ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Ο Πούτιν μπορεί να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο

Editorial των The New York Times

Οι απώλειες ανθρώπινων ζωών αυξάνονται. Οι κυρώσεις των Αμερικάνων απέναντι στη Ρωσία κλιμακώνονται. Ενα στρατιωτικό αεροπλάνο καταρρίπτεται.

Και τώρα η αποκρουστική τραγωδία με το αεροσκάφος των Μαλαισιανών Αερογραμμών και τους 298 νεκρούς από έναν πύραυλο εδάφους - αέρος.

Η ουκρανική σύγκρουση έχει διαρκέσει πάρα πολύ και έχει γίνει εξαιρετικά επικίνδυνη.
Υπάρχει ένας άνθρωπος που μπορεί να σταματήσει αυτή την πορεία των πραγμάτων – ο Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Για να το πετύχει, αρκεί να διατάξει τους υποστηριζόμενους από τη Ρωσία αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας να τερματίσουν την εξέγερση, διακόπτοντας ταυτόχρονα την τροφοδοσία τους με χρήματα και όπλα.
 

Ο κ. Πούτιν, παρά τα λεγόμενά του, έχει καταφέρει μόνο να τροφοδοτεί τις φλόγες, αφού έχει αποτύχει να σφραγίσει τις προσβάσεις των αυτονομιστών σε χρήμα και όπλα, να υποστηρίξει μια εκεχειρία κι έχει αποφύγει κάθε σοβαρή διαπραγμάτευση με διεθνή μεσολάβηση.
 

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ήταν απολύτως δικαιολογημένος τις προάλλες, όταν ανακοίνωσε νέες, αυστηρότερες κυρώσεις των Ηνωμένων Πολιτειών σε βάρος της Ρωσίας. Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Eνωση επέβαλε λιγότερο σκληρές κυρώσεις.
Μπορεί να χρειαστεί κάποιος χρόνος για να διαπιστωθεί ποιος πραγματικά ευθύνεται για την κατάρριψη της πτήσης ΜΗ17 των Μαλαισιανών Αερογραμμών πάνω από την Ανατολική Ουκρανία. Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι το αεροπλάνο «χτυπήθηκε στον ουρανό», ενώ άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι εκτιμούν πως επλήγη από ρωσικής κατασκευής πύραυλο. Από την πλευρά τους, οι φιλορώσοι αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας αρνήθηκαν ότι φέρουν την παραμικρή ευθύνη.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για τη χειρότερη καταστροφή σε μια ολοένα και περισσότερο αιματηρή και ωμή σύγκρουση, η οποία θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει τερματισθεί καιρό τώρα. 

Αν στόχος του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν να υπογραμμίσει με εμφαντικό τρόπο τα ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή, αυτό το έχει ήδη πετύχει εδώ και κάμποσες εβδομάδες. Η μοναδική, κυνική επιδίωξή του σε αυτή τη φάση φαίνεται να εξαντλείται στο να πληγώσει και να τιμωρήσει την Ουκρανία. 

Ο ίδιος και οι υποστηρικτές του δείχνουν ανίκανοι να συνειδητοποιήσουν πως το μοντέλο διακυβέρνησής τους, με την ευνοιοκρατία, τη διαφθορά και την τρομοκρατία του, δεν είναι αυτό που επιθυμούν πολλοί λαοί της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Προτιμούν να μη δέχονται το γεγονός ότι δεν σφυρηλάτησε η CIA την προτίμηση πολλών Ουκρανών στο δυτικό μοντέλο. Προτιμούν να υποστηρίζουν πως η Ρωσία είναι θύμα των σχεδίων των ΗΠΑ.
 

Οι νέες κυρώσεις της Ουάσιγκτον μάλλον δεν θα αλλάξουν τη νοοτροπία του κ. Πούτιν. Θα του καταστήσουν, ωστόσο, σαφές ότι η Δύση δεν θα κάνει πίσω.

Κι αν όλα αυτά αποτύχουν, πώς είναι δυνατόν να μην τον εντυπωσιάζουν τα αθώα θύματα του μαλαισιανού αεροσκάφους, ώστε να αντιληφθεί πως αυτός ο άχρηστος ανταγωνισμός πρέπει να τελειώνει εδώ;