«Ξέρεις ποιος είμαι ’γω, ρε;»

Γραφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Υπήρξε ένας από τους πληθωρικότερους (και τους θορυβωδέστερους...) καρατερίστες του πασοκικού θιάσου, με έμφυτο κωμικό ταλέντο, που -δυστυχώς για την Τέχνη της Θάλειας- το αξιοποίησε μόνον εκουσίως. Σήμερα, στα εβδομήντα ένα του χρόνια, λησμονημένος πια από τη νέα γενιά, ο Κίμων Κουλούρης περιλαμβάνεται μεταξύ των συνταξιούχων βουλευτών που διεκδικούν τα περιβόητα αναδρομικά.

Ισως η κακή έκβαση της εν λόγω διεκδίκησης να είχε σχέση με την επίσκεψη που ο Κίμων, με διάθεση κάπως εριστική, έκανε χθες το μεσημέρι σε δικηγορικό γραφείο της οδού Τσακάλωφ. Στο ίδιο κτίριο όμως στεγάζεται και η κατοικία του ζεύγους Τζέρη και Λούκας Αρσένη, με αποτέλεσμα η είσοδος να φυλάσσεται πάντα από δύο αστυνομικούς, οι οποίοι χθες έτυχε να είναι πολύ νεαροί, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την κοινωνική παιδεία τους. 

«Πού πάτε, κύριε;», τόλμησε να ρωτήσει ευγενικά και διακριτικά ο ένας αστυφύλακας τον πληθωρικό Κίμωνα, καθώς εκείνος (αληθινή προσωποποίηση του «Sturm und Drang»!), με το ύφος «take no prisoners» στην ευγενή μορφή του, εφορμούσε στο κτίριο - ή, καλύτερα, το κατελάμβανε εξ εφόδου...

Η τερατώδης άγνοια του οργάνου έδωσε την ευκαιρία στον Κίμωνα (που πέρασε κάποτε και τη φάση όπου πόζαρε για διανοούμενος) να επιδείξει στον αμαθή νεαρό ένα από τα πολυτιμότερα πετράδια της παράδοσής μας! Το ξακουστό εκείνο, το πατροπαράδοτο: «Ξέρεις ποιος είμαι ’γω, ρε;»  

Επειδή όμως ο Κίμων πάντα πίστευε στην ανώτερη αξία της ζώσης παραδόσεως έναντι της μουσειακής, το είπε με τον δικό του τρόπο: «Με ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» 

 Εκεί επάνω, μπήκε στο επεισόδιο και ο δεύτερος αστυνομικός με καλό σκοπό, τον κατευνασμό, πλην -φευ- με τα λάθος μέσα: «Εγώ τον κύριο κάπου τον ξέρω...» Φαίνεται ότι το υπερμέγεθες εγώ του Κίμωνος εξέλαβε την παρέμβαση ως ειρωνεία, γιατί προτού αποσώσει τη φράση του ο φρουρός («Δεν είστε ο couturier Τάκης από τους Nikos - Takis;», θα μπορούσε να είχε πει...) μαινόμενος ο Κίμων τους προσπέρασε, ρίχνοντας πίσω του ένα περήφανο: «Α, να χαθείτε!» Προσθέτοντας επίσης επίθετο, το οποίο χαρακτηρίζει τους εφήβους όταν ασχολούνται υπέρ το δέον με την ανακάλυψη της σεξουαλικότητός τους, με συνέπεια να αμελούν τα μαθήματά τους.

Εντάξει, είμαι βέβαιος ότι ήταν μια ατυχής στιγμή του παλαιού και ενδόξου πολιτικού. Ισως τις σκέψεις του βάραιναν ζητήματα των θεσμών, όπως λ. χ. το ανύπαρκτο κύρος του πολιτικού κόσμου, τα αίτια του ευτελισμού της πολιτικής κ. ά. Αποχωρώντας, θέλω να πιστεύω ότι θα έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις στους νεαρούς αστυνομικούς. Σε τελευταία ανάλυση, άλλωστε, ο ίδιος σε τι φταίει; Φταίει το ΠΑΣΟΚ, που κατάντησε έτσι τα σχολεία μας, ώστε να αποφοιτούν τα παιδιά μας και να μη γνωρίζουν την όψη του Κουλούρη! Ακούς εκεί!..