και η μέρκελ τον ρώτησε αν έχουμε τίποτα οικονομίες στην
άκρη; Αλλά σε θετικό κλίμα!
Και ο αλέξης ρώτησε να μάθει. Μετά υπογράψαμε τη «συμφωνία» και
μπήκαμε στη μεταμνημονιακή εποχή που βέβαια είναι η ίδια με προηγουμένως
μόνο που τα συριζόπουλα φαίνονται και καλά να ωρίμασαν και να το
παίζουν φιλελέδες με αριστερή καρδιά, αλλά και χωρίς λαλάκια. Το πρώτη
φορά αριστερά έγινε, πρώτη φορά μόνο με τα δικά μας λεφτά. Για να δούμε
τι θα πετύχουμε.
Ο ινκλέσιας επικεφαλής του ισπανικού κόμματος «μπορούμε» φοβάται πια ότι
δεν «μπορούμε», ότι ο αλέξης και ο γραφικός έλληνας υπουργός
οικονομικών θα του κλείσουν το δρόμο για την πρωτιά στις ισπανικές
εκλογές. Πριν λίγες ημέρες σε μια συγκέντρωσή τους στη μαδρίτη είχε
κάνει τον ήχο του ρολογιού ως απειλή στον αδέξιο δεξιό ραχόι για τις
εκλογές, τώρα αυτό το τικ τακ χτυπά και για εκείνον με ένα ανακλαστικό
ήχο από την ελλάδα και την πρώτη φορά αριστερά (;). Ο φόβος του είναι
ότι αν τα κάνει μαντάρα ο αλέξης μετά και την άτσαλη υπογραφή του
«μνημονίου» τα ψηφαλάκια που μάζευε με γεωμετρική πρόοδο πριν θα
αναζητήσουν άλλο κόμμα στις ισπανικές κάλπες. Ο μόνος δρόμος για να
σταθεί στα πόδια της η κυβέρνηση τσίπρα είναι ένας σαρωτικός
ανασχηματισμός και μια αναθεώρηση των συνεργασιών της με άλλους
κομματικούς σχηματισμούς.
Όταν το 2010 μπήκαμε στο μνημόνιο ένα τμήμα της
ελληνικής κοινωνίας έβλεπε σαν επιλογή την επιστροφή στη δραχμή. Με τη
φράση «ο λαπαβίτσας έχει χτίσει ολόκληρη καριέρα πάνω στην επιστροφή στη
δραχμή», ο Γιάνης κάρφωσε το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κώστα λαπαβίτσα
προχθές (φυσικά ο γιάνης έκανε καριέρα από το 2000 προφητεύοντας το
τέλος της ευρωζώνης!). Γιατί πολλοί σαν τον λαπαβίτσα θεωρούσαν ότι θα
διαγράφαμε το χρέος, θα γυρνάγαμε στην περήφανη δραχμή, θα βαράγαμε
αναγκαστικά μια υποτίμηση 30-40% και θα πλημμυρίζαμε στο συνάλλαγμα από
τον τουρισμό και τις εξαγωγές που θα εκτινάσσονταν σε τρελά μεγέθη.
Γιατί θα γίνονταν όλα αυτά; γιατί έτσι!!! Χωρίς καμία βάση, χωρίς καμία
μελέτη, μια ακόμη αρλούμπα στον αέρα.
Εδώ η σημερινή κυβέρνηση
υποτίθεται εκλέχτηκε με κοστολογημένο πρόγραμμα και σε ένα μήνα
«διαπραγματεύσεων» ο έλληνας υποικ δεν ήταν σε θέση να δώσει ούτε έναν
αριθμό. Από την τσιπροκωλοτούμπα και μετά, όμως, ξαναβρήκαν χώρο οι
φωνές της περήφανης δραχμής, δεν πληρώνουμε, πάμε δραχμή και υποτίμηση
και μετά χαμός από εξαγωγές και τουρίστες. Πρώτη φορά ακούω πολίτες να
θεωρούν ότι η υποτίμηση είναι λύση για τα προβλήματά τους αλλά πάω πάσο.
