Το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα παραμένει ακέραιο και άλυτο, παρά τις εντυπωσιακής ταχύτητας περιοδείες του πρωθυπουργού εκατέρωθεν του Ατλαντικού τα τελευταία εικοσιτετράωρα.
Η ΕΛΛΑΔΑ έχει ανάγκη μεγάλου δανεισμού μέσα στον Απρίλιο, δηλαδή τις επόμενες εβδομάδες, με την ελπίδα ότι «τα επιτόκια θα πέσουν» και χωρίς έτοιμο και συμφωνημένο μηχανισμό ευρωπαϊκής παρέμβασης για την ελληνική στήριξη στο κρίσιμο αυτό διάστημα.
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ, μετά και την εξαγγελία των οικονομικών μέτρων, η κυβέρνηση βρίσκεται ακόμα στην απελπιστική κατάσταση να τρέχει να εξασφαλίσει χαμηλά επιτόκια δανεισμού για την αναχρηματοδότηση του τρέχοντος χρέους, χωρίς να μπορεί να αρθρώσει συγκεκριμένες αποφάσεις και μέτρα για τη βαθιά και επείγουσα αναπτυξιακή αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, χωρίς την οποία ο ελληνικός δανεισμός θα είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ -και ειδικότερα ο πρωθυπουργός- μπροστά σ' αυτήν τη δυσοίωνη κατάσταση επιχειρεί μια μεγάλη παράκαμψη του θέματος με διπλό στόχο:
ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ τις πιθανότητες διεθνούς προσωπικής παρεμβολής του στα πολιτικο-οικονομικά τεκταινόμενα και δι' αυτής να πείσει στο εσωτερικό της χώρας ότι η Ελλάδα, παρά την οικονομική κρίση της, είναι και αυτή «μεγάλος παίκτης» στη διαμόρφωση νέων αποφάσεων στη ζώνη του ευρώ και γιατί όχι και στη λέσχη των G20, στους οποίους δεν είναι μέλος.
ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ εταίροι της ευρωζώνης, με αξιοσημείωτη ολιγωρία, αρχίζουν τώρα να σκέπτονται μέτρα για την «προστασία του ευρώ» από ανάλογες κερδοσκοπικές επιθέσεις που ταλανίζουν την Ελλάδα. Ετσι αρχίζουν τώρα οι προκαταρκτικές συζητήσεις μεταξύ Κομισιόν, ΕΚΤ και ευρωζώνης για τη μελλοντική δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, αντίστοιχου ή και αυστηρότερου του ΔΝΤ, που θα προλαβαίνει κρίσεις στις χώρες του ευρώ και θα λαμβάνει πιθανώς και σκληρά μέτρα (π.χ. αναστολές κοινοτικών κονδυλίων κ.λπ. σε χώρες που υποτροπιάζουν).
ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΣ, ο σκληρός πυρήνας της ευρωζώνης σκέπτεται την πάταξη της κερδοσκοπίας με περιορισμούς στην αγορά ασφαλίστρων επί επισφαλών ομολόγων CDS, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνον με τη συμβολή και τη συνεισφορά και της αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο κ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ταχύτατα ανήγαγε αυτές τις σοβαρές σκέψεις σε «πρωτοβουλία με συμμετοχή και της ελληνικής πλευράς». Και με αυτόν ακριβώς τον «αέρα» συζήτησε «επί της διεθνούς κατάστασης» με τον πρόεδρο Ομπάμα, αλλά και με τον υπουργό Οικονομικών Γκάιτνερ και εκπροσώπους του ΔΝΤ.
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ όμως στο ακέραιο μια εφιαλτική λεπτομέρεια: όλα αυτά που θα γίνουν «για το καλό της Ελλάδας», με τη συμμετοχή της ή όχι, αφήνουν το προσεχές κρίσιμο διάστημα μόνη της την Ελλάδα να αντιμετωπίσει τη βαθιά οικονομική κρίση μόνον με τους ισχύοντες -και αναποτελεσματικούς- μηχανισμούς. Δηλαδή την αφήνουν μόνη της- εκτός αν φτάσει στο όριο της κατάρρευσης.
ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου