Για ένα φαινόμενο περίεργο αλλά μοδάτο, που σχετίζεται με την καταγγελτική «λογική» του αμερικανικού κινήματος #Με Τοο και το οποίο ενδημεί και στις γαλλικές πανεπιστημιακές αίθουσες γράφει το γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό L’Express.
Στα αμφιθέατρα, λέει, κυκλοφορούν φοιτητές οι οποίοι σαν σύγχρονοι ιεροεξεταστές επιχειρούν να λογοκρίνουν τις τοποθετήσεις μέσα στο δεδομένο πλαίσιο της ακαδημαϊκής ελευθερίας, και κατ’ αυτόν τον τρόπο να μποϊκοτάρουν ή να προβοκάρουν εκδηλώσεις που οι ίδιοι θεωρούν πολιτικά ανορθόδοξες.
To νόστιμο είναι ότι η δική τους πολιτική ορθότητα δεν αποκλείει ακόμη και τη ρίψη μπουγέλων με ούρα(!) εναντίον όποιου θέλουν να φιμώσουν όταν εκείνος τους αντιστέκεται.
Αν κάποιος σε ώρα μαθήματος ή συνεδρίου τολμήσει να αναφερθεί στον σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι, λόγου χάρη, θα πεταχτεί μία κοπελίτσα να του βουλώσει το στόμα φωνάζοντας: «Βιαστής!»
Αν, πάλι, αυτός μιλήσει για τον ζωγράφο Πολ Γκογκέν, ας πούμε, εκείνη θα αλλάξει τροπάρι: «Παιδεραστής!»
Και ούτω καθεξής.
Οι προσβολές γίνονται όλο και πιο επιθετικές τονίζει η συντάκτρια Αμαντίν Χιρού, αφού και ο ίδιος ο ομιλητής -καθηγητής, φοιτητής ή σύνεδρος- κατηγορείται από τους νεαρούς/νεαρές ζηλωτές/ζηλώτριες ανερυθρίαστα, με επιπολαιότητα, ανευθυνότητα και, βέβαια, χωρίς στοιχεία, για… προώθηση του βιασμού, της παιδεραστίας, κ.λπ. Το κείμενο της Χιρού επιγράφεται «Το πανεπιστήμιο, ένα νέο φρούριο λογοκρισίας».
«Επί αρκετούς μήνες ο πανεπιστημιακός κόσμος ανησυχούσε βλέποντας την ακαδημαϊκή ελευθερία να υποχωρεί υπό την πίεση των φοιτητών-λογοκριτών» σημειώνεται στο περιοδικό. Τον περσινό Μάρτιο, πριν από έναν χρόνο δηλαδή, η τραγωδία του Αισχύλου «Ικέτιδες» που επρόκειτο να παρουσιαστεί στη Σορβόννη ακυρώθηκε λόγω συντονισμένων διαμαρτυριών κάποιων αντιρατσιστών: διαμαρτυρήθηκαν ότι τα αρχαιοελληνικά προσωπεία τούς θύμισαν την «αμερικανική ρατσιστική μάσκα» blackface! (Πρόκειται για το βορειοαμερικανικό έθιμο του βαψίματος ενός λευκού προσώπου με καραμπογιά, κάτι που πρόσφατα πλήρωσε με διαπόμπευση και ο ρέκτης πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό.)
«Επί αρκετούς μήνες ο πανεπιστημιακός κόσμος ανησυχούσε βλέποντας την ακαδημαϊκή ελευθερία να υποχωρεί υπό την πίεση των φοιτητών-λογοκριτών» σημειώνεται στο περιοδικό. Τον περσινό Μάρτιο, πριν από έναν χρόνο δηλαδή, η τραγωδία του Αισχύλου «Ικέτιδες» που επρόκειτο να παρουσιαστεί στη Σορβόννη ακυρώθηκε λόγω συντονισμένων διαμαρτυριών κάποιων αντιρατσιστών: διαμαρτυρήθηκαν ότι τα αρχαιοελληνικά προσωπεία τούς θύμισαν την «αμερικανική ρατσιστική μάσκα» blackface! (Πρόκειται για το βορειοαμερικανικό έθιμο του βαψίματος ενός λευκού προσώπου με καραμπογιά, κάτι που πρόσφατα πλήρωσε με διαπόμπευση και ο ρέκτης πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό.)
Υπήρξαν και άλλα περιστατικά ενδεικτικά της πώρωσης που έχουν οι νεαροί/νεαρές οπαδοί της πολιτικής ορθότητας. Ενας καθηγητής της Σορβόννης, νομικός ο ίδιος, είχε την τόλμη να προτείνει μία διάλεξη περί του τεκμηρίου αθωότητας σε καταγγελίες γυναικών, καταγγελίες του τύπου #MeToo (το γαλλικό αντίστοιχο λέγεται #balancetonporc). Αμέσως οι ιεροεξεταστές των αμφιθεάτρων κατήγγειλαν ότι...
ο καθηγητής τους είναι ένας «δυνητικός βιαστής» και μάλιστα του πέταξαν και ένα μπουκάλι με ούρα!
Μία φιλόσοφος με θέσεις αρνητικές όσον αφορά την παρένθετη κυοφορία και το «άνοιγμα» της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε όλες τις γυναίκες, η Σιλβιάν Αγκασινσκί, σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού Λιονέλ Ζοσπέν, εμποδίστηκε να μιλήσει στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό. Κατηγορήθηκε για «διαβόητη ομοφοβία», επειδή η ομιλία της θα έθετε το ζήτημα «ο άνθρωπος στην εποχή της τεχνητής αναπαραγωγής του».
Μία φιλόσοφος με θέσεις αρνητικές όσον αφορά την παρένθετη κυοφορία και το «άνοιγμα» της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε όλες τις γυναίκες, η Σιλβιάν Αγκασινσκί, σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού Λιονέλ Ζοσπέν, εμποδίστηκε να μιλήσει στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό. Κατηγορήθηκε για «διαβόητη ομοφοβία», επειδή η ομιλία της θα έθετε το ζήτημα «ο άνθρωπος στην εποχή της τεχνητής αναπαραγωγής του».
Οι φοιτητές-ιεροεξεταστές, δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό και ο φιλόσοφος-ιστορικός Μαρσέλ Γκοσέ, «προς το παρόν είναι μία ασήμαντη μειονότητα, όμως ο τρόπος δράσης τους, ο οποίος είναι εντελώς αντιδιαλεκτικός και αποσκοπεί στη θανάτωση κάθε συζήτησης, κερδίζει έδαφος στη νεολαία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου