"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


OIKONOMIA στο ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Οθωμανισμός και σοβιετισμός καλά κρατούν...

Του Γιώργου Κράλογλου

Η συζήτηση και μόνο πάνω στη σκέψη (έστω και 1-2 εισηγητών) για φορολόγηση της αποζημίωσης ενοικίων δείχνει από πού πρέπει να ξεκινήσει το ξήλωμα...

Τι δεν καταλαβαίνουμε επιτέλους;  

Μόνο μέσα από την φορολογική πολιτική θα μπορέσουμε να  δούμε προκοπή σ' αυτόν τον τόπο.

Φορολογικές μεταρρυθμίσεις και πραγματικά φορολογικά κίνητρα, από το 2021 μέχρι και το 2028, που θα βαστάει η υποθήκευση της Ελλάδας. Αυτή που υπογράψαμε με τους δανειστές το 2018.

Χωρίς τολμηρές φορολογικές παρεμβάσεις και μετατροπή του χαρακτήρα της φορολογίας (από καθαρά εισπρακτική και χαρατσιών σε αναπτυξιακή με τολμηρά κίνητρα) την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας στην Ελλάδα θα τα βλέπουμε μόνο στον ύπνο μας. Θα τα αναμασάμε μόνο στις πολιτικές φανφάρες...

Ξηλώστε τις (εντελώς καταστροφικές για την οικονομία της χώρας) επιχειρήσεις βιτρίνας του κρατισμού. Αυτές που στήσατε, μαζί με τον λαό, μόνο και μόνο, όμως, για να πουλάνε διορισμούς και ρουσφέτια τα κόμματα.

Τη σημερινή χασούρα μας κάντε την φορολογικά κίνητρα για νέους επιχειρηματίες.

Ξηλώστε όλα τα βλακώδη εγχειρήματα δήθεν εκσυγχρονισμού του 60-70% κρατισμού στην οικονομία που τον συντηρούμε σκόπιμα για να μη χάσουμε τη διαπλοκή, την κρατικοδίαιτη οικονομία.

Τη σημερινή (τεράστια) χασούρα δώστε την πίσω στους συνεπείς φορολογούμενους, με μειώσεις στον ΦΠΑ.

Ξηλώστε, από τις ρίζες τους, κάθε πρόγραμμα δήθεν αναβάθμισης της προσφοράς του κρατισμού στην οικονομία, εκτός των σχεδιασμών και των ελέγχων (και αυτών υπό αυστηρές και σύγχρονες προϋποθέσεις).

Η χασούρα και εδώ ας επιστραφεί στους ιδιώτες, ως φορολογικό κίνητρο για προσλήψεις ανέργων.

Τόσο απλά; 

Τόσο απλά.

Άλλος δρόμος για την ανάπτυξη, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει. Και δεν πρόκειται να υπάρξει.

Στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα, τίποτε δεν πάει και δεν θα πηγαίνει όπως το σχεδιάζουμε και όπως θα το θέλαμε όσο οι πάντες (επενδυτές, επιχειρηματίες, επαγγελματίες, εργαζόμενοι, αποταμιευτές, αγρότες και ιδιοκτήτες κάποιων ακινήτων) υποχρεώνονται να βαδίσουν σε φορολογικό μονόδρομο, στρωμένο με υλικά οθωμανικής "λογικής" που σε κατευθύνει υποχρεωτικά σε ένα, μόνιμα απαράδεκτο και ασυγχώρητο, φορολογικό καθεστώς. 

Καθεστώς με όλη τη σημασία της λέξεως.

Καθεστώς. Γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε φορολογικό σύστημα. Ουδέποτε είχαμε, στον περίπου μισό αιώνα της μεταπολίτευσης.

Φορολογικό καθεστώς είχαμε από την πρώτη μεταπολιτευτική ημέρα, μέχρι και αυτή τη στιγμή, που γράφουμε το σημερινό σημείωμά μας.


Φορολογικό καθεστώς που κόβει και ράβει 45 χρόνια (στα μέτρα του βεβαίως) ο κομματισμός, για να προσαρμόσει τον κρατισμό στις δικές του ανάγκες. Να διασφαλίσει και σπατάλες για, κρατικούς διορισμούς, κρατική ασυδοσία, διαπλοκές και κρατικά ρουσφέτια στο πελατειακό του δυναμικό.

Αφορμή (μόνο αφορμή), μας έδωσαν, σήμερα, οι συζητήσεις και κρίσεις για την φορολόγηση ή όχι και πόσο (σε περίπτωση φορολόγησης) της αποζημίωσης, από το κράτος, των μειωμένων ενοικίων.

Συζητήσεις που (ανεξάρτητα από την κατάληξή τους και τις επίσημες αποφάσεις) είχαν αφετηρία άλλη μια φορολογία.

Είχαν αντικείμενο τις σκέψεις της κρατικίστικης πλευράς για έναρξη φορολόγησης και των ενισχύσεων, λόγω πανδημίας, με επιχείρημα ότι αυτά συμβαίνουν και αλλού στην Ευρώπη. Λες και εμείς θυμίζουμε Ευρώπη, στα φορολογικά μας θέματα...

Τέλος πάντων. Γι' αυτό και θα κλείσουμε τη σημερινή μας τοποθέτηση χωρίς να μπούμε στην ουσία του θέματος. Δεν θα θίξουμε ούτε την ανταλλαγή απόψεων ή προτάσεων επί τους θέματος.

Γιατί;  

Γιατί είναι από μόνη της τραγική η...

 

 όποια πολιτική μιζέρια (αυτή που μας περιβάλει 4 και πλέον 10ετίες) να ανακινηθεί (έστω και σαν σκέψη) ένα τέτοιο θέμα.

Να ανακινηθεί, έστω και σαν συζήτηση, πιθανή ιδέα για νέο χαράτσι προς τις επιχειρήσεις, σε μια εποχή που παραμείνει στο τραπέζι των εξελίξεων το ποιος ζει και ποιος πεθαίνει στην ιδιωτική οικονομία. Κυριολεκτικά το ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, από τους ιδιώτες επιχειρηματίες και επαγγελματίες, όταν ο απέραντος κρατισμός του 60-70% με την εντελώς ασήμαντη προσφορά του στην οικονομία "ζει και βασιλεύει", από την πλάτη του συνεπούς φορολογούμενου.  

Ας το χωνέψουμε. Αν δεν περάσει στο ντουλάπι της ιστορίας ο κρατισμός στην Ελλάδα η οποιαδήποτε φορολογική πολιτική θα είναι άθλιο καθεστώς

Η αποκρατικοποίηση είναι ακόμη στα λόγια... Τελειώνετε και τα ξαναλέμε



Δεν υπάρχουν σχόλια: