"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Η Αριστερά της τεστοστερόνης

Ο κανόνας επιβεβαιώθηκε και αυτή τη φορά. Το θαύμα δεν έγινε. Οπως και άλλες κρίσεις στο παρελθόν, έτσι και αυτή φαίνεται να γεννά διάφορα πολιτικά υποπροϊόντα - το είδος των προϊόντων δηλαδή που ενδημεί στα άκρα και τρέφεται από τον ακραίο λόγο.

Είναι ακραίο να φαντασιώνεται κανείς κλεισμένος στο σπίτι του πως είναι ο Καραϊσκάκης; Ενδεχομένως θα ήταν πιο ακραίο να φαντασιώνεται πως είναι ο Μέγας Ναπολέων.  


Ως Καραϊσκάκηδες πάντως ένας ευρωβουλευτής και ένας κομματικός δημοσιογράφος απείλησαν πως «όταν γυρίσουν θα μας γ@@@σουν». 


Αν όμως είναι δουλειά άλλων επιστημών οι φαντασιώσεις του καθενός, η απειλή είναι δουλειά της πολιτικής επιστήμης.  


Πού μπορεί να εντάξει κανείς πολιτικά αυτό το υποπροϊόν; 


Ποιον πολιτικό χώρο εκφράζουν ο Κούλογλου και ο Καψώχας;
 

Η εύκολη απάντηση είναι πως εκφράζουν την Αριστερά γενικώς. Η φαντασίωση όμως θα αδικούσε και το ερώτημα και τους ίδιους. Ποια Αριστερά απειλεί πως όταν γυρίσει θα γα@@ήσει; Οχι πάντως η ριζοσπαστική Αριστερά. Ούτε ασφαλώς η μεταρρυθμιστική, αλλά ούτε και η Αριστερά της ευθύνης. Δεν είναι αυτή μια Αριστερά της μετριοπάθειας, του ορθού λόγου, της συναίνεσης. Δεν είναι ούτε εκείνη που εμπνέεται από τα πιο λαμπρά μυαλά της - από τον Γκράμσι ή τον Μπερλινγκουέρ.

Αυτή είναι μια Αριστερά που συστήνεται ως ντούρα. Είναι η Αριστερά της τεστοστερόνης. 


Προσοχή, ο Κούλογλου και ο Καψώχας θα γυρίσουν. Θα γυρίσουν για να εκλύσουν την τεστοστερόνη τους εκ μέρους μας. Αρκεί να «τελειώσει αυτός ο εφιάλτης». Ευτυχώς που «οι καιροί δεν προσφέρονται για μετωπική αντιπαράθεση» και ακόμη ευτυχέστερα που κάποιος τους «έχει κουραστεί να αντιπαλεύει την ηλιθιότητα». Αλλιώς, η Αριστερά της τεστοστερόνης θα μας εξασφάλιζε αυτό το σεξ δι' αντιπροσώπων.

Αφού όμως ο εφιάλτης δεν έχει τελειώσει, έχει τον χρόνο να αναρωτηθεί κανείς. Πόσο διαφορετικά θα εκφράζονταν οι Κούλογλου και οι Καψώχες του άλλου άκρου; Και πώς μπορεί η Αριστερά, ακόμη και σε αυτήν την ακραία εκδοχή, να δανείζεται ήρωες και ατάκες ακριβώς όπως θα έκανε η Ακρα Δεξιά, άναρθρη και κτηνώδης από τη φύση της, για να αρθρώσει πολιτικό λόγο;

Κανονικά δεν θα μπορούσε. Αλλά αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Αριστερά παραβιάζει τα όρια της δικής της κανονικότητας. Αυτή δεν είναι παρά η εκδοχή της τεστοστερόνης - ή της «χυδαιότητας», σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΝΔ.  


Στην ουσία, αυτό που αναπαράχθηκε δεν είναι παρά ο διχαστικός λόγος που κυριάρχησε την τελευταία δεκαετία. Η ίδια εχθροπάθεια, η ίδια πολιτική της οργής.  


Ο Κούλογλου και ο Καψώχας δεν μίλησαν μόνο ως ντούροι. Μαζί με τους «θα λογαριαστούμε αργότερα», ανέσυραν από το παρελθόν την τοξικότητα της μνημονιακής περιόδου. Αν υπάρχει μια διαφορά από τότε, είναι πως τώρα...


 προστέθηκαν τα φυσεκλίκια και η τεστοστερόνη.

Μικροβιολογικά μιλώντας, υπάρχει ο κίνδυνος μιας νέας επιδημίας διχασμού; 


Μπορούν ο Κούλογλου και ο Καψώχας να γίνουν οι ξενιστές του ιού; 


Σιγά την τεστοστερόνη, θα μπορούσε να πει κάποιος και θα είχε δίκιο. Αλλά τώρα το ξέρουμε πια. Το κακό μπορεί να ξεκινήσει από μία και μόνο νυχτερίδα σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Ασίας και να απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Τώρα πια ξέρουμε πώς μπορεί να εξαπλωθεί ένας θανατηφόρος ιός.

Δεν υπάρχουν σχόλια: