Περηφάνια και προκατάληψη

Της Καρολίνας Παπακώστα

Oι έγκριτοι «Financial Τimes» μας αφιερώνουν τρισέλιδα. Οι κερδοσκόποι φρονούν πως το μέλλον του ευρώ είναι στα χέρια μας. Η «συνετή Σουηβή νοικοκυρά» που διοικεί τη Γερμανία ανησυχεί για εμάς περισσότερο από ό,τι για την αστάθεια του κυβερνητικού συνασπισμού που ηγείται. Με δυο λόγια είμαστε φίρμες.

Όπως όμως ξέρουν καλύτερα όσοι φιλοξενούνται συχνά πυκνά στα ταμπλόιντ, το πρόβλημα δεν είναι τι ακούγεται για τις «φίρμες». Το θέμα είναι πόσο έχει πειστεί για την αλήθεια των λεγομένων και γραφομένων το φιλοθέαμον κοινό. Το σκεφτόμουν από τότε που βρεθήκαμε βιαίως στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής, αλλά δεν ήξερα πού να καταλήξω.

Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν διαφωτιστικές. Αρχικά ήταν τα σχόλια των αναγνωστών βρετανικής εφημερίδας σε ζωντανή συνέντευξη του Σάιμον Τίλφορντ, επικεφαλής οικονομολόγου του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μεταρρυθμίσεων. Ενώ ο εν λόγω κύριος έλεγε ότι δεν είμαστε μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη, πως δεν θα τους κοστίσουμε και πολλά κ.τ.λ. κ.τ.λ. ουκ ολίγοι αναγνώστες μάς τα έχωναν κανονικά. Παράδειγμα: Ο κ. Ντέιβιντ Τέιλορ που έγραφε με μένος: «Πρέπει να αφήσουμε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, είναι ένα διεφθαρμένο και ανεύθυνο κράτος εδώ και χρόνια». Για να καταλάβετε, όπως έλεγε, ούτε τσάι δεν θα ήθελε να μας κεράσει... Είχα αρχίσει λοιπόν να πιστεύω ότι το κοινό μάλλον μας γιουχάρει. Χαριστική βολή η πρώτη ομοβροντία ερωτήσεων του Στέφανου όταν βρέθηκα επί ιταλικού εδάφους.

«Άσχημα τα πράγματα στην Ελλάδα; Ε; Σου έκαναν περικοπές; Τώρα θα πληρώνω λιγότερα στις καλοκαιρινές μου διακοπές στην Αστυπάλαια;».

Δεν χρειάζεται να σας επισημάνω το σοκ μιας και όλα αυτά τα ξεστόμιζε ένας από εμάς, ένας από τα «γουρούνια» του ευρωπαϊκού Νότου. Εντάξει οι Άγγλοι, αλλά και ο Ιταλός;

Κατάλαβα πως η περίφημη χαμένη αξιοπιστία της χώρας δεν είναι μια αφηρημένη ατάκα των πολιτικών. Είναι δυστυχώς η οργή με την οποία μιλούν για εμάς οι απλοί άνθρωποι εκτός του μικρόκοσμου των συνόρων μας ή ακόμη χειρότερα ο οίκτος με τον οποίο μας κοιτούν. Το κοινό είναι πλέον πεπεισμένο πως είμαστε είτε αποδιοπομπαίοι μικροαπατεώνες είτε «έθνος σερβιτόρων».