Το 2010 το ευρώ είχε 1,49 σε σχέση με το δολάριο. Το 2015 η ισοτιμία
για το ευρώ σε σχέση με το δολάριο είναι στο 1,11. Αυτό σημαίνει σχεδόν
30% υποτίμηση. Άρα θα πρέπει να έχουμε τρελαθεί στις εξαγωγές. Σύμφωνα
με την τράπεζα της ελλάδας
οι εξαγωγές το 2009 ήταν 15,3 δις και οι εισαγωγές 45,3 δις ευρώ, και
το 2014 θα κλείσουν αντίστοιχα στα 23,6 δις ευρώ και στα 44,4 δις ευρώ.
Το 48% των εξαγωγών πραγματοποιήθηκε στις χώρες της ΕΕ. Το boom των
εξαγωγών έγινε το 2010-11 που πετάχτηκαν στα 20,2 δις. Και μετά κόλλησαν
εκεί. Οι εξαγωγές έχουν φτάσει μόλις το 15% του ΑΕΠ της χώρας, όταν ο
μέσος όρος στην ΕΕ είναι το 35%. Στην υποτίμηση του ευρώ υπολόγισε και
την εσωτερική υποτίμηση περίπου 30% ως προς την ανταγωνιστικότητα του
κόστους εργασίας και φτάνει αντίστοιχα στην υποτίμηση της δραχμής. Και
υπολόγισε επιπλέον ότι θα χάσεις το 48% των εξαγωγών σου, αυτές προς την
εε, γιατί μη φαντάζεσε ότι θα τους φεσώσεις και θα εξακολουθούν να
αγοράζουν από εσένα. Για παράδειγμα «δραχμή» έχει η βουλγαρία τόσα
χρόνια και τόσα χρόνια κολλημένη στη φτώχεια είναι, και μάλλον
παράδειγμα προς αποφυγήν για τους έλληνες εργαζόμενους που λέμε συνέχεια
για «μισθούς βουλγαρίας».
Πάμε για άλλα. Δεν είναι ανάγκη να
δοκιμάσουμε και τη δραχμή για να το καταλάβουμε. Μας αρκεί η πολυτέλεια
του να κάνεις υποικ άσχετους σαν τον βαρουφάκη και τον τσακαλώτο. Ούτε η
βουλγαρία θέλει να μείνει στη «δραχμή», στο ευρώ θέλει να έρθει. Η
δραχμή ίσως και υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να ήταν καλή επιλογή για
τον κρατικό μηχανισμό (και μόνο) σε μια χώρα σαν την ελλάδα, όμως δεν
είναι καθόλου καλή επιλογή για τους πολίτες αυτής της χώρας, ούτε καν
για τους κρατικοδίαιτους.
Ο πρώτη φορά νονός στην ξεσαλλονίκη πριν λίγους μήνες
ανακοίνωνε το ομώνυμο πρόγραμμα «ζητάμε άμεση προσφυγή στη λαϊκή
ετυμηγορία και ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης με στόχο: τη διαγραφή του
μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει
βιώσιμο. Έγινε για τη γερμανία το 1953. Να γίνει και για την ελλάδα το
2014. «Ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του υπόλοιπου, έτσι ώστε να
εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του
προϋπολογισμού. Περίοδο χάριτος, δηλαδή «moratorium», στην εξυπηρέτησή
του, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη. Εξαίρεση του
προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του συμφώνου
σταθερότητας και σνάπτυξης. Συμφωνία για «ευρωπαϊκό new deal», με
δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση από την ευρωπαϊκή
τράπεζα επενδύσεων. Ποσοστική χαλάρωση από την ευρωπαϊκή κεντρική
τράπεζα, με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων. Τέλος, δηλώνουμε για
ακόμα μία φορά ότι το θέμα του κατοχικού δανείου είναι για μας ανοιχτό.
Καθαρές κουβέντες. Το γνωρίζουν πλέον οι εταίροι μας. Θα γίνει επίσημη
ελληνική θέση από τη πρώτη μέρα που θα βρεθούμε στο τιμόνι της χώρας».
Κάπου, κάπως, κάποτε. Διηγώντας τα να κλαις.
Ε, λοιπόν, ισχύει ό,τι γράφαμε οι περισσοτεροι και πριν τις εκλογές:
Αν δεν μπορείς να βγάλεις 10 ευρώ
μόνος σου είσαι τόσο λίγος και, μην το ψάχνεις, αποχώρησε αξιοπρεπώς. Το
τικ τακ χτυπάει για εσένα πια. Η ωρολογιακή βόμβα στη διακυβέρνηση. Και
δυστυχώς και για εμάς. Η ωρολογιακή βόμβα στα ΑΤΜ.
Και το 2010 ο
θόρυβος του τικ τακ λόγω των φωνών του σαμαρά και του τσίπρα μπορεί να
μην ακουγόταν τόσο δυνατά, αλλά αφού τα καταφέραμε τότε και γλιτώσαμε
και τυπικά το πιστωτικό γεγονός και τη χρεοκοπία μπορούμε να τα
καταφέρουμε και τώρα.
Το πρώτο που έχουμε να κάνουμε μετά είναι ένα τηλέφωνο
στην κα κωσταντινίδου από την κρήτη, όταν στην προεκλογική του ομιλία
εκεί φώναξε στον αλέξη ότι «κλέφτες τα φάγανε, από τους φτωχούς τα
πήρανε, οι κλέφτες τα φάγανε και τα τρώνε μέχρι τώρα και εδώ μέσα γεμάτο
είναι. Έναν έναν τους ξέρω» και εκείνος αντί να τα σπάσει όλα και να
της ζητήσει να τους καταδείξει, κατάπιε τον παυλόπουλο και είπε μετά
σαστισμένος «θα σε χρειαστούμε να κυβερνήσουμε μαζί να μας τους
υποδείξεις». Ήρθε η ώρα να κυβερνήσει και η κα κωσταντινίδου, αντί για
τον βαρουφάκη, τον στρατούλη, τον καμμένο, τη βαλαβάνη και λοιπούς
επαγγελματίες αριστερούς διαδρομιστές της εξουσίας.
Αντί για επίδομα
καφέ 33 εκ. ευρώ στους υπαλλήλους της δεη και αντί για διορισμούς
ξαδέλφου τσίπρα στο υπεξ, το μόνο που πρέπει να κάνουν αν δεν θέλουν να
χρησιμοποιήσουν το ελικοδρόμιο στου μαξίμου, είναι να βάλουν τα μυαλά
μέσα στα κεφάλια τους, να κόψουν τις παρλαπίπες για ραγιάδες και
γερμανοτσολιάδες, να διώξουν τους γραφικούς και άσχετους και να σηκώσουν
τα μανίκια μαζί με εμάς τους πολίτες και να πλακωθούμε στη δουλειά.
Ας
κάνουμε συμβιβασμούς με τους εκπροσώπους των θεσμών και με την κοινωνία
των πολιτών, και όχι συμβιβασμούς με τις συντεχνίες και τον φωτόπουλο,
τον μπαλασόπουλο, τον καλφαγιάννη.
Ας μάθουμε στους δημοσιογράφους ποιες
είναι ειδήσεις, το ότι ο γιάνης δεν φοράει γραβάτα δεν είναι είδηση,
ότι ο γιάνης συνομιλεί με τον κοστέλο, μαζούχ και γκογιάλ των θεσμών
(τρόικα) είναι είδηση.
Αυτό που προέχει είναι να φτιάξουμε δουλειές για
τους 1,5 εκ. άνεργους και να μαζέψουμε χρήματα που σπαταλούνται σε
επιτροπές και στρατιές άσχετων και «ξαδελφών» διεθνολόγων και να τα
σπρώξουμε στην αληθινή οικονομία. Εδώ και 5 χρόνια τη χρεοκοπία του
κράτους οι πολιτικοί σαμαροβενιζέλοι και τσιπροκαμμένοι την έχουν
μεταφέρει στον ιδιωτικό τομέα.
Σε λίγο ο γονατισμένος ιδιωτικός τομέας
θα κρεμάσει, θα χρεοκοπήσει και θα γκρεμιστεί, παρασύροντας και το
σπάταλο τεράστιο κράτος και μαζί και τις βαθμίδες των εργαζομένων στο
δημόσιο που εργάζονται σκληρά, σε πείσμα των βολεμένων χρυσοκάνθαρων
συναδέλφων τους. Αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με μια φιλική κυβέρνηση σε
αυτούς, όπως η σημερινή, δεν καθαρίσουν τις βδέλες από τους δημόσιους
οργανισμούς η χώρα θα χρεοκοπήσει και τυπικά, ηρωικά και πένθιμα.
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΙ,
ΕΛΛΑΔΑ,
ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ,
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ,
ΠΟΛΙΤΙΚΗ,
ΣΑΜΠΟΤΕΡ,
ΣΥΡΙΖΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου