ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ
Με βάση τη στατιστική και το εθνικό προσδόκιμο ζωής ο Θανάσης έπρεπε
να φύγει από τη ζωή κάπου στο 2073. Όμως η ιστορία του σε κάνει να
πιστεύεις περισσότερο στη μοίρα και λιγότερο στη λογική.
Δεν μάθαμε ποτέ
πόσα χρήματα είχε στις τσέπες του. Αν είχε να πληρώσει το εισιτήριο
του, τότε ναι, μπορείς να απαξιώσεις την απόφασή του να μην το αγοράσει.
Αν δεν είχε ούτε σεντ, τότε το βλέπεις αλλιώς. Όμως ο Θανάσης είναι
νεκρός και οι προθέσεις ή το κίνητρό του είναι κάτω από το χώμα που τον
σκεπάζει.
Εν τέλει το θέμα μας δεν είναι τώρα η πρόθεση του Θανάση. Είναι ο
τύπος που έκανε τον έλεγχο. Δεν ξέρω το όνομά του, δεν με ενδιαφέρει η
ιστορία του. Μόνιμος υπάλληλος στα λεωφορεία και δουλεύει ελεγκτής
εθελοντικά. Με ποσοστό. Εισπράττει το 50% από τα πρόστιμα. Κάτι σαν
κυνηγός παρανόμων στην Άγρια Δύση. Αν ο Θανάσης ήταν υπόχρεος κανονικού
εισιτηρίου, το πρόστιμο θα έφτανε τα 72 ευρώ. Κατά συνέπεια, ένα
εξασφαλισμένο πρόστιμο δίνει στον ελεγκτή 36 ευρώ.
Παίζεις ξύλο για 36
ευρώ;
Στις μέρες μας παίζεις και για λιγότερα, βγάζεις νύχια και
μεγαλώνεις τα δόντια σου για να αρπάξεις τον άλλον από τον λαιμό.
Βέβαια αν
καταργηθεί, θα πάρει μαζί του και το κίνητρο του ελεγκτή. Για ποιο λόγο
να χαλάει την καρδιά και τη διάθεσή του;
Είναι ερωτήματα που οι
προηγμένες κοινωνίες τα απαντούν προτάσσοντας την ευσυνειδησία και τον
επαγγελματισμό των λειτουργών. Εδώ δεν μπορεί να συμβεί αυτό. Και έτσι
ακούς τώρα φωνές που ζητούν να χαλαρώσει το πλαίσιο και να αλλάξει ο
νόμος. Θα ήταν σωστό αν επρόκειτο για τις μετακινήσεις των ανέργων.
Όμως σε γενικές γραμμές είναι λάθος. Δεν μπορούμε να έχουμε
ελαστικούς νόμους με κατανόηση. Οι νόμοι δεν έχουν συναισθήματα, δεν
ελίσσονται. Αυτά είναι ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Φαίνεται, όμως, ότι δεν
έχουμε και αρκετούς ανθρώπους που τα διαθέτουν. Τους χάνουμε, μέρα με
τη μέρα. Σε πολλές περιπτώσεις δεν τους είχαμε ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου