Στην ταινία «Ο Ολυμπος έπεσε» (Olympus has fallen) ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και μερικοί υπουργοί του έχουν αιχμαλωτιστεί μέσα στον Λευκό Οίκο από μια ομάδα βορειοκορεατών τρομοκρατών που τους βασανίζουν για να αποσπάσουν τους κωδικούς εκτόξευσης των πυρηνικών όπλων. Στις πιο δύσκολες στιγμές, κι ενώ μια υπουργός έχει δαρεί, έχει συρθεί στο δάπεδο, είναι αιμόφυρτη και την απειλούν με εκτέλεση, γυρίζει και ρωτάει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, που δεν βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση:
-Πώς είναι τα μαλλιά μου;
Κι ο πρόεδρος στωικά, μέσα σ' εκείνη την αποτρόπαια κατάσταση, επειδή ξέρει τις γυναικείες ευαισθησίες, απαντάει:
- Αψογα.
Και είναι αυτό που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αρκετοί από εμάς, ενώ ευτυχώς το κατάλαβε εγκαίρως η κυβέρνηση που επέτρεψε να είναι ανοικτά ορισμένες μέρες τα κομμωτήρια, γεγονός εξαιρετικά σημαντικό για τις γυναίκες και σίγουρα για τους άνδρες των οποίων ο κρανιακός θόλος δεν είναι στίλβων και απαστράπτων (σε στιλ Βαρουφάκη), αλλά ακόμα και για εκείνους που έχουν πληγεί μεν από αλωπεκίαση αλλά έκαναν εκτεταμένη αναδάσωση- μεταμόσχευση μαλλιών.
Παρά τα ήδη υπάρχοντα μεικτά κομμωτήρια (ανδρών - γυναικών), πάλι δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε τη σημασία της κόμμωσης διότι μας λείπει κάτι σημαντικό, που διαθέτουν όλες οι γυναίκες: η θηλυκότητα.
Οτι, δηλαδή, αν πεις σε έναν άνδρα πως τα μαλλιά του δεν είναι καλοχτενισμένα, δεν θα ενοχληθεί καθόλου, ενώ αν το πεις σε μια γυναίκα είναι κάτι μάλλον οδυνηρό γι' αυτήν κι ενδέχεται να χάσεις για πολύν καιρό την εύνοιά της.
Το μαλλί, αναπόφευκτα λιγότερο σημαντικό στους άνδρες, είναι, και ορθώς, κάτι σχεδόν υπαρξιακό για τις γυναίκες. Γνωστή δημοσιογράφος, για να επαινέσει την τραγική μητέρα του Παύλου Φύσσα, είπε γι' αυτήν μεταξύ άλλων: «Ποτέ δεν ήρθε αχτένιστη στη δίκη». Είναι μια παρατήρηση που έχει σχέση λιγότερο με την ωραιοπάθεια που διαθέτουμε επαρκώς όλοι μας, και, εν προκειμένω, περισσότερο με την αξιοπρέπεια, το κουράγιο και την καρτερία.
Η κόμμωση έχει παίξει σοβαρό ρόλο στην Ιστορία από την εποχή που οι καρηκομόωντες Αχαιοί πήγαν στην Τροία χάριν της Ελένης.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αχιλλέα: όταν έφυγε για το Ιλιον, ο πατέρας του Πηλέας έκανε τάμα να προσφέρει στον Σπερχειό ποταμό τα μαλλιά του γιού του, εφόσον εκείνος θα γύριζε ζωντανός από την εκστρατεία. Οταν όμως σκοτώθηκε ο Πάτροκλος, ο Αχιλλέας, θρηνώντας πάνω απ΄ το σώμα του επιστήθιου φίλου του, διαισθανόμενος πως δεν θα γυρίσει κι ο ίδιος στην πατρική γη, θυμήθηκε το τάμα του πατέρα του κι έκοψε τα μαλλιά του και τα έβαλε στα χέρια του σκοτωμένου, ακριβού του συντρόφου.
Και είναι γνωστό πως οι Σπαρτιάτες, πριν από τις Θερμοπύλες, πλύθηκαν καλά και χτενίστηκαν επιμελώς για να φτάσουν ωραίοι και αγέρωχοι, όπως έπρεπε, στο προαποφασισμένο, ηρωικό τους τέλος.
Αργότερα ο ρήτορας και φιλόσοφος, ο «χρυσός την γλώτταν» Δίων ο Προυσαεύς (ή, Χρυσόστομος) που έζησε μεταξύ του 40-120 μ.Χ. έγραψε ανάμεσα σε πολλά άλλα κι ένα δοκίμιο με τίτλο «Κόμης εγκώμιον», όπου δόξαζε την ομορφιά των μαλλιών.
Τρεις αιώνες μετά, ο επίσκοπος Πτολεμαΐδος της Κυρηναϊκής, νεοπλατωνικός χριστιανός Συνέσιος ο Κυρηναίος (373-414 μ.Χ.), μαθητής της Υπατίας, ο οποίος έχοντας απάνθρωπη φαλάκρα από μικρός και υποφέροντας ψυχικά εξαιτίας της, συνέγραψε, για να αυτοπαρηγορηθεί, μιαν απάντηση στον Δίωνα με το περίφημο βιβλίο του «Φαλάκρας Εγκώμιον».
Στο κείμενο αυτό ο Συνέσιος με εκπληκτικά επιχειρήματα μας παροτρύνει να γίνουμε όλοι καραφλοί, να ξυρίσουμε τα μαλλιά μας, παραθέτοντας πολλά ιστορικά παραδείγματα των προνομίων που προσφέρει η φαλάκρα, ή το κούρεμα εν χρω. Ενα απ' τα παραδείγματα είναι η περίπτωση των Μακεδόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έτρεφαν μαλλούρες (όπως εμείς, όταν ήμασταν γιεγιέδες) και σε μια μάχη ένας Πέρσης πέταξε την ασπίδα του, άρπαξε τον αντίπαλό του απ' τα μαλλιά, τον έσυρε και τον έσφαξε - σε λίγο τον μιμήθηκαν και οι άλλοι Πέρσες. Ο Αλέξανδρος, τότε, διέταξε υποχώρηση. Απέσυρε το στράτευμα σε ήσυχο μέρος και έδωσε εντολή στους κουρείς οι οποίοι κούρεψαν γουλί όλους τους στρατιώτες οπότε οι Μακεδόνες, πλέον, ανέκτησαν το στρατηγικό πλεονέκτημα και συνεχίστηκε νικηφόρα η εκστρατεία.
Ο Συνέσιος λέει επίσης πως η φαλάκρα που αντανακλά στον ήλιο κατά τη διάρκεια της μάχης φαντάζει σαν χάλκινο κράνος και το κράνος πάντα προκαλεί φόβο στον αντίπαλο - πάντως υπάρχει και η αντίστροφη εκδοχή: ας πούμε ο Ελρόι στο βιβλίο του «Αμέρικαν ταμπλόιντ» αναφέρει αρκετές φορές το πόσο μεγάλη γοητεία ασκούσαν στους Αμερικανούς (και κυρίως στις Αμερικανίδες) τα πλούσια μαλλιά και το ωραίο κούρεμα του Τζακ Κένεντι. Θεωρεί ότι το χρήμα του πατρός Κένεντι και η γενναιόδωρη τριχοφυΐα του Τζακ ήταν βασικές αιτίες που αναδείχτηκε πρόεδρος.
Επειτα, τίθεται το ερώτημα αν ποτέ θα εκλέγονταν president ο Ντόναλντ Τραμπ, σε περίπτωση που ήταν εκτυφλωτικά καραφλός.
Ο Συνέσιος ο Κυρηναίος θα υποστήριζε μια τέτοια άποψη που ίσως είναι έωλη, εφόσον ξέρουμε πόσο μεγάλη σημασία έδιναν πολλοί στο χρώματος φερετρί μαλλί του Τραμπ και πόση δημοσιογραφική πιτυρίδα αναπτύχτηκε στα ΜΜΕ γύρω απ' αυτό το σοβαρό θέμα.
Για τις γυναίκες το ζήτημα είναι ιστορικά καθοριστικό: οι ναζί κούρευαν γουλί τις αιχμάλωτες για να εξαφανίσουν την προσωπικότητά τους, όπως επίσης, αμέσως μετά τον πόλεμο, οι αντιστασιακοί κούρευαν εν χρω τις συνεργάτιδες του κατακτητή για να τις διαπομπεύσουν. Οι μουσουλμάνοι ανέκαθεν επιβάλλουν στις γυναίκες τσεμπέρι και μπούργκες που κρύβουν τα μαλλιά, το πιο θηλυκό στοιχείο τους.
Συνεπώς θα χαιρετούσαμε με έμφαση μιαν απόφαση της κυβέρνησης για διαρκώς ανοιχτά, μεικτά κομμωτήρια.
Ακόμα και για διανυκτερεύοντα, εφόσον θα προηγούνται rapid tests και επιμελώς αποστειρωμένες κάσκες.
Η δυσκολία θα είναι...
με εμάς, τους φιλάρεσκους άνδρες: όντας επίμονα μασκοφόροι, πώς θα μας ξυρίζουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου