RADAR: Ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ: ΤΟΥΡΚΙΑ , ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ και ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΑΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Tτα τραπέζια της ρουλέτας και του Black Jack νίκησαν το "Δεν Ξεχνώ" - Ελληνοκύπριοι τζογαδόροι-τενεκέδες οι καλύτεροι "αιμοδότες" του ψευδοκράτους!!! - Καλά κάνουν και μας μ@μ@νε χωρίς σάλιο όπου μας βρουν οι πασάδες...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΝΑ ΦΡΙΞΕΤΕ

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της JCC Payments, της μεγαλύτερης εταιρείας παροχής υπηρεσιών διαχείρισης συναλλαγών με κάρτες στο νησί, οι Ελληνοκύπριοι ξόδεψαν 5,4 εκατ. ευρώ στα Κατεχόμενα και στην Τουρκία με πιστωτικές κάρτες κατά το πρώτο επτάμηνο του έτους. Το μεγαλύτερο ποσοστό δαπανήθηκε για ξενοδοχεία (1,6 εκατ.), αερογραμμές (1,6 εκατ.), άλλα είδη λιανεμπορίου (560 χιλ.) και διασκέδαση (510 χιλ.). Μόνο τον Ιούλιο οι Ελληνοκύπριοι ξόδεψαν περίπου μισό εκατ. ευρώ στα Κατεχόμενα κι άλλο μισό εκατ. στην Τουρκία.

Τα στοιχεία αυτά δε φαίνεται να εκπλήσσουν και πολλούς. Είναι, άλλωστε, κοινό μυστικό στο νησί.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών διασχίζουν τα λίγα μέτρα της Νεκρής Ζώνης στο οδόφραγμα της οδού Λήδρας, δείχνουν ταυτότητα, συμπληρώνουν το ειδικό έντυπο για την απονομή προσωρινής βίζας, υπογραφή, σφραγίδα και περνάνε στο κατεχόμενο μέρος της πόλης.

Τα καζίνο στα Κατεχόμενα κάνουν χρυσές δουλειές. Βusiness as usual. Χρόνια τώρα, από το 2003 που άνοιξαν και πάλι τα οδοφράγματα (στην οδό Λήδρας άνοιξε τον Απρίλιο του 2008) και κατέστη δυνατή η πρόσβαση στην απέναντι πλευρά, ολοένα και περισσότεροι Ελληνοκύπριοι δε διστάζουν να αναζητήσουν εκεί τζογαδόρικες διασκεδάσεις. Στην ελεύθερη Κύπρο δεν υπάρχει καζίνο. Ακόμα. Μόλις πριν από έναν μήνα ανακοινώθηκε πως το υπουργικό συμβούλιο έλαβε τελικά την απόφαση για την αδειοδότηση του πρώτου καζίνο τύπου resort. Όμως, η κατασκευή του θα ολοκληρωθεί σε μερικά χρόνια από τώρα. Μέχρι τότε, το κενό αυτό θα το καλύπτουν παράνομες λέσχες μέσα σε καφενεία, μπιλιαρδάδικα, μπαράκια και φιλικά σπίτια – ή τα καζίνο στα Κατεχόμενα. Πρόσφατα οι αστυνομικές αρχές άρχισαν εντατικούς ελέγχους κι ανακάλυψαν δεκάδες παράνομες λέσχες τζόγου όπου διακινούνταν τεράστια ποσά κάτω από τη μύτη του Κράτους – που μάλλον έκανε πως δε μύριζε αυτό που βρωμούσε εδώ και χρόνια.

Δεν είναι, επίσης, καθόλου σπάνιο το φαινόμενο πολλοί Ελληνοκύπριοι να περνούν στα Κατεχόμενα τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Οι παραλίες στο βόρειο μέρος και στην κατεχόμενη Αμμόχωστο θεωρούνται τα σμαράγδια του νησιού και πολλοί δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να απολαύσουν τον ήλιο και το μπλε της Μεσογείου υπό τη σκιά της τουρκοκυπριακής και της τουρκικής σημαίας. Δεν είναι τυχαίο πως όταν έγινε η εισβολή το ’74, περίπου το 80% των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων του νησιού βρισκόταν σε αυτά τα μέρη. Η επιλογή αυτή δεν επιβάλλεται λόγω ενδεχόμενου νόστου για τις χαμένες εστίες. Η τσέπη μιλάει τις περισσότερες φορές. Οι τιμές είναι αρκετά χαμηλότερες σε σύγκριση με την υπόλοιπη Κύπρο και ιδίως σε εποχές οικονομικής κρίσης οι όποιοι ηθικοί ενδοιασμοί υποχωρούν ενώπιον των οικονομικών δυσχερειών.

Επιπλέον, πολλοί Ελληνοκύπριοι προτιμούν να ταξιδεύουν με αφετηρία και τέρμα το παράνομο αεροδρόμιο Ercan στην περιοχή της Τύμπου στα ανατολικά της Λευκωσίας, όπου εκτελούν δρομολόγια οι Τουρκικές Αερογραμμές κι άλλες τουρκικές αεροπορικές εταιρείες όπως η Pegasus, η AnadoluJet, η SunExpress κ.ά., που συνδέουν την αυτοαποκαλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου (ΤΔΒΚ)» με τις σημαντικότερες πόλεις της Τουρκίας (Κων/λη, Σμύρνη, Άγκυρα, Άδανα, Αττάλεια) κι από εκεί με τον υπόλοιπο κόσμο. Το πάρκινγκ στο αεροδρόμιο της Τύμπου είναι γεμάτο αυτοκίνητα με ελληνοκυπριακές πινακίδες. Το κόστος είναι σαφώς χαμηλότερο σε σύγκριση με πτήσεις από τα διεθνή αεροδρόμια της Λάρνακας και της Πάφου.

Κι όμως, ενώ θα περίμενε κανείς σε περίοδο που σοβεί μια τόσο βαθιά οικονομική κρίση στο νησί τα ποσά αυτά να βαίνουν μειούμενα, μια σύγκριση με τα αντίστοιχα περσινά οικονομικά μεγέθη προκαλεί έκπληξη. Κατά το διάστημα δέκα μηνών, από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 2012, ξοδεύτηκαν 4 εκατ. ευρώ από Ελληνοκύπριους μέσω πιστωτικών καρτών στα Κατεχόμενα και την Τουρκία, ποσό μικρότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2011, αλλά και του 2013.

Υπάρχει, όμως, κι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Τουρκοκύπριοι ξοδεύουν περίπου τα διπλάσια στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου! 10,5 εκατ. ευρώ κατά το αντίστοιχο διάστημα των πρώτων επτά μηνών του 2013. Οι Τουρκοκύπριοι δαπανούν 2,2 εκατ. ευρώ στα super-markets (υπεραγορές), 1,8 εκατ. ευρώ για είδη ένδυσης, 1,6 εκατ. ευρώ για άλλα είδη λιανεμπορίου και 1,5 εκατ. ευρώ σε οικιακές συσκευές, ενώ μικρότερα ποσά δαπανώνται για αεροπορικά ταξίδια και διασκέδαση. Τον Ιούλιο το ποσό αυτό ανήλθε στα 1,6 εκατ. ευρώ. Ευκατάστατοι Τουρκοκύπριοι προτιμούν να ψωνίζουν εμπορεύματα από τα καταστήματα της Κύπρου, που είναι σαφώς υψηλότερης ποιότητας από εκείνα στα Κατεχόμενα, όπου το παραεμπόριο ανθεί.

Η κατάσταση αυτή είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας των ανθρώπων που μοιράζονται τον τόπο τούτο και μάλλον δεν τους προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση, όπως αφελώς θα περίμενε κάποιος τρίτος. Πολλά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν.

Είναι ηθικά συγχωρητέο για έναν Ελληνοκύπριο να ενισχύει οικονομικά, και μάλιστα για λόγους ιδιοτελούς διασκέδασης, αυτό που ο ίδιος και όλη η διεθνής κοινότητα αποκαλεί «ψευδοκράτος»;

Το «Δεν Ξεχνώ» μήπως έχει απολέσει πλέον τη σημασία του, τουλάχιστον σε σύγκριση με το περιεχόμενο που του προσδιδόταν παλαιότερα;

Ποια εντύπωση προκαλείται στους αλλοδαπούς που επισκέπτονται το νησί, γνωρίζουν την ιστορία του τόπου και παρατηρούν αυτή τη συμπεριφορά ορισμένων Ελληνοκυπρίων;

Είναι πιθανό στα τραπέζια της ρουλέτας και του Black Jack να βρεθούν οι απαντήσεις;

Μάλλον απίθανο. Άλλωστε, το χρήμα δεν έχει πατρίδα.