ΕΘΝΙΚΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Μια φοιτήτρια, ο Λιάγκας, το ΕΣΡ και η ραπτομηχανή της γιαγιάς μου
Γράφει ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
Ιδρυτής και CEO της Arpadom Construction και της πλατφόρμας Travelusive
Τις προάλλες ο Λιάγκας και τα «μπαλέτα» του, κάνανε απαράδεκτο χαβαλέ με την κοπέλα που πήγε στο ΑΠΘ για διάβασμα και μετατράπηκε σε σπερματοδόχο κάποιου ανώμαλου.
«Σοκαρισμένο» το πανελλήνιο μετέτρεψε σε βασικό ζήτημα την μπούρδα του παρουσιαστή και πέρασε στα ψηλά το ίδιο το γεγονός.
Αντί δηλαδή να ασχολούμαστε με την σύλληψη του δράστη, με την αστυνόμευση στα πανεπιστήμια, με την αυστηροποίηση των ποινών για σεξουαλικές επιθέσεις, κλπ, εμείς φάγαμε μέρες να τσακωνόμαστε στο Facebook για το τι έλεγε ο συμπέθερος στο πρωινάδικο.
Καταπληκτική αίσθηση ιεράρχησης προτεραιοτήτων αυτός ο λαός. Οι απανταχού «ευαισθητούληδες», αντί να θιχτούν από το ίδιο το έγκλημα, θίχτηκαν πρωτίστως από τον ανόητο χαβαλέ. Και δώστου κατακραυγή. Και δώστου ψευτοφεμινισμός. Και από δίπλα και κάτι κοινότητες-συλλογικότητες να ξεχειλώνουν το ζήτημα μέχρι εκεί που δεν παίρνει ως συνήθως, με κορώνες για ανθρώπινα δικαιώματα.
«Που είναι το κράτος; Που είναι το ΕΣΡ; Τι έκανε ο Αλαφούζος;», φωνάζει ο σοκαρισμένος.
Ελεύθερη οικονομία έχουμε σύντροφε. Μην τον βλέπεις αν σε ενοχλεί. Αυτό είναι το μόνο που θα τον πονέσει. Μην αναζητάς την ευθύνη στον καναλάρχη, ούτε στο ΕΣΡ.
Ρίξε του τα ποσοστά στον πάτο, να κοπεί η εκπομπή του, να πονέσει οικονομικά και θα πάρει το μάθημά του. Το μάθημα το δίνεις εσύ ο ίδιος. Η δύναμη είναι στα χέρια σου. Μην την αναζητάς αλλού.
Άσε που είναι και ανόητο στην εποχή του internet να ζητάς από τον νομοθέτη να λάβει μέτρα. Το καημένο το ΕΣΡ παραμένει ως κατάλοιπο μιας ιδεολογικά παρελθούσας εποχής όπου το κράτος δήθεν τιμητής της ηθικής λογόκρινε το τι έπρεπε ο κοσμάκης να δει και τι όχι, μέσω προστίμων και απαγορεύσεων. Στις μέρες μας όμως που ο καθένας ανοίγει ένα κανάλι στο Youtube και δείχνει ότι θέλει όλη την ώρα, τι περιμένεις από το ΕΣΡ. Να κόψει τον Λιάγκα?
Δεν μπορεί βρε αδερφέ. Εφόσον υπάρχουν αρκετοί πελάτες να αγοραζουν το προϊόν του, ο κάθε Λιάγκας δεν έχει ανάγκη κανένα κανάλι και κανένα ΕΣΡ για να είναι στον αέρα.
Άσε λοιπόν την κρατική παρέμβαση κατά μέρος. Το ΕΣΡ είναι η παλιά Singer ραπτομηχανή της γιαγιάς μου. Ωραίο κομμάτι, δε λέω. Κάθεται εκεί στη γωνία με το σεμεδάκι της, δεν πιάνει πολύ τόπο, ομορφαίνει και το σαλόνι, αλλά πραγματική χρησιμότητα δεν έχει καμία απολύτως.
Ο επτάχρονος γιος μου για παράδειγμα βλέπει ταινίες online χωρίς να τον απασχολεί η σήμανση καταλληλότητας, ακούει ότι τραγούδι θέλει και παίζει όποιο βιντεοπαιχνίδι γουστάρει όσο βίαιο κι αν είναι. Κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Ούτε εγώ ο ίδιος που είμαι μπαμπάς του. Μόνο ο εαυτός του μπορεί να τον προστατεύσει από το να δει κάτι κακό. Η δύναμη είναι στα χέρια του.
Μάθε λοιπόν στο παιδί σου να βλέπει από μόνο του πιο ποιοτικά πράγματα στην τηλεόραση. Μάθε το να διαβάζει κανένα βιβλίο αντί να παίζει όλη μέρα Fortnight (ούτε πως λέγεται δεν ξέρω). Γίνε εσύ καλύτερος καταναλωτής ώστε να γίνει και το προϊόν που καταναλώνεις πιο ποιοτικό. Κι άσε κατά μέρος την επίκληση της κρατικής χωροφυλακής.
Όσο για την κοπέλα που της επιτέθηκαν, αν θες πραγματικά να την βοηθήσεις, ζήτα καλύτερη αστυνόμευση των πανεπιστημίων και των δημόσιων χώρων, πράγμα που είναι όντως αρμοδιότητα του κράτους κι εκεί η παρέμβασή του είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και επιβεβλημένη.
Και τώρα...
γύρνα πίσω στην τηλεόραση και ξαναβάλε πρωινάδικο.
Sorry που σε διέκοψα με την φλυαρία μου.
Ετικέτες
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞ.,
ΠΑΡΑΚΜΗ,
ΣΟΥΡΓΕΛΑ,
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ,
ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ,
ΨΕΥΤΟΚΟΥΛΤΟΥΡΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου