Αντίθετες
ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Ενεργειακές καραμπόλες ΗΠΑ-Ρωσίας-Γερμανίας και στη μέση η Ελλάδα
Στη δίνη ισχυρών ανταγωνισμών, με
επίκεντρο την ενέργεια και με πρωταγωνιστές τη Γερμανία και τις Ηνωμένες
Πολιτείες, βρίσκεται η χώρα μας. Οι προτεραιότητες και οι επιλογές τής
κάθε πλευράς στον τομέα της ενέργειας προσφέρονται για τη δημιουργία
ενός κλίματος υπόγειας αντιπαράθεσης, με τη Ρωσία να αποτελεί την «πέτρα
του σκανδάλου».
Και την -αποδυναμωμένη εξαιτίας των Μνημονίων- Ελλάδα να
εμφανίζεται, λόγω της γεωστρατηγικής θέσης της αλλά και της προοπτικής
αξιοποίησης των πιθανολογούμενων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού
αερίου στον ελλαδικό χώρο, ως πρόσφορο έδαφος για την εξυπηρέτηση ιδίων
επιχειρηματικών συμφερόντων.
Νέες ισορροπίες
Η Γερμανία έπαψε από το 2007 να θεωρείται ο πιο σημαντικός
εμπορικός εταίρος της Μόσχας, ενώ τη θέση της πήρε η Κίνα. Την ίδια
περίοδο (στην ουσία με την αποχώρηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ και την
έλευση της Ανγκελα Μέρκελ) έπαψε το Βερολίνο να αποτελεί και τον πιο
βασικό στρατηγικό εταίρο της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, δίχως όμως
αυτό να σημαίνει πως δεν υφίστανται πλέον οι διμερείς στενές οικονομικές
σχέσεις.
Σε κάθε περίπτωση η ενεργειακή συνεργασία των δύο πλευρών είναι
πολύπλευρη, τρανή απόδειξη τούτου αποτελεί και ο αγωγός Nord Stream, ο
οποίος τροφοδοτεί με ρωσικό φυσικό αέριο τη Γερμανία. Δύο γερμανικές
εταιρείες (ΕΟΝ Ruhrgas και Wintershall) και η ρωσική Gazprom
διαχειρίζονται το κοίτασμα φυσικού αερίου στη δυτική Σιβηρία, την πηγή
τροφοδοσίας του εν λόγω αγωγού, ενώ μέσω του γερμανικού δικτύου αγωγών
το ρωσικό φυσικό αέριο καταλήγει στις αγορές του Βελγίου, της Δανίας,
της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Βρετανίας.
Αλληλεξάρτηση
Η Ρωσία, πάντως, καλύπτει περίπου το 40% των αναγκών σε φυσικό
αέριο και το 30% σε πετρέλαιο της Γερμανίας, ενώ η πρόσφατη επιλογή της
Ανγκελα Μέρκελ, να περιορίσει το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στην
ηλεκτροπαραγωγή, αναμένεται, σύμφωνα με εκτιμήσεις, να αυξήσει την
ενεργειακή εξάρτηση του Βερολίνου από τη Μόσχα. Για σχέση «win-win»
Ρωσίας-Γερμανίας κάνουν λόγο ωστόσο ειδικοί αναλυτές, καθώς η μία πλευρά
διαθέτει την κινητήριο δύναμη (υδρογονανάθρακες), ενώ η άλλη την
τεχνογνωσία.
Η Γερμανία στρέφεται παράλληλα και στις Ανανεώσιμες Πηγές
Ενέργειας, προχωρώντας σε επενδύσεις, στο πλαίσιο αυτό, στο εξωτερικό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συνεργασία γερμανικών επιχειρήσεων
με αντίστοιχες τουρκικές, ενώ το ζήτημα της «σύμπραξης»
Γερμανίας-Τουρκίας σε αυτόν τον τομέα έχει κατ' επανάληψιν θέσει η
Γερμανίδα καγκελάριος.
Η Ανγκελα Μέρκελ έχει κάνει πολύ συχνά λόγο για τις «τεράστιες
δυνατότητες» που προσφέρει η Τουρκία για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, ιδίως της
ηλιακής ενέργειας, την ώρα που η Γερμανία θεωρείται πρωτοπόρος σε αυτό
τον τομέα.
Αντίθετες
Οι ΗΠΑ ουδέποτε έκρυψαν την κάθετη αντίθεσή τους στην προοπτική
συνεργασίας ή εισόδου της Ρωσίας στην ελληνική ενεργειακή αγορά.
Αντιθέτως, δεν απέκρυψαν το ενδιαφέρον τους για τις εξελίξεις αναφορικά
με την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ανατολικής Μεσογείου.
Ετικέτες
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ,
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ,
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,
ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου